نا امید بود از گناهانش، می گفت : اشکم خشکیده، چون مطمئنم که خدا مرا نمی بخشد!

گفتم: این گناهت از همه گناهانی که کرده ای و من بی خبرم بزرگتر است! گناه نا امید بودن از بخشش پروردگار.

اتفاقا روز عید غدیر بود، و ما در جشن بودیم، گفتم : چه روز خوبی! همین جا عیدی بگیر  و گفتم پس نمی دانی

خدا در عید غدیر چکار می کند؟!بعداین حدیث را خواندم:

«فَإِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ لِکُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ وَ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ ذُنُوبَ سِتِّینَ سَنَةً» خدا گناه شصت سال را می‌بخشد «وَ یُعْتِقُ مِنَ النَّارِ ضِعْفَ مَا أَعْتَقَ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَ لَیْلَةِ الْفِطْرِ»

(تهذیب‌الاحکام/6/24)

و خدا در روز عید غدیر دو برابر شب قدر، دو برابر شب عید فطر، دو برابر ماه مبارک رمضان، از آتش جهنم نجات می‌دهد.