توطئه فراموشاندن مسئله فلسطین
مرور تاریخی ماجرای فلسطین هم مهم است. از هدف‏‌های استکبار و صهیونیزم جهانی این است که نام فلسطین به دست فراموشی سپرده شود. کاری کنند که اصلاً فراموش شود که چنین چیزی وجود داشت؛ اما ملت انقلابی ایران و ملت‏‌های آزاده جهان نمی‌‏گذارند؛ روز قدس نمی‏‌گذارد؛ امام بزرگوار ما با تدبیر خودش نگذاشت. این کار بزرگی بود.

اصل ماجرای فلسطین این است که یک عده از یهودیان متنفذ در دنیا، بر اساس تعالیمی انحرافی، به فکر ایجاد یک کشور مستقل برای یهودی‏‌ها افتادند. از فکر این‌‏ها دولت انگلیس استفاده کرد و خواست مشکل خود را حل کند. انگلیسی‏‌ها آن وقت در خاورمیانه اغراض بسیار مهمِّ استعماری داشتند؛ دیدند خوب است که صهیونیست‏‌ها به این منطقه بیایند. اوّل به عنوان یک اقلیت وارد شوند، بعد به تدریج توسعه پیدا کنند و دولت تشکیل دهند و جزو متّحدین انگلیس در این منطقه باشند.
بعدها با انتقال تدریجی قدرت استعماری و استکباری از انگلیس به آمریکا، صهیونیست‏‌ها هم به آمریکا متصل شدند. آمریکا هم این‌ها را تا امروز زیربال خودش گرفته است. این‌ها به این معنا کشوری به‌‏وجود آوردند و آمدند و کشور فلسطین را تصرف کردند. تصرفشان هم این‏طوری بود: اول با جنگ نیامدند؛ اول با حیله آمدند، رفتند زمین‏‌های بزرگ فلسطین را که زارعان و کشاورزان عرب روی آنها کار می‌‏کردند و خیلی هم سرسبز و آباد بود، با قیمت‏‌های چند برابر قیمت اصلی، از صاحبان و مالکان اصلی این زمین‌‏های بزرگ - که در اروپا و آمریکا بودند - خریدند؛ ملاکان هم از خدا خواسته زمین‏‌ها را به این یهودی‏‌ها فروختند.

البته دلال‏‌هایی هم داشتند که نقل کرده‌‏اند یکی از دلال‏‌هایشان همین «سیّدضیاء» معروف، شریک رضاخان در کودتای ۱۲۹۹ بود که از این‏جا که به فلسطین رفت، آن‏جا دلال خرید زمین از مسلمانان برای یهودی‏‌ها و اسرائیلی‌‏ها شد! بعد از آن هم با روش‏‌های بسیار خشن و همراه با سبعیت و سنگدلی، شروع به اخراج زارعان از این زمین‏‌ها کردند.
این تسلّط غاصبانه صهیونیست‌‏ها بر فلسطین سه رُکن داشت: یک رُکنش همین قساوت با مردم فلسطین بود. رکن دوم، دروغ به افکار عمومی دنیا بود. این دروغ به افکار عمومی دنیا، یکی از آن حرف‏های عجیب است. به ‏وسیله رسانه‏‌های خود، دروغ گفتند و خیلی‌‏ها هم این دروغ‌‏ها را باور کردند. مثلا این نویسنده فیلسوف اجتماعی فرانسوی - «ژان پُل‌‏سارْتْر» - کتابی نوشته بود به اسم «مردمی بی سرزمین، سرزمینی بی‏‌مردم»! یعنی یهودی‏‌ها مردمی بودند که سرزمینی نداشتند؛ به فلسطین آمدند که سرزمینی بود و مردم نداشت!

یک ملت را نادیده گرفتند و در دنیا این‏طور وانمود کردند که فلسطین یک جای متروکه مخروبه بدبختی بود؛ ما آمدیم این‏جا را آباد کردیم! دروغ به افکار عمومی! همیشه سعی می‏‌کردند خودشان را مظلوم جلوه دهند.
رکن سوم هم ساخت و پاخت، مذاکره و به قول خودشان «لابی» با این دولت، با آن شخصیت سیاسی است تا حمایت قدرت‏‌های خارجی -که عمدتا انگلیس و آمریکا بودند- جلب نمایند. البته دولت‏‌های عرب هم کوتاهی‏‌های زیادی داشتند تا اینها با این سه رکن توانسته‌‏اند فلسطین را با فریب و خدعه بگیرند.

وقتی 67 سال پیش اروپاییان برای این که برکشورهای اسلامی مسلط شوند یهودیان را که با همه ادیان دشمنی دارند در خاور میانه تقویت و نفوذ دادند و برای تامین امنیت آنها که در محاصره کشور های اسلامی بودند ، سه تاکار کردند.

-یک از رؤسا وملوک این کشورها را از دست نشانده های خود انتخاب کردند، تا برای کمک با صهیونستها همکاری

کنند.مثل رضا شاه ملعون در ایران و….

دوم باید اسلام ضعیف می شد و از بین می رفت پس باید مبلغین حذف می شدند لذا باید ممنوع المنبرو لباس 

می شد ند.

سوم برای اینکه مردان مسلمان از علما تبعیت نکنند باید بی غیرت شوند

پس زنها باید عریان شوند ، باید چادرها را بردارند.

و با بی حجاب شدن زنها چهار گروه از مردان همراه این زن بی غیرت می شوند شوهر ، برادر، پدر و پسر.

اگر زنها می خواهند عمله اسرائیل نباشند باید از بد حجابی توبه کنند.