آهسته قدم بردار، اینجا کوچة بنی هاشم است. اینجا مدینه است. اینجا بیت الأحزان فاطمه (س) است. تو به دنبال دری می گردی. همان در که پیامبر (ص) هر روز پیش از مسجد رفتن می کوبید تا به دخترش فاطمه (س) بگوید «پدرت فدایت دخترم». یا همان در که هر روز غروب آفتاب پدری می آمد تا شادی دلش، تا شادی پاره تنش را ببیند. قدمهایت سست می شوند به دنبال کدام در باید گشت؟ همان در که یک روز میخش سینه ای را شکافت. همان در که سوخته شد تا قصه هایت از ولایت ابدی گردد.

آری این نشانی خانه باران است و قصه ی ناتمام میخ و درو دیوار ….

 

موضوعات: دلنوشته  لینک ثابت