عید غدیر؛ عیدُ اللهِ‏ الاکبر
هجدهم ذی ‏الحجه، روز «عیدُ اللهِ‏ الاکبر»، «عید اهل ‏بیت محمد(ص)»، «اشرف الاعیاد» یعنی «عید غدیر» است؛ روزی که در آن مهم‏ترین واقعه تاریخ اسلام و آخرین و مهمترین ماموریت رسول گرامی اسلام(ص) یعنی تعیین «امام و ولی جامعه اسلامی» توسط خاتم پیامبران در آن روز رقم خورد.

دلیل اهمیت این موضوع که در حقیقت بیانگر هدف اصلی آن است، همان مسئله ای است که در ابلاغ خداوند به شخص پیامبر اسلام(ص)بیان شده است یعنی اتمام و اکمال دین و ارسال پیامبران و رسالت پیامبر خاتم که با تعیین ولی و امام جامعه صورت می پذیرد: «یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک وان لم تفعل فما بلغت رسالته والله یعصمک من الناس» (۶۷/مائده).اصلی ترین پیام واقعه غدیر ابلاغ مقام حاکمیت جامعه اسلامی است که تنها امام معصوم و برگزیده شده از جانب خداوند شایسته دریافت آن است.

در حقیقت اصلی‏ترین جایگاه در دین اسلام و تداوم رسالت، مقام حاکمیت و زعامت مسلمین است و تنها فردی که شایسته آن بود و از جانب خداوند به این مقام نائل شده بود، حضرت علی(ع) بود. امامان معصوم(ع) نیز همواره بر محوریت آن در تمام امور تأکید می‏‌کردند تا این موضوع را تبیین نمایند که کمال دین تنها به بیان احکام الهى نیست بلکه این دین به مبیّن و شارح و مجرى معصوم و در حقیقت حاکم و ولی نیاز دارد که هم دین را به‌‏طور صحیح بیان کند و هم از تحریف و ایجاد بدعت در دین جلوگیرى نماید و هم آن را به‏‌طور صحیح و کامل اجرا نماید.
امام حسن(ع) در ماجرای مصالحه با معاویه برای این‏که به او یادآوری کند که حق با اوست، ماجرای غدیر خم را شاهد گرفت. امام حسین(ع) نیز در مراسم حج، بنی‏ هاشم و دیگران را جمع کرد و ماجرای غدیر را یادآوری نمود. امام عسکری(ع) نیز در جواب سؤال فردی که پرسید: «این سخن پیامبر که فرمود: «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» یعنی چه؟» حضرت جواب داد: «خداوند اراده فرمود که این جمله، نشان و پرچمی باشد تا حزب خدا هنگام اختلاف ها با آن شناخته شود.»