نگارش وتدوین: صدیقه عیوضی، استادراهنما: آقای اکبری، استاد ناظر: حجت الاسلام آقای نظری ،تاریخ دفاع: 1391

چکیده
شبیه سازی انسانی یکی از چالش های جدید مهندسی ژنتیک است که مسائلی در حوزه دین و اخلاق و دیگر عرصه های اندیشه برانگیخته است. شایسته است در مورد شبیه سازی در حوزه دین و اخلاق بحث شود تا ابعاد، موضوعات و احکام مربوط به آن مشخص شود. شبیه-سازی عبارت است از تولید مثل و ایجاد موجودی مشابه نسخه اصلی به طریقه ای غیر جنسی.
شبیه سازی، علم تجربی و پزشکی جدید است که یکی از موضوعات اخلاق زیستی است و خواسته یا ناخواسته داخل در زندگی فردی و اجتماعی بشر است و از تولید مثل تا مرگ انسان را در بر می گیرد.
چون شبیه سازی تولید مثل به روش غیر جنسی است و بشر می تواند از این طریق افراد دلخواه خود را به دست آورد، دستخوش مسائل سیاسی شده و گروه های نژادی و حکومت ها در جهت اصلاح نسل طرفدار این تکنولوژی هستند و بسیاری هم از اینکه یک زندگی ابدی از این طریق امکان پذیر است به حمایت از این تکنولوژی دست زده اند.
در کنار این بحث ها شبیه سازی در درمان یا جلوگیری از پیشرفت بعضی بیماری ها همچون دیابت، سرطان و … و ایجاد اندامهای شبیه سازی شده و پیوند آن به افرادی که نقص عضو دارند از نقاط مثبت این علم و فن آوری می باشد که به نوبه خود این ضرورت را می رساند که شبیه سازی در حوزه دین و اخلاق بررسی شود و احکام مربوط به آن از علمای اهل دین بیان شود.
تحقیق حاضر مشتمل بر چهار فصل می باشد که پس از بیان کلیات و مفاهیم تحقیق، سعی بر این شده ضمن تبیین مفهوم اخلاق زیستی و پرسش های اخلاقی در مورد چگونگی زیست و تولید انسان و نیز قلمرو اخلاق زیستی از تولد تا مرگ بررسی شود و به تعریف دقیق لغوی و اصطلاحی شبیه سازی و سیر تاریخی و اقسام آن پرداخته شود.
همچنین در پایان به بررسی دیدگاه های فقهی (رویکردهای شیعه و اهل تسنن) در باب شبیه سازی و آسیب شناسی تبعات و پیامدهای آن پرداخته شده است و به دلایل اهل سنت که شبیه سازی را حرام می دانند پاسخ قطعی از دیدگاه قرآن و روایات داده شده است.
کلید واژه ها: اخلاق زیستی، بیوتکنولوژی، شبیه سازی، تخمک، فقه اهل سنت، تغییر خلقت.