بقیه بحث کاش آدم در بهشت می‌ماند!

این را همه ما حداقل یک بار با خودمان گفته‌ایم. کاش پدر ما آدم در همان‌جا که بود می‌ماند و بعدش ما هم متولدین بهشت می‌شدیم و از رنج زمین دور می‌ماندیم.
ماجرا اما شاید طور دیگری باشد، شاید آمدن آدم به زمین یک لطف بزرگ از جانب خدا باشد، شاید چیزهایی در این میان هست که ما از آن‌ها بی‌خبریم.
این جلسه سوم ماست و در این جلسه درباره هبوط آدم به زمین صحبت می‌کنیم، عنوان این جلسه را هم می‌گذاریم: «چه خوب شد در بهشت نماندی، آدم»

حضرت آدم خودش در آسمان بود ولی جسمش در زمین بود.
اینجا متوجه می‌شویم که حقیقت اصلی تشکیل دهنده وجود آدمی روح اوست.
که بعد از دمیده شدن روح در عالم مثال در بها الهی است
و جسم او در زمین که خداوند فرمود انی جاعل فی الارض خلیفه، و روح او در مکان خوبی که بهشت است. آدم آنجا است.در این باره
چند تا قول وجود دارد.
#بهشت آدم جزیره‌ای دور افتاده در زمین بوده است.
#سیاره دیگری بوده .
#یا بهشت اخروی بوده است.
از سه بهشت ذکر شده در بالا هیچ کدام نبوده است.

ادامه »

قرآن را بخوانیم و یاد بگیریم و تلاش کنیم تا با ایمان به قرآن نکات آن را بدقت در ذهنمان بسپاریم،

در  این صورت اگر توفیق داشتیم با ایمان به قرآن از دنیا رفتیم و در عالم برزخ کلاس آموزش گذاشتند، می توانیم راز آیات متشابهات را بفهمیم.
حتما این را شنیده ایم که میان اهل فلسفه، عرفان و کلام اسلامی، این مساله، محل نزاع بوده است که آیا روح آدمی پس از جداشدن از جسم، در عالم دیگر، تکامل برزخی می یابد یا خیر؟
 بعضی از متفکران معتقدند تکامل برزخی در عالم مثال(برزخ در متون دینی)، نیاز به حرکت از قوه به فعل دارد، و حرکت نیز بدون ماده امکان پذیر نیست، بنابراین در عالم برزخ که ماده ای وجود ندارد، از حرکت هم خبری نخواهد بود، تکامل نیز وجود نخواهد داشت.
عده ای دیگر چون ملاصدرا، موسس حکمت متعالیه، معتقدند که جسم برزخی حکم ماده را دارد و روح(نفس ناطقه انسانی)در اثر کسب معارف و نیز تغذیه از خیرات و مبرات اهل دنیا، رشد کرده و مسیر تکاملی خود را همچنان ادامه خواهد داد.
اما با توجه به مجامع روایی، این نکته عرفانی و کشف فلسفی را تایید می کند.

به عنوان نمونه یک روایت را ذکر می کنیم.
« حفص می‌گوید: حضرت موسی بن جعفر ـ علیه السّلام ـ به مردی فرمودند: «أتحبّ البقاء فی الدّنیا»؛ آیا بقای در دنیا را دوست داری؟

آن شخص كه از تربیت شدگان مكتب امامت بود، عرض كرد: آری
آن حضرت پرسیدند: چرا؟
عرض كرد: برای آن كه به قرائت سورة محبوب خود، «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» بپردازم#
امام كاظم ـ علیه السّلام ـ پس از لحظه‌ای سكوت فرمودند: «یا حفص! مَن مات مِن أولیائِنا و شیعتنا و لم یُحسنِ القرآنَ عُلّمَ فی قبره لیرفع اللهَ به مِن درجته فإنّ درجاتَ الجنة علی قدر آیات القرآن یقالُ له: اقرأ وارقَ. فیقرأُ ثم یرقی»
اگر از شیعیان ما، كسی قرآن را به خوبی فرا نگرفته باشد (چون به حقیقت آن ایمان دارد) در جهان برزخ، قرآن به او تعلیم داده می‌شود تا خدای سبحان با معرفت قرآن بر درجات او بیفزاید؛ زیرا درجات بهشت به اندازه آیات قرآن است؛ به قاری گفته می‌شود: بخوان و بالا برو. او نیز می‌خواند و بالا می‌رود.
#(بحار، ج 89، ص 348). )