اختلال سلوکی

یکی از بیماریهای روانی، اختلال در سلوک است که در فرایند رشد در دوران طفولیت  یا نوجوانی بروز می کند. لجبازی ، رفتار خصمانه، تخطی از هنجار‌های اجتماعی و رفتار‌های ایذایی نشانه‌های این اختلال است.

رفتار هایی که به صورت تکانش‌های غیر قابل کنترل و مکرر رخ می دهند و اغلب شامل موارد زیر می باشد.

1-اختلال انفجاری متناوب؛ دوره های خشونت آمیز و آشوب گرانه که منجر به تخریب اموال یا آسیب دیدن دیگران می شود.

2-جنون دزدی؛ عادت بیمارگونه به دزدی اشیا و متعلقات دیگران، بدون نیاز به آن.

3-جنون آتش افروزی؛ لذت بردن از ایجاد حریق آتش افروزی مکرر. وغیر ارادی.

4-قمار بیمارگون؛ اشتغال ذهنی شدید به قمار کردن.

5-وسواس موکندن؛ میل مفرط و غیر قابل کنترل و کندن موهای صورت، به ویژه ابروها و مژه ها.

پ ن

وقتی دخترم را برای کلاس اول ابتدایی به مدرسه بردم ، برای آرامش او لحظه ای با او وارد کلاس شدم.در کنارش روی نیمکت نشستم.همکلاسی های او ، دور من جمع شدند، هرکدام پرسشی داشتند! و متعجب بودند که آیا من هم قرار است با آنها در کلاس درس بخوانم! در میان آنها دختری توجهم را جلب کرد. کودک اصلا مژه نداشت.آن روز من گمان کردم که او مشکل رویش مژه دارد.

تا اینکه بعد از چند سال که همان دختر به سن بلوغ رسیده بود، با مادرش در مجلس عروسی کنار هم بودیم و اتفاقا با هم فامیل شده بودیم.

هنگام غذا شد، دخترک آمد و از مادرش دعوت کرد؛ بیا سر میزی که من آماده کرده ام غذا بخوریم. مادرش جواب منفی داد و دخترک گریان رفت. به او گفتم: چرا دعوتش را نپذیرفتی، کودکان نیاز به محبت دارند و باید بوسیده شوند خصوصا دختران.

گفت شاید باور نکنی از زمان تولد  تا کنون او را یک بار هم نبوسیدام!!!!

قال الامام الصادق – (عَلَیْهِ السَّلامُ):
مَن قَـبَّلَ وَلَدَهُ كَـتَبَ اللّهُ‏ عَزَّوَجَلَّ لَهُ حَسَنَةً وَمَن فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللّهُ‏ يَومَ القيامَةِ، وَمَن عَلَّمُهُ القُرآنَ دُعىَ بِالبـَوَينِ فَيُكسَيانِ حُلَّتَينِ يُضى‏ءُ مِن نورِهِما وُجوهُ اَهلِ الجَنَّةِ؛
هر كس فرزندش را ببوسد ، خداوند عزّوجلّ براى او ثواب مى‌‏نويسد و هر كسى كه او را شاد كند ، خداوند روز قيامت او را شاد خواهد كرد و هر كس قرآن به او بياموزد ، پدر و مادرش دعوت مى‏‌شوند و دو لباس بر آنان پوشيده مى‌‏شود كه از نور آنها ، چهره‌‏هاى بهشتيان نورانى مى‏‌گردد. (کافی-جلد 6-ص49 )

آنجا بود که که متوجه شدم، کندن مژه هایش به خاطر بی توجهی خانواده است. وقتی بیشتر تحقیق کردم فهمیدم، که کودک به منزل عمویش که در همسایگی آنها بوده میرفته و با دختر عموها بازی می کرده است ، هنگامی که پدر به خانه می آمد با شکایت مادر کودک تنبیه می شده است.