شیخ رجبعلی خیاط به هر کسی اجازه حضور در جلسات را نمی دادمگر مشروط به شرطی. یکی از اراتمندانش می گوید پرسیدم :چرا اجازه نمی دهی؟گفت اول پدرت را راضی کن!رفتم پدرم را راضی کردم ! فردا وارد جلسه اش شدم تا مرا دید گفت بارک الله! حالا پهلوی من بنشین.کیمیای محبت ص134

گفته ام یک دو سه خط شعر که در باور توست
شعرک ناقصی، راجع به پدر مادر توست
خوب می دانی خودت، صحت و سرزندگیت
از سر خیر دعای پدر و مادر توست
آن بلاهایی که از بیخ وجودت رد شد
همه از لطف وجود پدر و مادر توست
نرویم دور، همین عمر که کردی تا حال
همه پاداش حمایت ز پدر مادر توست
هر کجا خورد به بن بست تلاشت در خیر
چاره ی کار محبت به پدر مادر توست
نیت خویش بکن پاک و مصفا چه بسا
طاعت حق، در اکرام پدر مادر توست

مهجده انتظاری