بهانه‏ اى براى با هم بودن‏
در اين روز های غباری كه آسمان رنگ باخته و خاکستری شده است و ماشين و دود و سر و صدا همه جا هست، مردمان به‏ دنبال لحظه‏ اى براى آرامش و بهانه ‏اى براى ديدن همديگر و با هم بودن هستند.
شايد سيزدهم نوروز، تنها يك بهانه است؛ بهانه ‏اى براى آشتى با طبيعت و به ياد زلالى آب، استوارى كوه، و چشم نوازى درخت از صبح زود، هر چند خانواده را مى‏ بينى كه به خارج شهر مى‏ روند. در آن‏جا، خانواده‏ ها با شور و نشاط و دسته دسته، در كنار آب و سبزه يا زير درختان بساط خود را مى‏ گسترانند. بچه‏ ها بازى مى‏ كنند، مادران مشغول پخت و پز مى‏ شوند و پدرها هم از همه جا صحبت مى‏ كنند و در يك كلام، همگى روز خوشى را پشت سر مى‏گذارند. در این خوشی ها بهار به طعم خدا را با تمام سلول‌های بدن خود می‌چشند.
آموزش زندگی با طبیعت
فرهنگ احترام به طبيعت را بايد از كودكى آموخت و در بزرگسالى به كوچكترها آموزش داد. «روز طبيعت»، فرصت بسيار مناسبى است تا اين درس بزرگ را به فرزندان آینده ساز بياموزيم. آن‏ها بايد بدانند كه طبيعت زيباى سرزمينمان ايران، خانه بزرگ تر همه ما به شمار مى ‏آيد و ضرر آسيب رساندن به درختان و سبزه زارها، ابتدا به خودمان برمى گردد.  همان گونه که مادران گلدانهای خانه را مراقبت می کنند،اگر كودكان ياد بگيرند كه درختان، ريه‏ هاى تنفسى زمين هستند و بدون آن‏ها، حيات روى زمين رو به نابودى رود، هيچ گاه به از بين رفتن طبيعت شگفت‏ انگيز كشورمان راضى نخواهند شد. كودكان امروز، پدران و مادران فرداى اين سرزمين‏ اند و با اين فرهنگ‏ سازى درست، مى ‏توان عشق به طبيعت را در دل آن‏ها كاشت.
اگر این کار یک برنامه ای در این روز باشد که هر کسی با خود نهالی را به طبیعت ببرد و با دستان فرزندش در زمین بکارد و آب به پایش بریزد و تاریخ کاشت را به شاخه در خت آویزان کند تا سال آینده چقدر بزرگ خواهذ شد، در ذهن کودکش حفظ جنگل فطری خواهد گشت.
طبيعت در كلام معصومان‏
پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله فرمود: «نخل را نسوزانيد و آن‏را در آب غرق نكنيد. درخت بارور را قطع ننموده و زراعت و كشاورزى را به آتش نكشيد؛ زيرا شما نمى ‌دانيد، شايد در آينده به آن نيازمند شويد.»
حضرت على علیه السلام فرمود: «نگاه كردن به سبزه، موجب شادابى است».
حضرت امام صادق علیه السلام فرمود: «زندگى با سه چيز خوش است: هواى پاك، آب فراوان و گوارا، و زمين آماده كشاورزى.»
طبيعت در كلام مقام معظم رهبرى‏
مقام معظم رهبرى، حضرت آيت‏ الله خامنه‏ اى، با اشاره به اين‏كه هر سال درختكارى مى‏‌كنند و به كاشت درخت پردازند، درباره اهميت درخت، اين سبزينه حيات مى ‏فرمايند: «درخت، مظهر حيات در طبيعتى است كه ما آن‏ را با نگاه عاميانه،بى‏ جان مى‏‌پنداريم». ايشان سپس ادامه مى‌‏دهند: «درخت و گياه، تاكنون تنها راهروهايى هستند كه انسان از طريق آن‏ها، توانسته به منابع عظيم و متنوع غذايى در زير خاك دسترسى پيدا كند…. اگر گياه نباشد، انسان نيست. اگر گياه نباشد، حيوان نيست. با توجه به چرخه پيچيده طبيعت و تأثير متقابل آب و هوا و خاك و درخت بر روى يكديگر، اگر گياه نباشد، هوا هم نيست. گياه، يك پايه اساسى وجود است».

خدایا با این همه مهربانی هایت بندگانت را می کشی!

چگونه می توان از پس این همه خوبی ها بر آمد. یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ، وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ، یا مَنْ یُعْطِى الْکَثیرَ بِالْقَلیلِ، یا مَنْ یُعْطى مَنْ سَئَلَهُ، یا مَنْ یُعْطى مَنْ لَمْ یَسْئَلْهُ وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ ، تحَنُّناً مِنْهُ وَ …پروردگارا چگونه از پس این همه توفیق کمر راست کنم، مهمانی ایام البیض و اعتکاف در خانه‌ات و تقارن میلاد فرزند کعبه با نوروز را چگونه می توانم سپاسگذار باشم!

بارلها سفره‌ای گسترده ای در این بهار که پر از طعم خودت می باشد!

تمام حس های پنج گانه‌ام با تمام وجود به فعالیت افتاده است، سرشار از لذت یاد خدا شده است.

همه سلول هایم طعم خدا را می چشد، از شدت خوشی نمی دانم کدام خواسته هایم را در این احسن حال بخواهم.

زبانم به لکنت افتاده است، شگفت زده هستم؛ که دیگر بار در این برهه زیبای هستی قرار خواهم گرفت!

می خواهم دعا کنم، َیا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ، نمی دانم کدام احسن حال را بخواهم!

نَفسَم درگیر خواهش ها و آرزوهاست، منیت هایم می خواهد در آن لحظه ای حساس فریبم دهد.

اول آرزوهای خودت را بخواه؛ اما عقلم که در این روزها کمی چابک شده است، بامشت ستبرش نَفسم را به گوشه ای پرتاب می کند، آهسته درگوشم زمزمه می کند، اول ظهور حضرت یار را بطلب که اگر او پرده غیبت را پاره کند همه آرزوهای ابناء بشر که تو هم یکی از آنها هستی برآورده می شود.

 در کنارم مانند مربی مهربان می شمارد، پیروزی مردم مظلوم یمن  بخواه !

سقوط مستکبرانی، چون آمریکای جهانخوار و اذناب حقیرش را؛ مثل صهیونیستها و سلاطین احمق عرب!

سفارش کرد که طول عمر امام خامنه ای را بخواه که پرچم انقلاب را او به دست توانای صاحبش برساند. عقلم گفت: حواست به مسلمانان جهان هست، که برایشان آرزو کنی که هرچه زودتر با ولایت امیرالمومنین بیشتر آشنا گردند، و قلبشان با نور ولایت روشن گردد تا دست دشمنان داعش ساز  را از سرشان کوتا و نا امید کند.

عقلم وقتی دید شاگرد خوبی هستم گفت: هدایت جوانان دنیا را بخواه! گفت یادت نرود برای کفار هم دعا کنی، که خداوند دلهایشان را به نور توحید منور کند.

بعد بیادم آورد، برای ازدواج جوانان و تن به کار دادن پسران هم دعا کنم؛ تا این فرهنگ برهنگی به فرهنگ عفاف و حیا تبدیل گردد.

عقلم گفت یادت نرود برای افزایش جمعیت دعا کنی تا مادران از تنبلی خارج شوند، برای فرزند دارشدن برنامه ریزی کنند.

همینطور آرزوهایم را یک به یک به گوشم می خواند، که دیدم سجاده‌ام از قطرا ت اشک خیس شده است، با صدای توپ تحویل سال از مناره مسجد از دنیای آرزو های خوب خارج شدم..

خدا را سپاس گفتم از اینکه توفیق بهاری به طعم خدا را به بندگانش چشاند، آرامشی در تک تک سلول هایم نفوذ کرد، و احساس کردم که همه دعاهایم مستجاب خواهد شد.

بیقراری هایم تمام شده بود، بهاری به طعم خدا همه وجودم را سرشار.کرده بود؛ دوست داشتم از این طعم شیرین به هم بچشانم.