خیلی غمگین شدم، از اینکه می دیدم جوان چهار شانه با هیکلی 80 کیلویی، شلواری پوشیده که چند جایش پاره و نخ نما شده بود.

جوانی که باید به فکر آینده روشن خودش و جامعه اش باشد، و همیشه می گویند جوانان آینده سازان جامعه هستند.

از خصلت جوان نو و زیبا پوشی است، چه شده که جوان مسلمان  هویت خود را از دست داده است؟!

کمبود و خلا او چیست؟!

چه به سر جوان ما آمده است که اینگونه مبتذل شده است؟!

اگر جوان ایمانش به خدا تقویت شود و رنگ الهی بگیرد،  هرگز گرفتار چنین پوشش هایی نمی شود.

این جوان از این طرف دنیا از جوان اروپایی و آمریکایی که به علت محرومیت مالی در تنگنا قرار دارد و قدرت خرید شلوار نو ندارد و بناچار از لباس پاره و مندرس استفاده می کند، تقلید می کند. چون از نزدیک او را نمی بیند و از محرومیت او بی خبر است؛ گمان می کند که کار او مد روز است، شاید فردا روز او چهار دست و پا روی زمین بخزد، این جوان هم خزنده خواهد شد!

یک لحظه فکر ی مثل برق از ذهنم گذشت، که چرا بدبینی شاید برای همدردی با جوان فقیر اروپایی خود را به این روز انداخته است، با خودم گفتم این حدس و گمانت را جایی نگو که مرغ پخته هم خنده اش می گیرد!

چه خوب قرآن فرموده است، ان الله لا یغیر مابقوم حتی یغیر ما بانفسهم.

آینده و سرنوشت افراد تغییر نمی کند مگر اینکه خودشان تغییر کنند.

تا زمانی که بانوان ما مجذوب رنگ موی سر زنان اروپایی هستند و فرزندانشان هم مجذوب شلوار جین پاره هستند؛ سرنوشت ما تغییر نخواهد کرد.

تا به حال دیده اید یا شنیده اید که زنهای اروپایی رنگ مویشان مانند زنان ایرانی کنند؟!

یا از لباس ایرانی ها تقلید کنند؟!

این یک غصه بزرگ است که ما ایرانی ها گرفتار آن هستیم.

این تذهبون به کجا چنین شتابانیم؟!