بعد مبارزاتى زندگى سياسى امام صادق علیه السلام و به خصوص جنبه تشكيلاتى آن از ديد بسيارى از مورخان مورد كم توجهى و يا بى توجهى قرار گرفته كه در بيانات مقام معظم رهبرى به آن پرداخته شده وبه صورت مختصر در اين متن مطرح مىگردد. مسلما تشكيلاتى بودن فعاليتها، ويژگى اى است كه منحصر به موقعيت خاصى نبوده و امروزه در فضاى «آتش به اختيار » و فعاليت فرهنگى تميز نيز مفيد و مؤثر خواهد بود. ايشان مى فرمايند: امام صادق علیه السلام در اواخر دوران بنى اميه، شبكه تبليغاتى وسيعى را كه كار آن، اشاعه ى امامت آل على علیه السلام و تبيين درست مسأله امامت بود، رهبرى مىكرد؛ شبك هاى كه در بسيارى از نقاط دوردست كشور مسلمان، به ويژه در نواحى عراق و خراسان، فعاليتهاى چشمگير و ثمربخشى درباره مسأله ى امامت عهد ه دار بود، ولى اين تنها يك روى مسأله و بخش ناچيزى از آن است. موضوع تشكيلات پنهان در صحنه زندگى سياسى امام صادق علیه السلام و نيز ديگر ائمه علیهم السلام ، ازجمله مهمترين و شورانگيزترين و در عين حال مجهولترين و ابهام آميزترين فصول اين زندگينامه پرماجراست. براى اثبات وجود چنين سازمانى نمىتوان و نمىبايد در انتظار مدارك صريح بود. نبايد توقع داشت كه يكى از امامان يا يكى از ياران نزديكش صراحتاً به وجود تشكيلات سياسى - فكرى شيعى اعتراف كرده باشد؛ اين چيزى نيست كه بتوان به آن اعتراف كرد. انتظار معقول آن است كه اگر روزى هم دشمن به وجود تشكل پنهانى امام پى برد و از خود آ ن حضرت يا يكى از يارانش چيزى پرسيد، او به كلى وجود چنين چيزى را انكار كند و گمان آ ن را يك سوءظن يا تهمت بخواند. اين، خاصيت هميشگى كار مخفى است. بايد در پى قرائن و شواهد و بطون حوادث ظاهرا ساده اى بود كه اگرچه نظر بيننده عادى را جلب نمىكند، ولى با دقت و تأمل، خبر از جريا ن هاى پنهانى بسيارى مىدهد. اگر با چنين نگرشى به سراسر دوران دو قرن و نيمى زندگى ائمه علیهم السلام نظر شود، وجود يك تشكيلات پنهان در خدمت و تحت فرمان ائمه علیهم السلام تقريباً مسلم مىشود.