هفتادودومین تن
دوستان صمیمی بودند خیلی صمیمی دوستانی که هیچ وقت همدیگرراندیدند،هیچ وقت صدای یکدیگررانشنیدند،فقط می شودگفت همدیگرراحس کردندد.دوستانی که هزاران سال بایکدیگرفاصله داشتند،یکی دردنیاصدایش می کرد،یکی درفردوس…
کسی بودکه شبیه هیچ کس نبود،اماخودش بود،کسی که آخربه حضرت زینب (س)لبیک کفت:آخه عمه سادات داشت دوباره به اسارت درمی آمدامارفت،رفت تاکربلایی دیگربیافریند،رفت که ازناموس دینش دفاع کندتابودفدای فرزندحسین (امام خامنه ای) رفت تامدافع حرم خواهرحسین(ع)باشداماآخرهم فرزندحسین (امام زمان (عج)) انتقامش راازخبیثان شیطان صفت مسلمان کش خواهدگرفت.مانندوهب رفت آخرسالهابودکه ازکاروان حسین بازمانده بودوباحسین بیعت کرد،بیعتش راهم باسرش تضمین کرد،حسین هم بیعتش راپذیرفت .مانندبانوبه اسارت درآمدبالبی تشنه ومقتدروعزتمندمانندقمربنی هاشم،بدون این که بتواندبادست ازخوددفاع کند.مانندحضرت علی اکبرجوان ومانندسرورشهیدان تنها،درحالی که شمرزمان برروی سینه پربارجهادگرانه اش نشسته وباخنجری ازجنس سفیانی که ازشمرملعون به ارث داشت برگلوی مردی زدکه فریادیاامام مظلوم سرمی داد.چون بردن نام حسین وقت عطش واسارت ودادن سرمی چسبد.شایدکه امام خودآنجاحضورداشت وشهیدان اورامی دید،شایدشهدای کربلابربالین اوحاضرشده بودند.حتماشمرزمان ندای درون جنییش راسرمیدادومی گفت:سربی تنت راچه کسی خواهدگریست …
امانه تنهاملت ایران،بلکه جهان ازشنیدن، نه تنهااشک بلکه اشک داغ خونین سرازیرمیکردند.صحنه ی عجیب آشنایی بود،شمرباخنجری،لبی خشکیده،خنجرخونین دخترسه ساله چشم انتضارپدر،کربلای فرزندان خامنه ای است…..