دومین دلیل و راهكار سید احمد کاشانی:

حمایت از تولید ایرانى؛ راهكار قطع سلطه اقتصاد خارجی

«دفاع در مقابل كفار، اگر استقلال کشور های اسلامی را می خواهید، واجب است به اجماع و نصوص قطعیه و فرقی نمى‏ كند.

وجوب دفاع از آن‏ كه كفار از راه جنگ و استعمال ادوات جنگ از قبیل توپ و تفنگ، و اراده سلطه بر مسلمین داشته باشند .

یا از راه علم و تدبیر مسلمین را غافل نموده و سلطه بر ایشان یابند و یا از راه تجارت و راه ‏هاى دیگر…. خلاصه، عزم كفار بر ضعیف کردن مسلمین است،

گاهى از راه جنگ و گاهى از راه حیله و تزویر و علم و تدبیر…… یا این‏كه کالای خود را در کشورهای اسلامی وارد مى‏کنند .

و به این طریق اموال آن‏ها را مى ‏برند و راه كسب و تجارت را به رویشان مى ‏بندند تا به این وسیله آن‏ها فقیر و پریشان شوند….

و اگر از راه كسب و تجارت، قصد نابودی مسلمین نمودند، دفاع به این نحو خواهد شد كه ترك استعمال کالاهای آن‏ها را نموده، از ورود  و تجارت كفار درکشور های اسلام مانع شوید.

و این اجناس نجس را از خاك پاك مسلمین خارج كنیم تا نه اجنبى مغازه و كارخانه  داشته باشد و نه با او معاشرت شود .

و باید کالا و منسوجات ایرانی را ترویج نمود و  تجارت و كسب را در کشور های اسلامی منحصر كرد و با مسلمین و و با شركت‏هاى بزرگ عقد قرار داد بست. 

مدارس براى تحصیل انواع علوم و صنایع  افتتاح نمود تا اشاعه‏ ى علم و صنعت و كسب و تجارت شود».

علما چه خون دلهایی خوردند تا  مردم ایران متوجه خطر نفوذ و وابستگی به خارجی هارا متوجه شوند. برای حفظ استقلال ،قدم اول را حمایت از تولید داخلی می دانستند ،که ویروس فقر و  بیکاری را می توان با واکسن حمایت از کالای ایرانی ایمن  کرد.

شهيد سيد حسن مدرس  طرح حمايت از البسه ايرانى را به مجلس برد. او سه سال پيش از سقوط قاجاريه طرحى را پيشنهاد كرد كه بر مبناى آن، البسه همه كارمندان دولت، بايد از منسوجات ساخت ايران تهيه مى‏ شد. پيشنهاد شهيد مدرس، در همان جلسه به تصويب رسيد؛ اما بعدها هيچ اقدامى براى اجرايى شدن آن صورت نگرفت.

صدایی که با مظلومیت در گلو با زبان روزه خفه شد!

از ما سوال خواهد شد، که هرچند آن زمان نبوده اید ولی تاریخ را خواندید چرا عبرت نگرفتید و به دستور سید حسن مدرس شهید عمل نکردید!؟

لا يُسْئَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَ هُمْ يُسْئَلُونَ «23 انبیاء»

او (خداوند) از آنچه انجام مى‌دهد سؤال نمى‌شود، امّا آنها (مردم، در انجام كارهايشان) مورد بازخواست قرار مى‌گيرند.
نکته ها

مسئوليّتِ پاسخگويى انسان در قبال كارهايى كه انجام مى‌دهد، بارها در قرآن مطرح شده است، از جمله: «فَوَ رَبِّكَ لَنَسْئَلَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ» «1» به پروردگارت سوگند كه از همه‌ى مردم سؤال خواهيم كرد. و يا در جايى ديگر مى‌خوانيم: «وَ قِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْؤُلُونَ» «2» آنها را متوقّف كنيد، آنها بايد بازخواست شوند. به هر حال در روز قيامت، از افكار و نيات، از جوانى و عمر، از درآمد و مصرف، از انتخاب رهبر و اطاعت از بزرگان، سؤال خواهد شد.

1.حجر 92

2.صافات 24

طلبه محترم در کجای این تاریخ حضور دارید!؟

علما و طلاب در اين حركت ملى جلودار شدند تا جايى كه؛ طلاب براى مقابله با استقراض خارجى كتاب هاى خود را فروختند و به دولت کمک کردند.

پس از قرار داد ننگين ۱۹۰۷ كه ايران را به دو منطقه تحت نفوذ انگليس و روسيه تقسيم مى ‏كرد، يكى از راه‏ هايى كه علما براى مقابله با نفوذ و دخالت بيگانگان به كار بردند، حمايت از توليد ملى و تحريم كالاهاى خارجى بود.

در اصفهان، آيت‏ الله آقا نجفى اصفهانى با سخنان آگاهى بخش، مردم را به خطرهاى اين قرارداد ذلت بار هشدار داد و مبارزه‏اى منفى عليه بريتانيا آغاز كرد.

او به مردم سفارش كرد: كالاهاى انگليسى را نخرند و به جاى آن از توليدهاى داخلى استفاده كنند. راهى كه با موفقيت در زمان ميرزاى شيرازى(ره) در مبارزه با كمپانى رژى و تحريم تنباكو تجربه شده بود.    

   در گزارش سفير انگلیس آمده است: آقا نجفى روزى در مسجد شرح مفصلى از فوائد متروك داشتن پارچه های اروپايى بيان نمود و مى‏ گفت: او و ساير علما از اين به بعد به ترك منسوجات فرنگى خواهند كوشيد.

علماى شيراز نيز در اعتراض به اين كار، خريد و فروش كالاهاى اروپايى را حرام اعلام كردند.

پ ن

وقتی که در آن زمان دولت ایران مجبور شده بود برای جبران کسری بودجه از خارجی ها قرض کند و با همین قرض بخشی از اقتصاد ایران بدست آنها میافتاد،علما چاره را در تامین از طریق داخل دانستند و طلاب کتب خود را فروختند تا این کسری بودجه ترمیم شود ،  طلبه  محترم در کجای  این تاریخ حضور دارید!؟

مقام معظم رهبری(مدظله‏ العالي):
مصرف كالاى خارجى داراى مشابه داخلى بايد ضدارزش شناخته شود
فروش كالاى خارجى و مصرف كالاى خارجى بايد در جامعه به‏ عنوان يك ضدّ ارزش شناخته بشود، مگر آن ‏جايى كه مشابه داخلى‏ اش نيست.

آن‏جايى كه مشابه داخلى ‏اش نيست، خب بله، اشكالى ندارد؛ ما كه دور خودمان حصار نكشيده ‏ايم؛ ما با دنيا ارتباط داريم، تعامل داريم.

آن‏جايى كه ما توليد داخلى داريم و مى‏ خواهيم داشته باشيم و كارگر ما مشغول آن كار است و ارزش افزوده ايجاد مى‏ كند، آن‏ جا ما برويم اين توليد داخلى را كنار بگذاريم، شبيه اين ‏را از خارج بياوريم با قيمت گاهى چند برابر و به‏ خاطر اين‏ كه اين نشان خارجى دارد، نشان فلان كارخانه معروف فلان كشور اروپايى را دارد، اين‏ را مصرف بكنيم؟! اين بايد ضدّ ارزش شمرده بشود. (۸/۲/۱۳۹۵)

صفحات: 1 · 2