داستان نویسی یکی از شاخه‌های بسیار مهم و مؤثر و رایج هنر بوده و می‌باشد.از آنجا که بشر ذاتاً به سوی قصه جذب می‌شود و از داستان‌هاو حوادث شگفت و بخصوص وقایع و سرگذشت‌های دنباله دار لذت می‌برد و هرچه شگفت تر، جاذبه هم بیشتر، بخصوص در سنین کودکی و جوانی، از این رو داستان به عنوان وسیله ای جهت جلب توجه و جذب افراد، امری مورد توجه بوده و کاربرد فراوانی دارد.
بسیاری از کسانی که در مقام ساختن افراد یا تبلیغ یک فکر و عقیده و…بوده‌اند از این روش و از این شیوه هنری و تربیتی بهره برداری کرده‌اند. چراکه در داستان- چه به صورت سرگذشت‌های واقعی و چه قصه‌های ساختگی و ابداعی- الگوها و سمبل‌ها و قهرمان‌ها تأثیر بسزایی در ذهن و اندیشۀ شنونده و خواننده می‌گذارند و طرف داستان، سعی می‌کند که خود را با الگوهای طرح شده در داستان، وفق دهد.
در فضای داستانی، خواننده یا شنونده و تماشاگر فیلم و نمایش، خود را یکی از شخصیت‌های مورد پسند داستان قرار می‌دهد و در لحظه لحظۀ حادثه‌ها زیست می‌کند و درآن فضا تنفس کرده و از رخدادهای قصه متأثر می‌گردد.در نهایت داستان، گویا خواننده و شنونده و بینندۀ قصه و نمایش، یک تجربه¬ی شخصی را گذرانده و مرحله ای را- کوتاه یا بلند- طی کرده است.مرحله ای که در اندیشه و دل و وجدان و روحیاتش اثر می‌گذارد.اثر سطحی یا عمیق و ریشه ای، شبیه اثری که صدا در نوار ضبط صوت باقی می‌گذارد. دفاع از خانواده و سینمای اخلاق و سینمای نظم و اخلاق و مدیریت و مدارا و سینمای برابری همه در ذیل سینمای اسلامی قرار می‌گیرد. به این معنا اگر نگاه کنید در هر صفحه از قرآن و هر روایتی می‌توان سوژه‌های سینمایی پیدا کرد.
وظیفه ما این است که از انحراف آن جلوگیری کنیم و از آن در راه درست استفاده نمائیم. بیان حقیقت برای انسان جذاب و دوست داشتنی است، پس باید به وسیله هنر ابهامات را از زندگی بشر کنار زد و راه را از سنگلاخ‌های تردید هموار ساخت. هنراستخراج کننده ارزش‌ها و استعدادهای نهفته در درون آدمی است که باعث برقراری یک تعادل در بهره برداری از غرائز انسانی می‌شود. از پتانسیل فراوان هنر در تمامی اشکال آن مثل قصه، نقاشی و شعر و موسیقی می‌توان برای انتقال مفاهیم اخلاقی بهرمند شد و مخاطب را با مفاهیم قدسی آشنا کرد.

منبع:نقش هنر در انتقال مفاهیم اخلاقی