اگر به جای ساختن زیارتگاه‌ها و طلاکاری گنبدها، بیمارستان ساخته بودند، اکنون با کمبود بیمارستان و تخت روبرو نبودیم.
خنده‌دار است که مردم از زیارتگاه‌ها فرار کرده، به دامن بیمارستان‌ها پناه می‌برند. همان زیارتگاه‌هایی که پول‌های فراوانی برای شفای دردهایشان نذر آنها کردند.
به امید روزی که ویروس کرونا و ویروس جهل و نادانی باهم از کشور عزیزمان رخت بربندند.
پ ن
پس باید بگوییم برای هر شهری هزینه کردند و ورزشگاه ساختند، کار اشتباهی بود. تا ورزشگاه‌ها دایر بود، جوانان در آنجا انواع ناسزا و دعوا و بی اخلاقی را یاد می‌گرفتند و حالا هم که درشان بسته شده و مردم به بیمارستان‌ها پناه برده‌اند و ورزشگاه‌ها نه به درد روح مردم خوردند و نه به درد جسم آنها .

لااقل مساجد و زیارتگاه‌ها تا درشان باز بود، مردم با آرامش روحی و با آموزش اخلاق خوب از آنجا می‌آمدند. چون کسانی که این حرف‌ها را مطرح می‌کنند هر چقدر هم که برایشان استدلال می‌کنیم نمی پذیرند. پس بهترین راه استفاده از روش خودشان است.  معمولا با آوردن دلایل عاقلانه، حرف حق را نمی‌پذیرند چون از همان ابتدا با طرح چنین سوالات بی‌ربطی تصمیم خوشان را گرفته‌اند که هر قدر برایشان حجت بیاوریم باز هم قبول نمی‌کنند؛ پس فقط باید مچشان را بگیریم . مثلا در مورد مثال بالا حتی پیشرفته‌ترین کشورهای دنیا هم بودجه کشورشان را صرف ساختن بیمارستان اضافه نمی‌کنند و میلیاردها پول را صرف هزینه نگهداری و تجهیز و حقوق برای کارکنان بیمارستانی نمی‌کنند که قرار است بیشتر تخت‌هایش در مواقع عادی سال خالی بماند و فقط در زمان شیوع یک بیماری به درد بخورد بلکه در زمان لزوم اقدام به ساخت بیمارستان صحرایی می‌کنند مانند چین که به محض کم شدن بیماران سریعاً بتوانند آنرا جمع آوری کنند . در همه جای دنیا بودجه را تقسیم می‌کنند . مقداری برای راه‌ها، مدارس، پارک‌ها، برق رسانی، … و همچنین ساخت عبادتگاه‌ها و برای آنها کلیسا و برای مسلمانان مسجدها، فقط با این فرق که در کشور ما مساجد و حرم‌ها با بودجه کشوری ساخته نمی‌شوند و با پول خیرین و وقف کنندگان ساخته می ‌شوند . ولی شبهه افکنان اصلا گوش به این حرف‌ها نمی‌دهند پس باید رسواشون کرد.

اگر شما به زیارت بروید اشکال می‌گیرند که پولتان را صدقه بدهید . اما خودشان خیلی راحت سفر خارج کشور می‌روند . اگر شما صدقه بدهید می‌گویند باید مدرسه ساخت اگر شما نذری بدهید می ‌گویند این غذاها به فقرا نمی ‌رسد ولی خودشان نه به فقیری کمک می‌کنند، و نه هیچ کاری در مواقع سیل و زلزله .تمامی کمک‌ها را همین کسانی می‌کنند که اهل زیارتند و اهل احسان . چندی پیش در متروی تهران عده‌ای در هنگام اذان اقدام به خواندن نماز اول وقت کردند، مردی وارد ایستگاه شد و با بی ادبی فریاد زد اگر راست می‌گویید بروید به مناطق سیل زده کمک کنید به جای نماز خواندن. در حالی که خودش راست راست راه می‌رفت و کاری به سیل نداشت . امداد به سیل زدگان را هم جوان‌های بسیجی و حاج قاسم و یاران نمازگزارش انجام می‌دادند . پس هر وقت ایراد گرفتند شما هم به سینما و استادیوم و سفر خارج و هزینه های پارتی و سگ داری و خرج آرایش و هزینه مد و تولد و کنسرت و… ایراد بگیرید .

‌