امانت الاهى‏
همه نعمت ‏هاى خداوندگارى، در دست ما انسان‏ها امانت است و بايد آن‏را براى نسل‏ هاى بعد حفظ كنيم و سالم به آن‏ها بسپاريم. يكى از اين نعمت‏ها، طبيعت شگفت اين سرزمين و منابع طبيعى فراوان آن است كه بايد امانتداران خوبى براى آن باشيم. مقام معظم رهبرى، با اشاره به اين امانتدارى خطير مى ‏فرمايد: «بايد همه ‏چيز را كه خداى متعال در اين كشور به وديعه گذاشته است، احيا كنيم و در اختيار نسل كنونى و نسل آينده قرار بدهيم. منابع طبيعى… [و ]طبيعت نيكويى كه در اختيار ماست، ميراث عظيمى كه گذشتگانمان در اختيار ما گذاشته‏اند و خيلى چيزهاى ديگرى كه در اختيار ماست، بايد آن‏ها را احيا كنيم و در واقع، نِعَم الاهى را استخراج نماييم.»

حفظ منابع طبيعى‏
همه ما مى‏ دانيم كه منابع طبيعى، محدود است و امكان تمام شدن آن وجود دارد. پس بر ماست كه با برنامه ‏ريزى حساب شده، جلو هدر رفتن و نابودى اين منابع كمياب الاهى را بگيريم و نگذاريم آن‏ها، به اين راحتى از كف بروند.

مقام معظم رهبرى، درباره همين مسأله مى‏ فرمايد: «ما بايد بتوانيم با برنامه‏ريزى‏هاى دقيق، با مديريت قوى و با اصرار و جديت در كار، خودمان را از تضييع خسارت بار منابع حياتى و طبيعى، مانند درخت و آب و خاك نجات بدهيم». ايشان سپس در ادامه مى‏فرمايند: «اميدوارم كه ان‏شاءالله همه هم دولت، هم آحاد مردم و هم مسؤولان بخش‏هاى متفاوت، به مسأله مهم حفظ منابع طبيعى، گياه، درخت، كشاورزى، استفاده بهينه از آب، خاك و امكانات گوناگون ديگر، به‏طور جدى بپردازند.»
خرافه؛ ممنوع‏
دين مبين اسلام، با خرافه و اعتقاد به نحسى روز سيزده نوروز مخالف است؛ وگرنه، رفتن به دل طبيعت، جلابخش روح است و جان را مصفا مى‏كند. مقام معظم رهبرى، حضرت آيت‏الله خامنه‏ اى، در كلامى ارزشمند، با اشاره به اين مسأله مى‏ فرمايند: «ما ايرانى‏ها، عيد نوروز را دوست مى‏داريم و آن‏را جشن مى‏گيريم، اما جشن ما، يك جشن سالم است…؛ البته بعضى از مراسم هست كه قابل اصلاح نيست. مثلاً اسلام درباره مراسم خرافى از روى آتش پريدن، حرفى ندارد و (آن‏را) تأييد نمى ‏كند؛ اما هيچ اشكالى نمى‏ بيند كه مردم، فرض بفرماييد در مناسبتى از مناسبت‏هاى عيد، به فضاى باز بروند، با سبزه و طبيعت و صحرا ديدارى تازه كنند، و طبيعت را با يكديگر نزديك كنند و لذت صحيح و سالم ببرند؛ (اين‏ها) مانعى ندارد.»