رهنمودهاى مقام معظم رهبرى در ابتداى درس خارج‏
 مقام معظم رهبرى در ابتداى درس خارج فقه (سه‏ شنبه‏۲۷ آذرماه) با اشاره به حدیثى از پیامبر گرامى اسلام(ص) درباره‏‌ى «اثرات و تبعات اخروى ریاست» فرمودند: «هیچ‏كس نیست كه بر ده نفر یا بیشتر ریاست و امارت داشته باشد هر كسى‏ كه بر ده نفر، نه حالا بر هشتاد میلیون نفر امارت و ریاست داشته باشد؛ [مگر این‏كه‏] این آدمِ رئیس را كه این‏قدر در دنیا محترم است و رئیس است و مدیر است، چنین آدمى را در روز قیامت وقتى كه مى‏آورند، دست او را به گردنش بسته‌‏اند؛ یعنى دست‏ بسته او را وارد محشر مى‏‌كنند، آن هم به این شكل كه دستش به گردنش بسته است. نفْس این مسؤولیّت و آمریّت و ریاست، یك تبعاتى دارد كه ایجاب مى‏‌كند این ‏را.»
رهبر معظم انقلاب در خصوص آثار عدم توجه به این حدیث نبوى در پذیرش مسؤولیت‌‏هاى دنیوى فرمودند: «این‏‌ها را باید ما بفهمیم؛ این‏‌ها را باید بفهمیم. دنبال كرسى‏‌هاى ریاست [بودن‏] چه ریاست اجرائى، چه ریاست تقنینى؛ مى‏‌بینید براى نمایندگى مجلس بعضى خودشان را مى‏‌كُشند، اگر چنان‏چه راه پیدا نكنند به هر دلیلى یا مثلاً فرض كنید صلاحیّتش را تأیید نكنند یا رأى نیاورد و غیره، خودش را به آب و آتش و در و دیوار مى‏‌زند كه چرا نشد؟

عقل نیست، تدبیر نیست. ملاحظه كردید؟ اگر چنان‏چه این ریاست، مایه‏‌ى یك چنین دغدغه‌‏اى است، خب انسان رها كند؛ مگر این‏كه واقعاً متوجّه انسان بشود و واجب باشد براى انسان؛ آن [جا] بله [لازم است‏].»
به امور اخروى باشد، آثار و بركات زیادى براى جامعه اسلامى دارد كه ازجمله آن‏ها مى‌‏توان به موارد زیر اشاره كرد: ۱- شایسته سالارى و قرار گرفتن افراد لایق در مناصب و مسؤولیت‏‌ها،

۲- حل سریع‏تر مشكلات جامعه

۳- عدم كوتاهى و قصور مدیران در همه سطوح،

۴- افزایش ضریب امنیت ملى كشور

۵- كاهش بداخلاقى سیاسى و تخریب دیگران،

۶- كاهش هزینه‏‌هاى ناشى از رقابت‏‌هاى انتخاباتى،

۷- توجه به شاخصه‏‌هاى اسلامى در سپردن مناصب مدیریتى.

پ ن
 آنچه موجب نقد و هشدار رهبرى انقلاب در مسابقه براى كسب مسؤولیت‏‌ها در بخش‏‌هاى مختلف نظام قرار گرفته، رفتارهایى است كه بعضاً توسط برخى افراد براى رسیدن به پست و مقام بدون توجه به بار سنگین اخروى مسؤولیت ها صورت مى‏‌گیرد.چراكه، همان‏طور كه پذیرش مسؤولیت با نگاه به تبعات اخروى و تكلیف گرایى، موجب قوام و رشد جامعه مى‌‏شود، پذیرش بدون ملاحظه مسؤولیت اخروى، موجب عقب ماندگى جامعه و رشد پدیده‏‌هاى زشت و ناپسند در جامعه خواهد شد.