شخصیت ضد اجتماعی

اگر در مجموعه دوستان یا فامیل، طلاب یا خدای نکرده فرزندان با شخصی مواجهه شدید که علائم بالینی مانند خود خواهی شدید، نبود وجدان و عدم پشیمانی یا شرم از آزار و توهین، آسیب دیگران، در پرونده رفتاری داشت.

یا با رفتار تکانشی، چرب زبان و ظاهرا جذاب، ریاکار و غیر قابل اعتماد، بی اعتنا به مقررات و ارزش های اجتماعی بود.

و از طرفی دروغگوی حرفه ای، با احساس خود بزرگ بینی و ارزشمندی داشت.

علاوه بر همه موارد بالا، عدم همدلی با دیگران، مسئولیت نا پذیری، نپذیرفتن اشتباهات خود، بی توجهی به حقوق دیگران، قانون شکن و فریبکاری ، جسور و بی ملاحظه بود.

این یعنی که گرفتار بیماری روانی شخصیت ضد اجتماعی است.

شیوع این بیماری در بین زنان8/0 و مردان 5/4 گرفتار این بیماری میشوند.

سن شروع  ازاوایل نوجوانی  می باشد و مردان 5 برابر زنان مبتلا می شوند.

علل روانشناختی: بد رفتاری دیگران باوی در کودکی  و آشفتگی شدید خانواده باعث ای ن بیماری می گردد.

درمان: فوقوالعاده مشکل است، چون اغلب بیماران مبتلا خواهان بهبودی نیستند  حتی وقتی اقدام به درمان می کنند بیشتر برای متقاعد کردندیگران است  نه تغییر خودشان.

با این حال اگر خواستید معالجه کنید باید به فنون درمان توجه داشته باشید

1-برجسته کردن رفتارهای هنجار شکنانه برای خانواده

2-نشان دادن عواقب وخیم رفتار به خودش

3-به آخر خط رساندن بیمار،در تنگنا قرار دادن

4-مچ گیری  وآشکار ساختن تناقض ها و دروغ گویی هایش

5-برانگیختن احساس ندامت و گناه فرد

علائم بهبودی: ایجاد احساس ندامت و شرمساری و اندوه شدید.

خدا هیچ کسی را گرفتار این بیماری نکند، ما که نتوانستیم بیمار را معالجه کنیم؛ خدا باید شفایش دهد.  هنگام پذیرش طلبه باید خدا کمک کند، چون شناسایی این گونه داوطلبان بسیار دشوار است.