نگارش وتدوین:زینب گرامی استاد راهنما:آقای اکبری،استاد ناظر : آقای علی محمدی

 

چکیده

 

بی تردید عرفان و ساختار عرفان راستین و حقیقی که بوق همه خدایی زدند و جز خدا ندیدند و ایصال و قراب الی الله در سایه شریعت و خودسازی است در اندیشه های انبیا و امامان معصوم علیه السلام و اولیا و صالحین و عارفان حقیقی جلوه حقیقی خود را نمایان نموده است.

ادامه مطلب :

شناخت خدا در پرتو خودسازی و جدایی از تعلقات و وابستگیها و دریدن پرده پندار توسط مردان خدا برای عارفان حق طلب و حق جو، شکوه جدایی نی از نیستالن و ایصال راستین به حق است و بس٫ اما امروزه ظهور جریانهایی در قالب عرفان و معنویت که یک نوع ساختارشکنی عرفانهای حقیقی و راستین می باشد؛ هدفی جز تخریب باورها، شریعت ستیزی، خداستیزی، انسان مداری و رسیدن به آرامش و امید به زندگی به هر نحوی از انحا نداشته و همواره در جذب پیروان و مریدان با شعار معنویت (جدید) و عرفان می¬کوشند. جریانهای معنویت گرا و عرفانهای کاذب ارمغان غرب و مدرنیته به دنیای آشفته و بدور از معنای حقیقی زندگی است. انسان امروزی که با نوعی از بحران معنویت دست و پنجه نرم می کند و به نوعی بی هدفی و بی معیاری رسیده است، حال این جریانها با بستر اومانیستی و با الگوهای خردستیزی، فرقه گرایی و شریعت و خداستیزی، نسخه درمان و معالجه این بحران را با تعبیر عرفان و معنویت می پیچند در این پژوهش ضمن تحلیل و تبیین عرفان حقیقی و تفکیک آن از جریانها و عرفانهای کاذب نوظهور، سعی بر این است که با تبیین شاخصه ها و مؤلفه های هر دو ساختار به بررسی و ئتحلیل آنها اشاره نمود و در نهایت با بیان آسیب شناسی، راهکارها و پیشنهادات مطلوب برای حل مسأله موجود پرداخته شود.