چند تا مرد هیپی(توریست‌های دهه پنجاه، شلوار جین پاره و موهای بلند ژولیده) آمدند جلوی من و همسرم و شروع کردند با انگلیسی حرف زدند.
ما هم که انگلیسی بلد نبودیم، نمی فهمیدیم چی می پرسند! که همسرم جوابشون را داد!
با لهجه انگلیسی، گفت: من فارسی بلد نیستم، درحالیکه داشت فارسی حرف می زد.
من هم هاج واج کنارش ایستادم با تعجب نگاهش می کنم!
خلاصه گارسن رستوران به دادمان رسید، آمد با یک کلمه انگلیسی و یک کلمه فارسی جوابشون را داد.
پ ن
به طلبه هامون سفارش می کردم که حداقل در کلاس درس ادبیات فارسی، با زبان فارسی حرف بزنید.
وقتی از شما سؤال می کنند بتوانید جواب درستی بدهید، حالا زبان عربی و انگلیسی بماند که هر کدام برای یک مبلغ یک ابزار مهمی است، تا بتواند با دیگران ارتباط برقرار کند.