1.ارتباط با نامحرم باید در حد متعارف باشد و شوونات اسلامی رعایت شود و حدالامکان ازهر نوع ارتباط با نامحرمان پرهیز شود.
2.درارتباط با افراد نامحرم لحن کلام باید رسمی و غیر صمیمی باشد و استفاده از کلمات عاشقانه و تحریک آمیز به هیچ وجه جایز نیست.
3.هیچ گاه نباید عکس های شخصی و خانوادگی را در فضای مجازی و در دسترس همگان قرار داد، زیرا افراد مریض و سودجو ممکن است از این طریق سو استفاده های بسیاری از افراد بکنند.
4.از انتشار خبرهای کاذب و غیر واقع قطعا باید پرهیز شود.
5.فقط باید در صورت ضرورت از فضای مجازی استفاده کرد و نگذاشت این کار به عنوان یک عادت و در نتیجه به اعتیاد منجر شود.
6.باید به این نکته مهم توجه داشت که چه سازمان ها و گروه هایی پشت پرده برنامه های فضای مجازی هستند و از این برنامه ها چه اهدافی دارند و سرانجام سود آنها در جیب چه کسانی ریخته می شود.
7.استفاده از فضای مجازی صرفا باید برای کارهای علمی،تبلیغ دین باشد،یعنی به طور کلی باید هدفمند باشد و شخص نباید به صورت بی هدف و تنها برای اتلاف وقت به وب گردی بپردازد.
8.استفاده از برنامه های جاسوسی وهک کردن حساب های شخصی افراد،بانک ها،سازمان هاو…به هیچ وجه جایز نمی باشد.
9.باید از مشاهده و انتشار فیلم ها و عکس های غیراخلاقی خودداری کرد.
10.به افرادی که اخلافیات را مراعات نمی کنند اجازه ندهیم با نام و مشخصات ما از فضای مجازی استفاده کنند.
زهرا ابوالحسنی

محیط مجازی محیطی است که انسان در فضایی غیر از محیط حقیقی به نام اینترنت به اطلاعات مورد نیازش دست میابد .این محیط نیز همانند محیط حقیقی است.انسان ها همان اندازه که در محیط حقیقی در برابر همدیگر مسئولیت دارند، در فضای مجازی هم به همین صورت است.انسان اگر از خدا بترسد در هر فضایی که باشد نفس خود را از آلودگی حفظ می کند. آلودگی و فساد در هر فضایی وجود دارد چه مجازی و چه محیط ظاهری که زندگی می کنیم در همه این شرایط فقط تقوای الهی نجات دهنده است. اگر انسان خود را موجودی با ارزش بداند تمام چیزهایی را که با انسانیتش منافات دارد کوچک می بیند. و همین انسان تلاش می کند در فضای مجازی نیز هم نوعان خودش را راهنمایی کند، به همین دلیل هر متن و عکس و مطلبی را که باعث هدایت در مسیر انسانیت می شود در اینترنت منتشر می کند و در روشنگری مردم گام برمی دارد.
در هر زمان و دوره ای انسان به واسطه امتحان هایی از طرف خدا آزموده می شود که این امتحان بستری می شود که خود را بشناسد،روحش صیقل یابد و رشد کند.هر کس به این گفته امام (ره) که فرمودند:«عالم در محضر خداست در محضر خدا گناه نکنید» اعتقاد داشته باشد،خود را از گناه و آلودگی نگه می دارد، و هرگز به نفسش اجازه نمی دهد تا او را از مقام انسانیتش پایین بیاورد.اینترنت نیز همانند سایر نعمت های الهی است.اگر در انسان خود شناسی باشد و در ادامه آن به خدا شناسی می رسد و هر کس که خداشناس باشد، خود رامسئول می داند تا استفاده صحیح از اینترنت را به سایر انسان ها آموزش دهد.
و در پایان امیدوارم هر یک از ما در فضای مجازی سهمی در روشنگری مردم و تبلیغ دین داشته باشیم.

پریسا عبادی