حضرت امیرالمومنین علیه‌السلام را پس از بیست پنج سال از حسر ظالمان غاصب از ته قنات‌ها و نخلستان‌هایی که بیست‌پنج‌سال با آن‌ها از دلتنگی‌هایش برای منحرف شدن دین محمدصلی‌اله‌علیه‌وآله ناله می‌کرد، برای بیعت کشان کشان به مسجد بردند.مسجدی که شاهد است؛ روزی او را با دستان بسته برای بیعت با خلیفه غاصب برده بودند.

ادامه مطلب :

حالا اصرار دارند که خلافت را بپذیر.امارتی که بیست‌وپنج سال غصب شده بود.بیت‌المالی که توسط غاصبان زر و زور و تزویر اختلاس شده بود. مردمی که عادت کرده‌اند به اسراف و گناه.

دینی انسان‌سازی که پیامبر صلی الله‌علیه‌وآله آورده بود و بت پرستان دخترکش سوسمار خور را به انسان‌های فرهیخته تبدیل کرده بود. امثال ابوذرها، مقدادها و بلال‌ها.

اما بعد از این سال‌های بخور بخور و چپاول بیت‌المال و ظلم به محرومان و مردمی که به دین ملوکشان بیشتر شبیه شده‌اند تا پدرانشان.

باید مردی الهی در این میانه میدان برخیزد و عدل و داد را کسترش دهد.این عدالت به مذاق مظلومان شیرین است، اما برای زورمندان تلخ است.

صریح آشگار می‌گویند اگر سهم ما را مانند مردم بینوا قراردهی جنگ‌ها در پیش خواهی داشت.

«این چنین می‌فرماید: آنچه می‌گویم بر عهده من است و من ضامن آن هستم…بدانید که بار دیگر همانند روزگاری که خداوند، پیامبرتان را مبعوث کرد، در معرض آزمایش واقع شده‌اید.سوگند به کسی که محمد را به حق فرستاده‌است، غربال می‌شوید تا صالح از فاسد جدا گردد؛ همانند دانه‌هایی که در دیگ می‌ریزند، تا چون به جوش آید زیر و زبر شوند.پس، پست‌ترین شما بالاترین شما شود و بالاترین تان، پست‌ترین‌تان شود»خطبه 16

باید متوجه باشیم که سخنان حضرت‌امیرالمومنین علیه السلام تمام بشریت را نشانه رفته است. اگر این سخنان وحی آمیز را نشنویم و عمل نکنیم چه بسا خیلی زود دیر می‌شود.

همانطور که شاهدیم سایر ملت‌های مسلمان گرفتار شده‌اند و از مسلمانی فقط شناسنامه‌ای روی کاغذ دارند! در خطبه‌های جمعه‌شان از آیات تحریم شراب سخن می‌رانند و در ادامه فتوای مجاز بودن شراب در سرزمین وحی توسط حاکمشان را صادر می‌کنند.

نتیجه اینگونه مسلمانی تربیت امثال جولانی‌هایی می‌شود که با سر بریده مسلمانان فوتبال بازی کنند.