یاد روز های خوش رمضان طعم نان داغ دارد. یاد شبهایی که روی بام می خوابیدیم و ستاره ها را شماره می کردیم.
مادر می گفت زود بخوابید که سحر نزدیک است، باید بیدار شوید.
 از مادرم می پرسیدم، مادر خدا کجای آسمان است؟ بهشت توی آسمان است؟ جهنم کجاست؟ حتما روی زمین است. چون آسمان خیلی زیباست نمی تواند جای جهنم باشد. منتظر جواب مادر نمی شدم. سوالاتم پشت هم ردیف می شد. خدا برای چی مارا آفریده؟ حتما خدا می خواهد ما را خوب کند! نه حتما می خواهد که ما کار بد نکنیم.

صدای خر و پف مادر را می شنیدم، تازه می فهمیدم که برای خودم حرف می زدم. اکنون که به پرسش هایم فکر می کنم، دنبال پاسخ هایش می گردم.

خلاصه کدام درست است، خدا مارا آفرید تا خوب شویم یا اینکه خطا نکنیم؟

بعضی وقتها با افرادی روبرو می شویم که همه چیز دارند، همه آن چیز هایی که برای شادی و نشاط زندگی مادی کفایت می کند.پول و مقام و زیبایی، خانواده ولی افسرده است.
چرا چنین شده است؟ مگر چی کم دارد؟ وقتی به عمق اندوه او توجه می کنیم متوجه می شویم، مهمترین گزینه را در زندگی ندارد.
 وقتی از معنای عاشقی دور می شود به هر گناهی رو می آورد تا شاد شود .
آن آغوش پروردگار است که باید عبد خداوند باشد تا این حس خوب و عاشقانه را بچشد. انسان فطرتا با خدا رضایت از زندگی را احساس می کند، زندگیش معنا پیدا می کند.مثل نشاط افطار کردن! همه افراد پولدار و بی پول زمان افطار شاد می شوند.

وقتی طواف می کند لذت می برد با اینکه خسته می شود ،عرق میریزد ولی باز حریص است که دوباره طواف کند. مزه آغوش خدا اینگونه است. نتیجه این که ما آفریده شده ایم که عبد او باشیم این نهایت کمال انسان است.

حال خوب
چگونه حالمان خوب شود؟!
در سال جدید برای حال خوب جامعه چه تصمیمی گرفته ایم؟!
آیا ایده جدیدی دارید؟!

آیا در دعای تحویل سال برای احسن الحال چه گزینه هایی از نظر گذراندید؟!

حال هرکسی زمانی خوب می شود که تلاش کند حال همسایه دیوار به دیوارش خوب باشد!

حال خوب فقط به فقر مادی نیست، بلکه فقر فرهنگی سخت ترین فقر است و تاثیر زیادی در رفتار انسان دارد!

اگر فقر فرهنگی مردم اصلاح شود، چه بسا فقر مالی هم در سایه اصلاح فرهنگ جامعه رشد کند!

وقتی مردم گرفتار فقر فرهنگی هستند، چشمشان را به غرب می دوزند؛ آنچه خود دارند از بیگانه می طلبند.گرفتار اسراف و خرید اضافه و تجمل گرایی می گردند. این کار انسان را بسوی فقر مادی می برد.

حال هرکس به خوبی حال فامیل و مردم شهر بستگی دارد!

ما وقتی حالمان خوب می شود که سایه جنگ از سر مردم یمن برداشته شود!

حالمان زمانی خوب می شود که مردم سوریه در رفاه و آسایش باشند!

حالمان زمانی خوب می شود که دشمنان از شکست دادن ما نا امید شوند!

زمانی نا امید می شوند که بازار کالای ایرانی پر رونق باشد!

کارگر ایرانی از صبح تا غروب در کارخانه مشغول باشد!

همسرش منتظر دست پر شوهر خسته از کار روزانه به خانه بیاید!

حالمان زمانی خوب می شود که مرغ همسایه را غاز نبینیم!

تا همگی باهم پایان یک روز خوب را زیر سقف مهربانی و امید جشن بگیرند!

تلاش کنیم تا فرهنگ جامعه رو به احسن حال برود!

فرهنگی پیشرو و خلاق شایسته امت آخر الزمان!

پس تلاش کنیم که حال همه خوب باشد !

کی می خواهیم به سفارش معصومین عمل کنیم؟!

فرموده اند : هرآرزوی خوبی برای خود داری برای دیگران هم بخواه!

رمضان ای شادی افطار من
رمضان ای سفره میزبان پرکرم
بعد تو من چه گویم با این شکم
می برد ما را سراغ هم و غم
می رود از دست ما، ماه خدا
می شود تکرار روز ها مثل هم

محمدی