1.سر حضرت، همیشه نور از پیشانی مبارکشان ساطع بود و مثل ماه، نور پیشانیشان بر در و دیوار می تابید.

از امام صادق(ع) روایت شده:«چون پیامبر اکرم(ص) را در شب تاریک می دیدی نور از روی مبارکش همچون ماه ساطع بود»

2.محاسن حضرت، کثیر المحاسن بودند،روایت شده یکی از اصحاب دو تار از محاسن مبارک ایشان را برداشته و در خانه گذاشته بود که ناگاه صدای تلاوت قران به بهترین حال می شنود و هر چه جستجو می کند کسی را نمی یابد سرانجام نزد پیامبر(ص)رفته و مساله را عرض می کند، پیامبر(ص) می فرمایند:«ملائکه ی هفت آسمان هر جا موی عنبرین سید مرسلین را ببینند شروع به تلاوت کلام مبارک می کنند.»

3.دهان مبارک حضرت، روایت شده سطلی از آب نزد حضرت خاتم آوردند،و حضرت آب در دهانشان مضمضه نمودند و در سطل آب ریختند آب از مشک خوش بو شد.

4.زبان حضرت، هر وقت به حیوانات ، نباتات ، سنگ ها و در ختان خطاب می فرمودند جواب می شنیدند.

5.چشمان مبارک حضرت، از پشت سر می دیدند چنان که از پیش رو می دیدند.

ادامه »