قبل از سفر اربعین صدا سیما تبلیغات مفیدی برای شرکت کنندگان منتشر می کرد. یکی از نکته های مفید و مهم رعایت کردن شان موکب داران  و دومین نکته مجادله نکردن با موکب داران بود.

که نکته کارسازی بود، با توجه به این مطلب که مردم عراق به ایرانی به عنوان یک الگو نگاه می کنند.

ولی متاسفانه در مرز خسروی بسته های بهداشتی به مسافران اهدا می شد که در بروشوری مستحبات سفر اربعین را یاد آوشده بود، که یکی حنا گذاشتن بود.

در حالیکه مردم ایران هم در دوماه محرم و صفر به حرمت امام حسین حنا نمی گذارند. این از سنت های دیرین شیعان ایرانی است. با این تفاوت در  بین سایر شیعیان کشورهای دیگر، حنا گذاشتن را در این دوماه حرام می دانند.در حالیکه یکی از نکته های که در اصول فقه می خوانیم، برای استنباط احکام، سیره عقلا است. یعنی روش های که در میان مردم سنت شده است و ریشه آن در روش عقلا عمل می شده است باید حفظ شود.

وقتی می دیدند که ایرانی حنا گذاشته است به شدت تعجب می کردند و معترض بودند که ایرانی چرا این اشتباه را مرتکب شده است. خیلی بد می شد نه وقت داشتیم و نه زبان می دانستیم تا برای اثبات حرام نبودن آن را توضیح دهیم.

وقتی در یک موکب به علت همکاری با آنها صمیمیت زیبایی فراهم شد، زبان موکب دار به شکایت باز شد که شمای ایرانی که بسیار خوب هستید چرا اجازه داده اید همراهتان حنا بگذارد. یعنی ایرانی حرام را حلال می داند!

خلاصه این فتنه را ندانستیم که از کجا در فرهنگ ایرانی وارد کردند تا از زیبایی اربعین بکاهد و ایرانی را از چشم عراقی و سایر ملل بیندازد.گاه می گفتند طب سنتی این توصیه را کرده است، هر چه بود خیلی شرمندگی داشت.