قطعه ای از نوشته های شهید مصطفی چمران

چه زیباست توکل به خدا کردن و در میان طوفان ها

با اطمینان قلب پرواز نمودن و در عمق گرداب های خطرناک

عاشقانه غوطه خوردن، و در معرکه حیات و ممات بی پروا به

آغوش شهادت رفتن و در قربان گاه عشق همه وجود خود را به

قربانی خدا دادن، و از همه چیز خود گذشتن و به آزادی مطلق رسیدن.

چه زیباست در راه معشوق، تحمل درد و رنج کردن، زیر سنگ های

آسیاب حیات خرد شدن، در دریای غم فرو رفتن، به خاطر حق متهم شد،

و نفرین و لعن شنیدن، و از همه جا رانده و از همه کس مطرود شدن.

چه زیباست که به ارزش های خدایی ملتزم ماندن و به خاطر خدا

رنج بردن و به خاطر حق پافشاری کردن و زیان دیدن،

  و از همه چیز خود صرف نظر کردن و فقط و فقط

 به خدا اندیشیدن و به سوی خدا رفتن.

 برگرفته از کتاب: خدا بود و دیگر هیچ نبود