هروقتی من رو دید نق زد و گفت: چرا رهبری فلانی رو از کاخش بیرون نمی‌کنه، و جلوی اختلاسها رو نمی گیره؟

چرا جلوی رفسنجانی را نگرفت؟ گفتم: من و تو رای دادیم بهش .گفت من آن زمان سنم به رای نمی رسید.

بهش گفتم:اولا"کاش قانون اساسی رو می‌خوندی و از اختیارات رهبری اطلاع پیدا می‌کردی دم به ساعت حرف آن ور آبی هارو تکرار نمی‌کردی.
دوم” چون مسئولانی که کاخ ساختند و به بیت رهبری رفت و آمد دارند دلیل نمی‌شه که رهبری خودش اونارو از کاخشون بیرون‌کند. پس مجلس و قوه مجریه و قوه قضاییه برای چه هستن، رهبری از اختیاراتی که قانون بهش داده تخلف نمی کنه که باز متهم کنن که دیکتاری شده است.
سوم “منظورم از رایی که دادیم توی شخصی را نمی‌گم همه تیر و طائفه و ملت رای دادیم.
هاشمی رفسنجانی وقتی به ریاست جمهوری رسید  با قدرتی که مردم با رای به او دادن شروع توسعه تجمل‌گرایی در مردم کرد که همه از  خطبه های نماز جمعه‌اش می‌شنیدیم. و رهبری هم  روشنگری می‌کرد. چون هاشمی طرفداران زیادی داشت که هنوز هم داره فایده‌ای نداشت. اکثریت ائمه جمعه از طرفداران هاشمی هستند هنوزهم هستن. اگر تاریخ زندگی امام علی علیه السلام رو بخونی می‌بینی همین اتفاق تکرار شده است.اشعث که شخص پلیدیه و دخترش جعده زن امام حسن علیه السلام بود و امام علی علیه السلام هم او را می‌شناخته  بااین حال برای استانداری آذربایجان می‌فرسته و او هم اختلاسهای زیادی می‌کنه.بعد که همه از پستی او آگاه شدند او را خلع می‌کنه.از امام علی پرسیدن چرا از اول این کار را نکردی؟ فرمود: چون طرفداران زیادی داشت و تبهکاری او را نمی‌پذیرفتن ناچار شدم تا همه او را بشناسن. هاشمی رفسنجانی را هم رهبر سرکار نگذاشته بود از قبل از انقلاب بوده و از اول هم مشکل دار نبوده بعد از امام و بزرگ شدن فرزندانش و تحریکات زن و فرزند گمراهی را شروع کرد. عین طلحه و زبیر که از سرداران زمان پیامبر صلی الله علیه و آله بود.لقب سیف الاسلام داشت بعد پسرش او را به بیراهه کشید. دیگر اینکه مگر پیامبر اسلامصلی الله علیه و آله ابوبکر و عمر و عثمان را در کنار خود نداشت تا جائیکه دختر هردو خلیفه را به زنی گرفت. چرا چون می‌خواست جلوی شر علنی آنها را بگیره. بنابراین توقع نداشته باش که در این وانفسای دشمنی‌های خارج و داخل رهبری با دخالت در کار سه قوه باعث طرفداری مردم از بعضی مسؤلین، کشو رو به خطر بیندازه. برای همین بهترست پایت را از گلیم رهبری بیرون بکشی این گیر دادن‌ها عاقبت خوشی نداره. عین زمان حضرت علی علیه السلام و گیردادن ها؛ عده ای که تحلیل نداشتن به هر کارش گیر دادن و ایراد گرفتن و به نظرشون می خواستن به امام علیه السلام یاد بدن که آخرش نمایندش ابن ملجم قاتلش شد.

عبدالله بن خالدبن سعید بن عاص نقل کرده:در محضر امیرالمومنین علیه السلام بودم که از کوفه خارج شد و به نخیله رسید و دو فرسخ از کوفه جدا شد.

آن وقت پنجاه نفر از یهود محضر او آمده و گفتند:تو امام علی بن ابی طالب هستی؟فرمود: من او هستم، گفتند ما سنگی داریم که نام شش نفر از انبیا در آن نوشته شده است واین را در کتابهای خود خوانده ایم،ما آن صخره را گم کرده ایم، اگر امام هستی آن را برای ما پیدا کن.

حضرت فرمود:پشت سر من بیایید.آنها با امام رفتند،به وسط بیابانی رسید، و در آن تل بزرگ شن بود،امام باد را فرمود: ای باد به حق اسم اعظم خدا، این خاک را از روی صخره زایل کن،دیری نپایید تا باد همه خاک ها را از صخره پراکنده کرد، وسنگ ظاهر شد فرمود: این سنگ شماست که می خواستید.

گفتند: در آن نوشته ونامی نمی بینیم،فرمود:نام ها در آن طرف سنگ اند که به زمین چسبیده است، آن را برگردانید،خواستند سنگ را برگردانند نتوانستند، تا هزار نفر در آنجا جمع شد و نتوانستند، امام فرمود: کنار بروید،آنگاه دست به سوی سنگ دراز کرد و آن را برگردانید، دیدند نام شش نفر از انبیای صاحب شریعت در آن نوشته شده:آدم و نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمد علیهم الصلاه و السلام.

آن پنجاه نفر از یهود گفتند:«نشهد ان لا اله الا الله و محمدا رسول الله و انک امیرالمونین وسید الوصیین و حجه الله فی ارضه»

هرکه تو را شناخت خوشبخت شد ونجات یافت و هر که تو را مخالفت کرد گمراه شد و بیراهه رفت و به جهنم افتاد.

بحار ج 41 ص256