هر روز در امتحان هستیم. سوژه‌های نو به نو. مثل سوالات کنکور که هر سال عوض می‌شه! : احسب الناس ان یترکوا ان یقولوا آمنا و هم لا یفتنون: آیا مردم پنداشته‌اند که با گفتن این که ایمان آوردیم رها می‌شوند و هرگز مورد آزمایش قرار نمی‌گیرند؟ واقعا بعد از هر ایمانی امتحان سختی وجود دارد. ما بی‌خیال در آزمون مردود می‌شویم!

با گزینه های متفاوت. یکی با پول و آن دیگری با مقام و پول و آن دیگری با حسادت و کینه توزی….!

پلیس گاهی از حقه بازانی که دستگیر می‌شوند برایمان هشدار می‌دهد. مراقب باشید که افرادی با نام و لباس پلیس از شما اخاذی نکنند! کسانی که با عنوان مامور برق یا گاز و آب را  وقتی تنها هستید به خانه راه ندهید ، چون ممکن است دزد باشد.

در گذشته‌های دور از دزدهایی که به گورها وارد می‌شدند و کفن مردگان را می‌بردند هم بسیار شنیدیم.

اما حالا در این دورانی که ابر طوفانی کرونا دنیا را تیره تار کرده است؛ دزدی‌های جدیدی به گوش می‌رسد.

اوایل دوران کرونا گاهی از داروهای تقلبی یا واکسن هایی که از شیشه‌های خالی شده واکسن ها استفاده شده و پر از آب مقطر، شنیدیم.

اما جدیدا خبرهایی بگوش می‌رسد، که زحمات نظام جمهوری اسلامی را زیر سوال می‌برد و مردم را در باره رعایت پروتکل‌های بهداشتی و هزینه کرد مبالغ هنگفتی برای واکسن !

خبر این گونه است که در بعضی از بیمارستان‌ها که بیماران غیر کرونایی از دنیا می‌روند. فرشتگان سلامت از صاحبان مرده تقاضا می‌کنند که اجازه دهید با عنوان کرونا مرده ترخیص شود! چرا چنین خواسته‌ای دارند؟

برای اینکه از حقوق بیشتری برخوردار شوند!چون بیمار کرونایی زحمت زیاد و خطر زیادی دارد!

این جفای بزرگی است. چون با این همه تزریق واکسن بازهم فوتی زیادی داریم. این بی اعتمادی و استرسی که به اجتماع تزریق می‌شود را از سوی بعضی فرشتگان ناسلامتی چه کسی باید شفاف سازی کند؟!

کرونا فصلی برای رویش
بعد از چهل روز دست و پنجه نرم کردن با کرونا، مغلوب شدم.همه قطع امید کردند. پزشکان خانواده، ناامید از نجاتم بودند. برایم به هردری زده بودند تا شفایم رو بگیرند. ولی هیچ اثری نداشت. انگار یکی بهم تلنگر زد که خودت باید اقدام کنی!مرگ رو با چشمانم دیدم. همه زندگی جلوی چشمانم رژه می‌رفت. مثل یک فیلم! یکجای فیلم رو که دیدم لرزیدم! دوباره از اول تماشایش کردم. به خاطر اشتباهم زندگی همسایه مان بهم ریخته بود. دستگیر شد. هرچه از خودش دفاع کرد کسی نپذیرفت. خیلی آزار دید. آبرویش در روستا به حراج رفت. هیچکس به او اعتماد نداشت. سرانجام از شدت فشار به دروغ اعتراف کرد، کار من بود! دوسال زندان رو پذیرفت. همسرش در بین روستائیان به چشم زن متهم مشهور شد.پدر بزرگ از دنیا رفته بود. اموالش بین وراث تقسیم شده بود.
باید یک کاری بکنم. باید اشتباهم رو جبران کنم. مرگ تا خرخره ام آمده بود. با اگسیژن هم نمی‌توانستم نفس بکشم. احساس می‌کردم زیر خروارها خاک گور هستم. قبل از بیماری، گودال عمیق گور دوستم رو که بر اثر کرونا مرده بود دیده بودم.حالا خودم رو ته آن می دیدم. صدای پزشکم رو شنیدم :
- فایده ای ندارد اکسیژنش رو بردارید.نا امیدانه از خدا خواستم، فرصتی بده تا برگردم اشتباهم رو جبران کنم.
پرستارم که آماده قطع اکسیژن بود،با تعجب به دکتر رو کرد:
-دکتر تنفسش برگشت!
دکترشگفت زده خم شد روی سینه‌ام وهوشیاری رو آزمایش کرد.
- لب زد معجزه است معجزه!
با التماس از بیمارستان اجازه ترخیص گرفتم. هرچه پزشکم خواهش کرد برای تقویت قوای از دست رفته یکی دو روز بمانم. نپذیرفتم. در چشمان دکتر و پرستارانم یک سوال بزرگ وجود داشت!؟ فقط گفتم فرصتم کم است باید عجله کنم.
از بیمارستان که بیرون آمدم، قبل از رفتن به خانه، که همه روستا به خط شده بودن برای عیادت، رفتم سراغ همسایه که35 سال پیش به خاطر گناه من گرفتار مصیبت شده بود.
عذرخواهی کردم.چک سفید رو جلویش گذاشتم.از او خواستم هر مبلغی که دوست دارد بنویسد.اما خیلی بزرگ بود. مرا در آغوش گرفت زیر گوشم زمزمه کرد، حلالت کردم. چک رو نپذیرفت.
-بهش رو کردم، اگر نپذیری حلال کردنت رو حس نخواهم کرد.سرانجام با اصرارم پنج میلیون تومان رو گرفت.
رفتم سراغ وراث پدر بزرگ، از عمو گرفته تا عمه‌ها بعضی بخشیدن پولی نگرفتند، بعضی هم گرفتند.
امام جمعه ازش پرسید:
-حالا من باید برایت چکار کنم؟
-پدر بزرگم از دنیا رفته است .هفتصد هزار تومانی که در سن 15 سالگی از او دزدیدم، (سال 65 مبلغ کلانی بود)رو چگونه حلالیت بگیرم!
-برایش خیرات و صدقه بده.

انتقاد و خرده گیری

انتقاد یک روش منفی است و به صورت اولیه نمی‌تواند سازندگی کافی را داشته باشد؛ زیرادر انتقاد، نوعی اعتراض وجود دارد و خصوصاً اگر تکرار شود تخریبش بیشتر از فایده آن است. با این حال، در نگاه دینی انتقاد جایگزین غیبت است؛ لذا ما مجاز به غیبت کردن نسبت به دیگران نیستیم، اما مجاز به انتقاد کردن هستیم. البته باید رعایت انصاف شود و شرایط روحی و روانی و ظرفیت‌های فرد مقابل نیز در نظر گرفته شود. اگر پدر و مادری به صورت پیوسته ولو ناخواسته فرزندان-شان را مورد انتقاد قرار دهند، با تکرار آن، به مرور جراحت‌های روانی را در روحیه و شخصیت کودکان ایجاد می‌کنند، در حالیکه متوجه این امر نیستند. آیا والدین حاضر می‌شوند یک تیغ بردارند و به صورت یا بدن فرزندانشان بکشند؟! هیچ کدام از والدین حاضر به چنین کاری نیستند، اما چرا انتقاد را که دقیقاً همین کار را با شخصیت افراد می‌کند، نمی‌توانند کنترل کنند؟! ممکن است والدین، گرفتار مشکلاتی باشند و نتوانند دستگاه انتقاد خود را تنظیم کنند. بچه هایی که در معرض انتقاد زیاد پدر و مادر قرار میگیرند، به تدریج یک روان بُن منفی به نام «پسر/ دختر بد »در آنها شکل می‌گیرد؛ این بچه ها، در هر کاری که به آن مبادرت میکنند منتظر سرزنش هستند.به تعبیر دیگر، خود را شایسته موفقیت و ارزشمندی نمی‌دانند.در عزت نفس، دو عنصر وجود دارد: یکی احساس ارزشمند بودن و دوم احساس توانمند بودن. وقتی انتقاد زیاد می‌شود، این دو عنصر از بین میروند و فرد بدون عزت نفس می‌شود. بسیاری از بچه هایی که خودشان را در معرض شکست تحصیلی و رفاقت‌های ناسالم و مخالف هنجارهای خانوادگی قرار می‌دهند، کسانی هستند که میزان انتقاد در منزل آنان بالا بوده است.

هم ما سیستمی به نام «منتقد درون »داریم؛ اگر به دستگاه منتقد درون، بار ِدینوی تحمیل شود، حد هنجار و معتدل آن وجدان یا نفس لوامه ای است که به ما تذکر میدهد. به تعبیر معصومین(ع) یکی از مواردی که لطف خدا در حق ما محسوب می‌شود، این است که ما در درون خود مربی مهربانی به نام واعظ درونی داریم. اگر واعظ درونی، با لحن ملایم و معتدل و به موقع کار کند، همان وجدان می‌شود؛ اما اگر با لحن تند و زننده عمل نماید و شروع به سرکوب کند و دچار خودگویی‌های منفی شویم و اجازه ندهد قدمی به پیش برویم، آنگاه سودمند نخواهد بود.کسانی که دچار خودگویی منفی هستند و سرزنشگری فراوان دارند، قطعاً نسبت به دیگران همان سرزنش‌ها را خواهند داشت. این یک قانون است که فرد ناآرام، باعث ناآرامی دیگران نیزمی‌شود. کسی که در خودش احساس احترام و آرامش داشته باشد، می‌تواند به دیگران هم این احترام و آرامش را بدهد. آدمهایی که شخصیت سالمی دارند، حس تقدیرشان از دیگران بیشتر است. کسانی که شخصیت ناسالمی دارند، مدام از همه چیز انتقاد می‌کنند.

اگر از والدینی که در دام انتقاد گرفتار می‌شوند، بپرسند که علت این کار چیست؟ می‌گویند اگر به فرزندان تذکر ندهیم، آنها کاری را درست انجام نمی‌دهند.مثال)مادری که هم درس‌های فرزندان را بررسی می‌کند،

اولاً احتمال وسواسی شدن بچه هایش بالا میرود و

ثانیاً وقتی اینها به دوره های درسی بعدی میروند که امکان حضور مادر را ندارند، افت تحصیلی جدی پیدا می‌کنند؛ چرا که مدیریت تحصیل را یاد نگرفته اند.

طی یک سال گذشته به علت کرونا مردم و اطرافیان ما بسیار دچار استرس شدند،

 با خودم گفتم درباره مشاوره بحران کرونا مطالبی را بنویسیم. استرس اصلاحی است که مردم آن را به منظور توصیف و عواملی که موجب آزردگی آنها می‌شود به کار می‌برند.در اصطلاح پزشکی، استرس به عنوان میزان فرسایش جسمی توصیف شده است که دارای سطوح متنوع و اشکال مختلف روحی و عاطفی و جسمی است. اثرات مثبت یا منفی بر روی سلامتی انسان دارد. استرس در واقع جزء لاینفک زندگی انسان است می تواند مثبت یا منفی باشد هیجانات معمولی احساسات لذت بخش می‌تواند به اندازه هیجانات منفی موجب استرس و فشار گردد.

 استرس بر اثر یک اتفاقی است که باعث تغییر در زندگی می‌شود، به عنوان مثال: سفر رفتن، ازدواج، شرکت در کنکور و تغییر شغل اینها استرس های مثبت هستند. در مقابل استرس منفی مثل طلاق، بیماری ردشدن در کنکور … وجدیدا هم بیماری کرونا. استرس اگر از درجه 50 بیشتر شود باعث بیماری می‌گردد،  و در ضمن اگر استرس بماند  و اشتغال فکری تولید کند باعث بیماری روانشناختی و روانتنی می‌گردد.

چون باعث ترشح ادرنالین و کرتیزول می‌شود این هورمونها باعث انقباض عضلات شده و خون رسانی را کاهش می‌دهد. باعث درد در یکی از اعضای بدن می‌شود.

در چنین وضعیتی باید ریلکسیشن انجام داد، بعد با چند تا تکنیک  از مانور افکار مزاحم جلوگیری کرد.  تکنیک ها ادامه دارد

هرکسی در دورن خود یک آسیه و یک فرعون دارد.در طول زندگی باید نگاه کند به رفتارهایش که نماد کدام یک از این دو شخصیت است! موفقیت زندگی را در کدام شخصیت می‌داند. حضرت آسیه هم دو نوع حیثیت داشت. یکی شکست در باره هدایت فرعون، و دیگری نجات خودش از فرعونیت که نتیجه‌اش نامداری در دو جهان شد. وقتی پا بگذاری روی سیم خاردار نفس و عبور کنی آسیه درونت را بها داده‌ای، و می شوی یکی از چهار زن بهشتی!

حضرت آسیه می توانست آنطرف سیم خاردار بماند و به آن نزدیک نشود، زندگی کوتاه را در کنار فرعون، در لجن زار تعفن مادی طی کند و برای همیشه خود را مانند همسر ابولهب در جهنم دنیا و آخرت بسوزاند.

پس بیایید در این ایام کرونا هرکدام آسیه‌ای باشیم برای یاری دیگران تا سهمی از مهار کرونا داشته باشیم.

همیشه در دل تهدیدها فرصت های مهمی وجود دارد.کرونا هم یکی از همان تهدیدها است که فرصت های عجیبی دارد.

برای بستن کمربند ایمنی با جریمه مجبورمان کردند که به جان خودمان رحم کنیم. اما برای جریمه کسانی که تا نزدیک صبح صدای موسیقی عروسی‌هاشون خواب را از چشم مومنین می‌گرفت، کسی خود را بدهکار نمی‌دانست! به پلیس 110 می‌گفتیم پاسخشان این بودکه اجازه از اماکن دارند تا ساعت 12 شب بکوبند، و موسیقی شان هم از ارشاد مجوز دارد.

نتیجه بعضی از این عروسی ها که افراد از نوشیدنی نجس هم می‌خوردند، چاقو کشی و قتل هم در عروسی اتفاق می‌افتاد. که بعضی از این قاتل ها هم همین روزها به علت نبخشیدن اولیای دم قرار است اعدام شوند!تعجب آدم زمانی بیشتر می‌شود که در ایام محرم هنوز ساعت 10 شب نشده زنگ می‌زدند که چرا عزاداران صدای بلندگویشان از مسجد پخش می‌شود! ولی در باره موسیقی در این مدت چهل سال همان افراد هرگز اعتراض نکردند! وقتی مسئولین در این موارد جریمه نکرند، خداوند خودش برنامه جریمه را عملی کرد و خیلی هم اثر کرد، آمار ازدواج افزایش یافت، چون دیگر قرار نیست بریز و بپاش کنند، جوان بدون مخارج اضافه، ازدواج می‌کند.

باید خودمان عامل باشیم در بیشتر از این با کرونا جریمه نشویم.

صدای موسیقی عروسی‌ها خاموش شد! پارتی‌های مختلط جمع شد. مرگ جوانانی که در پارتی‌ها با مواد مخدر خطرناک اتفاق می‌افتاد جمع شد.معلمانی که سند 2030 را در دستور کار خود داشتند، مایوس شدند. همه اینها جریمه کرونا بود.

روزهای سختی در انتظار مادران قرار دارد! وقتی بعضی از مادران برای فرزندانش حتی از دین و ایمانش مایه می‌گذارد، از حرام هم دست نمی‌کشد، خود را به گناه آلوده می‌کند تا فرزندانش خوشحال باشند!

با دروغ و دغل، برای خوشبختی فرزند، خود را به هر دری می‌زند، تا دختر یا پسرش زندگی راحتی داشته باشد! اما خبر ندارد همینکه روح از تنش خارج شود، دیگر بعضی از این دختر و آن پسر، رغبتی برای لمس او ندارند تا حدی که از او فراری می‌شوند!

پ ن

قرار شد فوت شدگان کرونایی را دیگر  برای تغسیل به شهر دیگر نفرستند، بلکه در شهر خودمان توسط طلاب جهادی تغسیل آن‌ها انجام گیرد. وقتی به نزدیکان میت می‌گوییم که برای کمک به تغسیل مادرتان بیایید؛ حاضر نیستند! باید دنبال افراد غریبه بگردیم تا برای تغسیل بیایند!

افراد هم دیگر حاضر نیستند در تغسیل شرکت کنند حتی کسی که سالها شغلش تغسیل اموات بود بعد از کرونا دیگر حاضر نیست ادامه دهد!

باید تماشا کرد، یک عمر تلاش و زندگی و زحمت برای فرزندانی که بعد فوت انسان دیگر او را نمی‌شناسند و یا از او می‌ترسند!!

حکمی که واجب کفایی است، یعنی با فوت یک مسلمان برهمه واجب است که برای تغسیل او اقدام کنند مگر اینکه کسی داوطلب شده باشدف که البته اول بر نزدیکان میت واجب است، وقتی آنها اذن دادن دیگران می توانند اقدام به تغسیل کنند.

باید چشم‌ها را شست باید دوباره به زندگی نگاه کرد، باید خدا را بهتر دید و شناخت، هرکاری که می‌کنیم برای خدا باشد حتی دوست داشتن فرزند و مهربانی به آن‌ها برای خدا باشد!

کرونا امتحانی برای رفوزه شدن فرزندان!!

برای ورود به ماه ربیع اول  با روایتی از حضرت رسول اکرم شروع کنم. پیامبر خدا نشسته بودند، یک شاخه‌ی درختی به دست گرفته بودند و با تیغ، با شمشیرشون داشتن این شاخه‌ی درخت را می تراشیدند، صاف می‌کردندکه عصا بشود و عصایی درست کنند دستشان بگیرند؛ عده‌ای از اصحاب آنجا بودند، رسول خدا فرمودند: باید حتماً امر به معروف و نهی از منکر کنید، اگر نکردید، خدا پوستتان را می‌کَند!همانطور که من دارم پوست این چوب درخت را می‌کَنم که عصا بشود دستم بگیرم!

خدا نکند ما از کسانی باشیم که خدا به ما خشم بگیرد و پوست ما را بخواهد بِکَّنِد، البته این تعبیر، از ماست که بر ماست.

و حالا ما داریم کفاره کم کاری هایمان را می دهیم، و پوستمان با فشار کرونا کنده می‌شود.

از کتاب «المجازات النبوية» منتشر می کند.

قال رسول الله صلی الله علیه وآله: لَتَأْمُرُنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَ لَتَنْهَوُنَّ عَنِ الْمُنْكَرِ أَوْ لَيَلْحِيَنَّكُمُ اللَّهُ كَمَا لَحَيْتُ عَصَايَ هَذِهِ، لِعُودٍ فِي يَدِهِ.

المجازات النبوية (سید رضی) ص: 322

3900سال پیش از میلاد مسیح، بیماری یه بلای آسمونی حساب می‌شد و کسی که بیمار می‌شد یا خوب می‌شد یا می‌مرد! کسی برای معالجش کاری نمی‌کرد. شخصی بنام اسقلبیوس که در یونان زندگی می‌کرد. اولین کسی بود که برای معالجه بیماران اقدام کرد. در بین مردم محبوبیت زیادی پیدا کرد. وقتی از دنیا رفت، به مجسمه او پناه بردن برای شفا گرفتن! کم کم بت مقدسی شد! کاهنان هم که منتظر خرافه پرستی مردم بودن تا برای خودشون کیسه بدوزن، مارهایی رو تربیت کردند و در درون مجسمه قرار دادن و گفتن روح اسقلبیوس به مار حلول کرده و مارها رو با قیمت گزاف می‌فروختن. ماری که دور یک میله‌ پیچیده شده و نماد بهداشت جهانی و مراکز درمانی است از همون زمان مونده است!

حالا هم ترامپ ملعون از خرافه پرستی های مردم_ به قول عمرعاص معاویه، که گفت نه نقشه‌های من و نه لشکر تو هیچکدام نمی‌تونه علی را شکست بدهد فقط  خرافه پرست هایی که در لشکر اوهستن مارا یاری می‌کنند! با قرآن سر نیزه کردن پروژه نحروانیان را رقم زدند!_ ترامپ هم با تولید واکسن دروغین کرونا می‌خواهد خود را منجی آمریکایی های جاهل و غرب پرستان داخلی معرفی کند! الغا کند که روحش در واکسن حلول کرده است!!!

واقعا ملت عجیبیم هستیم! علاوه براین خودخواه هم هستیم!

وقتی می‌شنویم هر روز تعداد غیر قابل تصوری سقط جنین اتفاق میافته اصلا نگران نیستیم!

از کرونا می ترسیم، بنظرم دست کوچک انتقام جنین‌های سقط شده از آستین کرونا بیرون آمده! حرفش اینه که می‌کشید، دیگران سکوت می کنن! حالا تماشا کنید انتقام کرونا رو که تر وخشکتون رو می‌کشه!!

کسانیکه برای راحتی و خوشگذرانی و پول دار شدن و خرج نکردن برای فرزند، اون‌هارو کشتن حالا نمی‌تونن برای خودشون پول در بیارن!

یه نیم نگاهی به آمار سقط جنین‌ها بیندازید، ببنید چه بلایی شده!

آمارهای سقط جنین،‌ وحشتناکه!!!!

ادامه »

در پس رعایت نکردن  مستحبات و واجبات به بلا گرفتار شدیم که  اکثر من الطهور یزد الله فی عمرک  پاکی ها بیشترین اثر رو در طولانی کردن عمر دارد.

  فثیابک فطهر

نیت در اعمال انسان بسیار مهم و اثر گذاره. وقتی در کارهامون نیت نزدیک شدن به خدواند وجود داره این کار جاوادانه می‌شه و علاوه در دنیا خیر و برکت داره در قیامت هم سرمایه‌ای می‌شه برای انسان.

تمام اعمال، یا واجبه یا مستحب است با نیت قربه الی الله گنجی می‌شه برای انسان.

از ریزترین و جزئی ترین مستحبات می‌تونیم بهره جاودانه ببریم. وقتی مسواک میزنیم، وضو می‌گیریم واجب یا مستحب آب رو استنشاق کردن و در دهان چرخاندن، وارد مستراح می‌شیم با پای چپ وارد بشیم و با پای راست خارج بشیم، روی سرمان دستمان بندازیم، موقع حمام کردن دمای آب چند درجه باشه، تو حمام شونه نکنیم، از وسایل شخصی استفاده کنیم، با شکم پرحمام نکنیم. غذای مونده نخوریم ، سر سفره از سبزی‌جات استفاده کنیم،  موقع خواب رو به قبله و به سمت راست بخوابیم……

تمامی نکات بهداشتی برای بشر یه نسخه پیشگیری از بیماری‌هاست. که در کنارش اندوخته‌ای از ثوابه! برای ما مسلمونا پیشگیری از کرونا باید بسیار آسون باشد، چون تمامی افعالمون با چاشنی قربه الی الله جاودانه و تبدیل به احسن می‌شه! ماسک بزنیم به نیت قربت الی الله؛ فاصله رو رعایت کنیم با نیت قربت الی الله. ماسک آلوده رو توی بسته بندی محکم بزاریم با قربت الی الله. در مکان‌های شلوغ نریم، با دست آلوه به وسایل اجتماعی دست نزنیم، مسافرت غیر ضروری نریم. به این آیه ایمان بیاوریم و بصورت ملموس عمل کنیم ولا تلقوا بایدیکم الی التهلکه. بادست خودتون خود رو به هلاکت نیندازید

خداوند بهترین و عالیترین برنامه‌های بهداشتی رو در اختیار بشر قرارداده .از این منبع فیاض همه مسلمون و غیر مسلمون بهرمند هستن. وقتی امر می‌کنه، یا “ایهالناس” کلوا مما فی الارض حلال طیبا” بقره. این پیام رو به هم جهانیان تا قیامت می‌رسونه، یا وقتی دستور می‌ده “فلیظر الاسان الی طعامه” عبس. یعنی همه بشریت باید با دقت در خوردنی و ها و آشامیدنی هاشون توجه کنن.این دستور اعم است. همه خوردنی و پوشیدنی و شنیدنی‌ها رو که بروح و جسم انسان اثر گذار است در بر می‌گیره. چراکه غذای جسم و روح انسان در میان آن‌ها وجود داره. کدوم غذا حلاله، کدوم حرامه؟ مال دیگری با تجاوز تو غذای ما اومده یا خیر؟ پاکیزه است یا آلوده؟حق بینوایان داده شده یانه؟

کرونا اومده تا تو این روز‌های کرونایی به همه یادآوری کنه که به یاد افرادی که شغلشون رو از دست دادن هستیم یانه؟

یا فقط هرشب قرآن رو تلاوت می‌کنیم و بدون توجه به دستور خداوند که به غذاتون نگاه کنید که در این غذا حق محرومین هم هست؛ از کنارش با احساس ثواب قرآن رو می‌بوسیم می‌ذاریم بالای سرمون تا حفظمون کنه!

خداوند مصلحت جامعه اسلامی را در نیرومندی و قدرت آن تعبیه کرده است.که باید باعث ترس دشمنان گردد تا نتوانند حتی فکر تجاوز به مسلمانان را در مخیله خودشون تصور کنند.

لذا در قرآن فرمان می‌دهد، “واعدوا مستطعتم من قوه و من رباط الخیل ترهبون به عدوالله وعدوکم “بقره 185

لذا برای این امر در صدر اسلام به مسلمانان که تعدادشون اندک بود، پیامبر بزرگ اسلام دستور داد و واجب کرد تا رزمندگان مسن و ریش سفید با خضاب سیاه ریش و موی سر خود را سیاه کنند تا دشمن گمان نکند که اینها پیر هستن و می توان به آنها حمله کرد.

اکنون هم شیعیان که زیر زره بین هژمونی آمریکا و سایر دشمنان قرار گرفته‌اند باید از جهت سلامتی  خود را در برابر بیماری کرونا ایمن سازند.

چطور که غرب امیدوار شکست ایران در آینده است؛ به جهت کاهش جمعیت که طی یک فرهنگ سازی توسط دشمن، افزایش جمعیت تعطیل شد . دشمن این جشن را سالها پیش گرفته و پایکوبی کرده است و طلیعه این کاهش این روزها خودنمایی می‌کند. از آنجایی که دانشگاه‌هایی که در شهرها تاسیس شده بود درهاشون بسته شده  و همین بلا به سر حوزه‌ها آمده است.

لذا آخرین امید دشمنان بیماری کرونا است که منتظر نابودی ملت ایران هستند. گمان کردند که در تحریم هستند و توانایی مبارزه با بیماری کرونا را ندارد.هرچند در این فتنه مردم خودشان هم آسیب دیدند، ولی براشون مهم نیست چون ملت ایران هرگز به آنها تجاوز نکرده و نمی‌کند. آنها هستند که همیشه دست تجاوزشان را به غرب آسیا دراز کرده‌اند.تا ثروت افسانه ای نفت آسیا … را به بلعند.

پس زدن ماسک و فاصله گذاری را از مصادیق خضاب بدانیم و آن را واجب بدانیم و در این واجب کوتاهی نکنیم.همانطور که در کاهش جمعیت دشمنان را شاد کردیم؛ اینبار آن هارا مایوس کنیم.

کاهش جمعیت بلایی بزرگتر از کرونا است،چون بعد از فوتی های یک جامعه می‌توان دوباره جامعه را بازسازی کرد؛ اما در کاهش دیگر نیروی جایگزین وجود نداره که جای از دست رفته ها را بگیره.

خداوند برای جلوگیری از کرونا در قرآن دستورات بهداشتی داده است. وقتی می فرماید: ولا تلقوا بایدیکم الی التهلکه، اعراف با دستهای خودتون خود رو به هلاکت نیندازید؛ این آیه به هرچیزی که که برای افراد مضره اشاره می‌کند. یه روز دخانیاته ، مواد مخدره، شرابه، گوشت خوکه، نبستن کمربند ایمنیه، سفر رفتنه.حالا هم.یعنی اگر بدون ماسک در جمع حضور داشته باشی و فاصله فیزیکی را رعایت نکنی، باید آماده میزبانی ویروس وحشی کرونا باشی؛ وبعدش هم استقبال از فرشته مرگ!

حتی در عزاداری ها، و مسافرت رفتن ها.هرچه پزشکان سفارش می‌کنند که مردم عزیز در این روزها هرچه بیرون نرید به سلامت خودتون کمک کرده‌اید، متاسفانه گوش شنوا در عده‌ای از افراد سنگین شده است.

وقتی فرزندت نمی‌تونه در مدرسه حاضر بشه و خودت مجبور به دور کاری هستی، مسافرت رفتنت بر چه مبنایی است؟!

یه زمانی هرچه سازمان راهنمایی و رانندگی التماس می‌کرد برای سلامتی خودتون کمربند ایمنی ببندید؛ افراد خیلی مقاومت کردن تا سرانجام فرهنگ کمربند ایمنی را تونستن احساس کنن ولی چقدر افراد به خاطر نبستن کمربند از دنیا رفتن.

امام باقر علیه السلام می فرماید: خداوند حرام نکرده کاری را برای مردم مگر اینکه هر آنچه به مصلحت و سلامت بشر بوده است.

امام صادق علیه السلام می فرماید: خداوند انسان را برای عمر طولانی آفریده است ولی او با رعایت نکردن بهداشت عمر خود را کوتاه می‌کند.

پس با آیه ولا تلقوا با یدیکم الی التهلکه بر هر کسی رعایت پروتکل های واجب می‌شه. این دستور خداوند است. همانطور که بستن کمربندایمنی واجب است. اگر نبندد و یا پروتکل بهداشتی را اعایت نکنه و با این کار به خودش آسیب بزنه گناه کرده است و برای مرگش هم اجری نداره و بدتر از همه اگر باعث بیماری و مرگ دیگران بشه، گناهی بزرگتر را مرتکب شده. مثل اینه که گواهی رانندگی نداری و پشت فرمان می نشینی و باعث قتل کسی شوی ، گناه کرده‌ای.

پس باید با سلاح بهداشتی ماسک و رعایت فاصله گذاری به جنگ گرگ گرسنه ویروس کرونا برویم.

من قتل نفسا بغیر نفس او فسادا فی الارض فکانما قتل الناس جمیعا، مائده

اهمیت رعایت بهداشت فردی و اجتماعی از اوجب واجبات است.

وقتی کرونا اومد یه سری قوانین رو زیر روکرد. مثلا متمدن ترین افرادهم حق ندارن با یک دیگر دست بدن و یا مادر و کودک نمی‌تونند یک دیگر را ببوسن! خب این تقریبا طبیعیه که افراد برای سلامت خودشون فاصله را رعایت کنند.
خطر زمانی اتفاق می‌افته که کرونا به جون قوانین مصوب یه نهاد یا اداره یا مرکز می‌افته، که دیگه حسابش با کرام الکاتبینه.

درست عین کرونا که میگن هر روز در حال جهش و تغییره، و مدام باید مراقب باشی که نوع جدیدش سراغت نیاد!

همین مشکل هم در مرکز وجود داره، مثلا وقتی یه بخشی مدیرش عوض میشه کلا قوانینش هم میره زیر فایلها و گم گور میشه و قوانین زیر پوستی صادره از مدیر جدید راه میافته و طوفان برزخی تولید می‌کنه!
یه زمانی مرکز مدیریت قانونی را وضع کرده بود البته هنوز هم هست. اگر طلبه‌ای با توجه به فیلترهای مصاحبه و تحقیق و گذر از هفت خوانها به حوزه وارد شد و خان‌هفتم دوره آزمایشی را هم ردکرد و بعد ذات ناجورش را روکرد؛ باید با مستندات صوتی و تصویری او را اخراج کنند! یعنی وقتی به استاد توهین می‌کنه صداش ضبط بشه یا وقتی توی کوچه خیابان با پوشش بد‌ رفت‌وآمد می‌کنه….غیره باید با دوربین دنبالش باشیم تا ازش عکس بگیریم!
اما وقتی همین طلبه اخراجی قدمش به مرکز می‌رسه، دیگر سخن او بدون مستندات، از وحی مُنَزل هم مطمئنتر می‌شه !

یعنی مسئولین مرکز با توجه به حرفهای او حاضرند مدیران و موسسان با سابقه 40 ساله را قضاوت کنند!!!
به نظرتون این کرونا خطر ناک ترنیست!

کرونای ویروسی، سخت ترین حالتش باعث می‌شه انسان از دنیا بره و چه بسا به خاطر سختی بیماری گناهانش آمرزیده می‌شه. چون در حدیث آمده است که چندین اتفاق است که انسان بخشیده می‌شه. یکی بعد از بیماری سخت است که مثل انسان تازه متولده.
اما خدا نیاره که کسی بدون دلیل با حرفهای بی پایه اساس، به کسی تهمت بزنه و دیگران هم باور کنن؛ او دیگر تمام اعمالش نابود می‌شه!

کرونا با همه بدیهاش، نظم نوینی را به جهان می‌دهد.باعث شده است، افراد دست از یک سری رفتارهای زشت بردارند. از بارزترین عادت‌های ضد انسانی بازی ورزش بود که یک بلا شده بود.یعنی عادت‌های بد را ترک کنند. همیشه در بازی‌های ورزشی مثل فوتبال، بعد از پیروزی یک تیم، طرفداران گروه بازنده شروع به تخریب امکانات، مثل صندلی‌های ورزشگاه یا سوزاندن اتوبوس‌های خط شهری…غیره اقدام می‌کردند. از همه بدتر با پرتاب سنگ و ترقه به چشم افراد حتی ماموران امنیت ورزشگاه کام شادی مردم را تلخ می‌کردند.
زنانی که یقه خود را برای رفتن به ورزشگاه پاره می‌کردند و شبکه‌های ضد انقلاب هم به طرفداری ازاین گروه دایه مهربانتر از مادر شده بودند، انگار که اگر دختران به ورزشگاه بروند تمام مشکلات مردم حل خواهد شد!
یک ویروس بی ارزش ناقابل اینگونه بعضی‌ها را تنبیه می‌کند، حالا ورزشکاران در استادیوم‌های خالی دنبال توپ می‌دوند و تماشاچیان هم در منزل به قاب شیشه‌ای تلویزون چشم می‌دوزند، دیگر کسی و اموالی را نمی‌یابند تا آسیب بزنند.

قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَىٰ إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَمَنْ كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا

(110کهف)

بگو: جز این نیست كه من هم بشری مانند شمایم كه به من وحی می‌شود: بر این كه معبود شما فقط خدای یكتاست؛ پس كسی كه لقاء پروردگارش را امید دارد، باید كاری شایسته انجام دهد و هیچ كس را در پرستش پروردگارش شریک نكند.

ظاهرا هرکسی این آیه می خواند ، دلش غنج می‌زند که می تواند مصداق آیه باشد . آنجا که خداوند سفارش می‌کند که هیچ کسی را در پرستش با من شریک قرار ندهید؛ با غرور و کمی عجب خوشحال می‌شود که من هرگز کسی را با خدا شریک قرار نمی‌دهم. در حالیکه از خطوات شیطان غافل است. وقتی فعالیت جهادی را دوست دارد خیلی هم دوست دارد، از خیرین پول جمع آوری می‌کند تا در رزمایش مومنانه به کسانی که در ایام کرونا بیکار شده‌اند، کمک رسانی کند.

منتها در این میانه مسئولی که با تحریکات شیطان، متولد می‌شود،- همچون ترامپ که محموله بهداشتی کشورهای دیگر به سرقت برد- با لطایف الحیل بسته‌های غذایی را از کف او می‌رباید! مسئول مدعی جهادگری با بسته‌های سرقتی عکس می‌گیرد و در فضای مجازی به اشتراک می‌گذارد!

 جهادگری که اینگونه بسته‌های ارزاقش به تاراج رفته از این کلاهی که به سرش رفته خشمگین است.

برای تحلیل آیه و مصداق یابی ، اینگونه می‌توان قضاوت کرد. تنها خَیری که هزینه تهیه بسته هارا پرداخت کرده‌است و هیچ جایی هم نامی از او برده نمی‌شود، عمل مخلصانه داشته است. اما دوگروهی که با پول دیگران می‌خواست کمک کند وقتی که از دستش ربودند عصبانی شد، کارش رضای خدا نبوده، چرا که هدف رساندن به عده‌ای بیکار بود که رسانده شد. و آن مسئولی که به جمع آوری ارزاق توسط دیگری به نام خود منتشر کرد، گرفتار خطوات شیطان شد و با ریا خود را جهادگر معرفی کرد. هردو با این اشتباه گرفتار شرک به خدا شدند، در پوشش جهادگری.

می‌بینید کرونا چگونه بعضی‌ها را دچار بیماری جسمی می‌کند و بیمار چه بسا از دنیا می‌رود  و بخشیده می‌شود؛ و عده ای بیکار می شوند، تاعده‌ی دیگری در این گردونه گرفتار شرک شوند که گناهی نابخشودنی است.

از خدای متعال عذرخواهی کنید
شب قدر، فرصتی برای مغفرت و عذرخواهی است. از خدای متعال عذرخواهی کنید. حال که خدای متعال به من و شما میدان داده است که به سوی او برگردیم، طلب مغفرت کنیم و از او معذرت بخواهیم، این کار را بکنیم، والّا روزی خواهد آمد که خدای متعال به مجرمین بفرماید: «لایؤذن لهم فیعتذرون». خدای نکرده در قیامت، به ما اجازه عذرخواهی نخواهند داد. به مجرمین اجازه نمی‌دهند که زبان به عذرخواهی باز کنند؛ آن‏جا جای عذرخواهی نیست. این‏جا که میدان هست، این‏جا که اجازه هست، این‏جا که عذرخواهی برای شما درجه می‌آفریند، گناهان را می‌شوید و شما را پاک و نورانی می‌کند، از خدای متعال عذرخواهی کنید. این‏جا که فرصت هست، خدا را متوجّه به خودتان و لطف خدا و نگاه محبّت الهی را متوجّه و شامل حال خودتان کنید. «فاذکرونی اذکرکم»؛ مرا به یاد آورید، تا من شما را به یاد آورم. مقام معظم رهبری26/10/1376

پ ن

در ماه مهمانی خدا رمضانی شویم، گناه‌هان را از روحمان بشوییم و در این روز هایی کرونایی با خداوند آشتی کنیم. مهربانی که هر لحظه منتظر بنده خطاکارش است تا او را ببخشد.تا فرصت از دست نرفته از صاحبخانه پوزش بطلبیم برای همه کاستی‌های گذشته.

پروردگارا! ماه شیرین رجب تمام شد، ما از نعمت زیارت حرم نورانی پدر بزرگوار امت حضرت علی علیه السلام محروم ماندیم و اعتکافمان تخت بیمارستان‌ها و کمک رسانی بصورت جهادی در تمام گوشه زوایای شهر روستا، به نجوا و مناجات عملی گذشت . به امید نجات ماه زیبای شعبان را شروع کردیم، در آرزوی زیارت حرم شریف امام حسین علیه السلام سوختیم. دعا کردیم و امید داشتیم که در نیمه شعبان، زیباترین روز میلاد بهترین‌های آفرینش پرودگار را چشمان پر گناهمان با ظهورش روشن شود؛ ولی باز هم باید در انتظار بمانیم تا کی این یوسف گمگشته باز آید به کنعان.

اگر او بیاید از پس پرده غیبت، چه لذتی دارد، خورشید روی محمدصلی الله علیه و آله را در رخش به نظاره بنشینیم.
اگر او بیاید ما امیرالمومنین  سید الوصیین علیه السلام را به تماشا خواهیم نشست.

اگر او بیاید، ما امام سر از تن جدا را در هیبت حضرتش زیارت خواهیم کرد.

اگر او ظهور کند، ما پدرمان، ریشه مان و دلیل هستی و خلقتمان را خواهیم دید.

خدایا ماه شعبان به آخر رسید، دوستان مومن و شیدای حضرت ولی عصر «عج» در اقصا نقاط جهان، با بلای کرونا از دنیا کوچ کردند، و در آرزوی ماه مهمانی خودت سوختند، و از نعمت عصر انتظار محروم شدند، روحشان را قرین رحمتت گردان. به ما منتظران دلسوخته زخم زبان کشیده در شبهای قدر با مرحم ظهور التیام ببخش.

از دیدن منظره جنایت قلبم به شدت درد گرفت، برای تسکین و التیام اندوه، خودم را توجیه می‌کردم. حتما این موجودات کوچک را بخاطر آنفلوانزای مرغی معدوم می‌کنند ولی فایده نداشت. نمی‌توانستم این همه قساوت را بپذیرم.

آنهم توسط نهادی به نام جهاد کشاورزی، که روزگاری برای افزایش تولید به دستور امام خمینی«ره» بنیانگذاری شد. جوانان مومن از دانشجو گرفته تا روحانی رفتند در دل روستاها برای روستائیان گندم کاشتند و گاوداری و مرغداری راه اندختند. بعد دولت های لیبرال این نهاد پر برکت را تبدیل به سازمانی به نام جهاد کشاورزی کردند؛ از آن روز به بعد برکت در این کشور روز بروز کمتر شد، و تورم بالا تر رفت و زندگی طبقه محروم بدتر شد. و امروز وقتی دیدم کامیون کامیون جوجه یک رروزه را زنده زنده زیر خاک مدفون می‌کنند مسئول جهاد علت آن را با پر رویی تعادل بازار معرفی می‌کند، دیدم گناه اسراف، ظلم به یک موجود بی پناه؛ فقط برای سیستم سرمایه داری لیبرال قابل توجیه است و می گوید این روال کار مرغداری هاست که همیشه تکرار می‌شود، فقط نباید فیلم آن در فضای مجازی منتشر می‌شد. گفتم خدایا این چه مسلمانی است که به آن مغرور هستیم وقتی ظلم به یک مورچه در روز قیامت پاسخ گویی می خواهد، چگونه جوجه هرای یک روزه را می کشند برای تعادل بازار؛ در حالیکه می توانستند به عنوان اسباب بازی به کودکان بدهند.گفتم پناه بر خدا کرونا کمترین کتکی است که می خوریم.

توبه جهانی

کم کاری جهانی را باید توبه جهانی پوشش داد، وقتی برای خداپرستی اما و اگرهایی آوردیم؛ و برای خدا شروطی گذاشتیم، چون من شیعه هستم، چون من نماز خوان هستم، من اهل هیئتم، من طلبه‌ام، من مسئول حوزه‌ام، چون جهادیم، پس هرچه می‌گویم، هرچه فکر می‌کنم و هرچه دستور می‌دهم درست است.

بعد از هرکار خیری و عبادتی منتظر یک معجزه بودیم، درحالیکه هر لحظه زندگی بشر در معجزه است، از شدت آشکاری و هویدایی معجزه را ندیدیم و حس نکردیم.

زندگی‌مان شد طلبکاری از خدا و ائمه معصومش، نماز خواندیم گفتیم خدایا بِدِه بِدِه بِدِه، حرم رفتیم، گفتیم به ما بده بده ولی هیچ وقت نگفتیم خدایا تو از ما چه می‌خواهی، بگو بگو بگو!

مسیحیان از مسلمانان بدتر، خدایشان فقط در کلیسا بود آنهم روز های یک شنبه!

حالا کرونا همه را درگیر کرد، ایرانی، اروپایی، آمریکایی، همه قاره ها را پیمود، وارد تک تک سلول های سفید و سیاه و سرخ و زرد پوست؛ شد، از سرمایه دار گرفته تا فقرا را درگیر کرده است.

باید دوباره از نو با تفکر در باره  مبدا و معاد، زندگی را شروع کنیم، و معجزات الهی را ببینیم و درک نماییم.

روزهای بیقراری و غربت، بدتر از کرونا بود، هجرت از قم به شهری که همه جور تیپی داشت . از مجاهدین‌خلق گرفته تا  کمونیست‌های فدایی.

با دوتا بچه هشت ساله و چهارساله تنها بودم. همسرم رفته بود جبهه؛سال خرداد 61 بود، درست دوران پیروزی خرمشهر. دختر یکی از همسایه‌ها که دبیرستانی بود، اصرار کرد شب‌ها بیام که تنها نباشید. با نارضایتی قبول کردم؛ چون اصلا نمی‌دونستم ترس یعنی چی!

سپاه برای محافظت همسرم یه اسلحه کلت بهش داده بود تا از خودش محافظت کنه! سال 60 که ما تازه واردشده بودیم، هر روز اتفاقهایی توی شهر می‌افتاد؛ گاهی اعدامی‌های کمونیست را برای دفن می‌آوردند. وقتی شهید بهشتی با یارانش شهیدشد یکیشون شیرینی پخش کرده بود!

همسرم وقتی رفت اسلحه کلت را تحویلم داد تا اگر لازم شد استفاده کنم.

من خودم مربی آموزش اسلحه برای بچه حزب الهی‌ها بودم، طرز استفاده‌اش را می‌دونستم. خانه ما نه کمد داشت و من هم هیچ وسیله زندگی با خودم نبرده بودم. چون قرار بود فقط برای یک سال شوهرم امام جمعه باشه.جایی برای پنهان کردن اسلحه نداشتم. اسلحه روی تاقچه بود. دختر همسایه به اسلحه گیرداده بود که من این اسلحه را یه نگاهی بهش بییندازم! خلاصه من ترسیدم که یه وقت برداره یه اتفاقی بیفته؛ خودم کلت را برداشتم، گفتم اول باید خشاب را در بیاریم، بعد برای اینکه به کسی نخوره به طرف آسمون می‌گیریم ماشه را می‌چکانیم که اگر گلوله داشت به کسی اصابت نکنه! با چکاندن ماشه گلوله شلیک شد و خورد به سقف و غبار گچ توی اتاق پخش شد که چشم چشم را نمی‌دید، من یک مرحله را فراموش کرده بودم که باید گَلنگِدَن را می‌کشیدم تا اگر گلوله‌ای داخل لوله بود خارج بشه. دختر همسایه افتاده بود روی زمین جیغ میزد و فکر می‌کرد کشته شده است. الباقی ماجرا که دختر همسایه دیگه ترسید بیاد و مراقب ما باشه که نترسیم!

آخرین روز قبل از قرنطینه شدن کرونا بیرون از منزل حضور داشتم، ایستگاه قطار تهران بود. خانم‌های بی‌حجابی که شال‌هایشان را روی دوششان انداخته بودند، در صندلی‌های ایستگاه منتظر حرکت قطار بودند، نگاه می‌کردم، دیگران هم تماشا می‌کردند. مردان و زنان متدین هیچ کس حرفی از باب لطف و دلسوزی به آن ها نگفت و نگفتیم!

با خودم فکر می‌کردم چرا این جوانان  دختر و پسر به این روز افتادند و ما چرا به این روز افتادیم! آنها آشکارا دستور واجب حجاب را زیر پا می‌گذارند و ما هم به نظارت اجتماعی واجب (امر به معروف و نهی از منکر)عمل نمی‌کنیم. دنبال مقصر می‌گشتم، که خداوند تحریم را شروع کرد و واجب کرد که هردو گروه زشتکاران که دو واجب مهم اجتماعی را ترک کرده‌اند در سلول‌های منازل زندانی شوید!!!

حالا هر دو گروه زندانی هستیم!خود کرده را تدبیر نیست!

وقتی قصه اصحاب کهف را می‌خوندم هیچ وقت فکر نمی‌کردم، باید برای نجات از کرونا به غارهای مسکونی پناه ببریم، تا از شر دقیانوس کرونا محفوظ بماینم.دیدم، در احوالات قصه کرونا و سرنوشت ما شده شبیه اصحاب کهف، مدتها است که در قرنطیه هستیم و از دیدن بچه‌ها و نوه‌ها و دیگر اقوام محروم هستیم. با خودم گفتم نکنه این فراق و قرنطینه طول بکشه و روزی که از قرنطینه خارج می‌شیم؛ بچه‌ها مارا نشناسند؛ یا اینکه وقتی بریم بازار برای خرید بهمون بگند این پول شما دیگه ارزش نداره! درست عین همون اتفاقی که برای اصحاب کهف افتاد، وقتی از غار خارج شدند شهر تغییر کرده و لباس‌هاشون عوض شده بود. پولشون تغییر کرده بود؛ و اقوامشون هم آنها را نمی‌شناختند. وقتی دنبال  همسایه و فامیل بگردیم با خبر بشیم که مدتهاست که از دنیا رفته‌اند و بی‌اطلاع بودیم.حتما بعضی‌ از اقوام بهمون بگند چقدر عوض شدی یا پیر شدی…!! یا نتوانیم بعضی از فامیل و اقوام را ببینیم…!!!

خدایا این مصیبت را از سر  ملت‌های مظلوم برطرف کن.

وقتی بشر خود را مستقل می‌پندارد و اِن قُلت می‌کند، و خدا را انکار می‌کند و یا به گوشه خانه‌ها و کلیساها و کنیسه‌ها مختص می‌کند، و مساجد از راز و نیاز خالی و خلوت می‌شود؛ اینجاست دست قدرت خداوند از آستین ضعیف‌ترین موجودش، مثل پشه لنگی برای نابودی پیشرفته‌ترین ظالم آن زمان به جنگ نمرود فرستاده می‌شود، می‌خواست قدرت نمرود را تحقیر کند که نمی‌توانی در برابر حق تاب بیاوری، و هرچه داری از قدرت پروردگار بوده که داشته‌ای!

همیشه همینجور بوده، با قدرت‌های کافر با ضعیفترین و لطیفترین موجوداتش برآنها مسلط شده و نابودشان کرده است.

مثلا قوم نوح که حضرت نوح را مسخره می‌کردند که این مرد دیوانه شده‌است در یک بیابان برهوت کشتی می‌سازد تا بر روی شن‌های کویر موج سواری کند.خداوند با لطیف ترین موجودش بنام آب که باعث زندگی و حیات روی زمین است، آنها را نابود کرد.

و چه بسیار اقوام گناه کاری که در کوه‌ها خانه ساختند و به پیامبرشان گفتند که تو از نفرین مضایقه نکن ما در پناه خانه‌های محکم و استوارمان پنهان می‌شویم، خداوند باد را که همیشه پیام آور بهار است و گلها و درختان را بارور می‌کند، به سراغشان فرستاد در یک لحظه همه مثل كَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُسَنَّدَةٌ ۖ «4 منافقون »چوب خشکیده در اعماق خانه هایشان افتادند.سپاه ابرهه را با سنگریزه‌ای بر منقار ابابیل، پرندگان کوچک نابود کرد.

بعضی روشنفکران بلاهای نازل شده بر اقوام را می‌شنیدند با تمسخر می‌گفتند، چه کسی دیده است، با ریشخند می‌گفتند کشتی نوح چگونه همه حیوانات را جا داد؟

حالا در این روزگار قرن بیست و یک در اوج غرور جهانی و ادعای رشد بهداشت و تغذیه و سلامتی با کشف همه نوع علاج بیماری‌ها و تولید واکسن‌ها، نانودارو و پزشکی هسته‌ای….، خداوند به بشر ثابت می‌کند که هیچ قدرتی ندارند. تنها با یک ویروس ضعیف به نام کرونا چنان دست و پای این بشر توخالی را توی پوست گردو می‌گذارد؛ همه زندگیشان شده مبارزه با موجود ذره بینی که باید زیر میکروسکوپ تماشایش کرد.

دغدغه بیماری کرونا، این روزها مرا به خاطرات گذشته می‌برد.دائما هرلحظه این کلمه در ذهنمان علامت سوال بود، “کی جنگ تمام می شه” یک ماه گذشت تمام نشد، دوماه، سه ماه، یک سال، دوسال گذشت تمام نشد.

جوانان رشید برای دفاع به جبهه‌ها اعزام شدند، تا جایئکه در یک روز در اصفهان 300 نفر جوان شهید رشید روی دوش مردم تشیع شد.

کار خانم‌ها هم دعاکردن و پشت جبهه یاری رساندن بود.زندگی طوری بود که هیچ آرزویی جز شکست دشمن در ذهنمان وجود نداشت.

عده‌ای از آب گلآلود استفاده می‌کردند با احتکار، گران فروشی زندگی را بر مردم جنگ زده سخت می‌کردند.

در آن روزگار سخت عده‌ای که اندیشه‌ای جز راحتی خود نداشتند فرار را بر قرار ترجیح دادند و به کشورهای دور از جنگ گریختند، گفتند آسمان آن طرف آب، آبی تر است.

امابر اثر ناسپاسی گروهی امتحانات هر دوره سخت تر می‌شود.

باز قرار است گروهی در این آزمون رد شوند؛ کسانی که به حقوق مردم تجاوز می‌کنند ، با احتکار و گران کردن مواد بهداشتی ،جان مردم را هدف قرار می‌دهند؛ اما خداوند جلوی این تقلب کردن ها را گرفته است،وَمَكَرَ اللَّهُ ۖ وَاللَّهُ خَيرُ الماكِرينَ 54 آل‌عمران، و مکر خداوند بهترین مکرهاست. این بار آسمان آنطرف آب بسیار سیاه و دودی رنگ است. جایی برای فرار وجود ندارد.  و چه زود باز سازی خیلی کم رنگ قیامت را خداوند برای همه به تصویر کشید، که هرکسی باخود می‌گوید: جای فرار کجاست؟يَقُولُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ ١٠.قیامه.

حالا جهان با همه وسعتش یک زندان بزرگ است برای همه مخلوقاتش.باید همه توبه کنیم از ناسپاسی‌ها تا راه نجاتی باز شود.

غرب شارلاتان و اروپای دورگرد و وابستگان بی‌مغزشان، اکنون با یک ویروسی که دستپخت خودشان بود، گرفتار شده‌اند؛ که هرلحظه سقوطشان را نوید می‌دهد. اروپایی که یک روزی بمب‌های شیمیایی را  به صدام می‌داد تا بر سر رزمندگان بریزد و مردم بینوای سردشت و حلبچه را به شهادت رساندند و بسیاری هم اکنون درد شیمیایی شدن را با خس خس ریه هایشان روزگار می‌گذرانند.

کشورهایی که از همان قرون وسطی در فلاکت و بدبختی دست و پنجه نرم می‌کردند، بر اثر فلاکت همچون دزدان سرگردنه به قاره آمریکا تجاوز کردند و نامش را کشف آمریکا گذاشتند. درحالیکه قبل از تهاجم اروپائیان وحشی به آمریکا، بومیان آن منطقه در کنار مسلمانان در آرامش زندگی می‌کردند.

ویل‌دورانت آن دوره را در تاریخ خود، از مناره‌هایی که در آمریکا وجود داشت گزارش کرده است.

هژمونی آمریکا که از بدبختی به ثروت بادآورده سرخپوستان رسیده بودند، هیچ وقت برای راحتی و آرامش هموطنان خود تلاش نکردند؛ بلکه همیشه با تجاوز به سرزمین‌های دیگر و استثمار کشیدن ملت‌های دیگر که گرفتار شاهان و رؤسای بی‌مقدار بودند؛ از ثروت آنها استفاده کردند. ثروت های بدست آورده را هزینه مهمات و تسلیحات جنگ افروزی کردند و هرگز به این موضوع فکر نکردند که برای راحتی و آرامش مردم هم امکاناتی را فراهم کنند.

بهمین سبب هروقت سیل یا طوفانی در آن مناطق بوجود آمده است مردمش در سرگردانی خود دنبال حل مشکلات رفته‌اند.اکنون که گرفتار کرونای  خودساخته شده‌اند، بجای معالجه بیماران؛  از تانگ و جریمه و زندان برای مقابله با آن استفاده می‌کنند، هیچوقت توانایی حل مشکلات مردم را ندارند.

در حالیکه ایران با همه تحریم‌ها و کم‌کاری‌های دولت ناتوان، اقدام به مرخصی موقتی زندانیان کرد، تا در کنار خانواده خود برای سلامتی تلاش کنند با توجه به حرف نشنوی عده‌ای از مردم، علاوه بر اینکه مردم را رایگان معالجه می‌کند، توانسته است تا حد بسیار زیادی جلوی این ویروس را بگیرد.این عدالت نسیم ظهور را بشارت میدهد که به ظهور نزدیک می‌شویم.

یقینی ترین موضوع  در زندگی هر فرد مرگ است و در عین حال مغفول ترین موضوع زندگی اکثریت مردم است. به عبارت دیگر از مرگ می‌هراسیم و تا آنجا که در توان داریم از مرگ فرار می‌کنیم. ولی در مقایسه با این یقین به شدت از این موضوع غافل هستیم.و در تکوین کمترین سهم از یقین به مردم داده شده است، فقط مومنین خالص بیشترین سهم از یقین را دریافت کرده‌اند.

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ خَرَجُوا مِنْ دِيَرِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُواْ ثُمَّ أَحْيهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَ لَكِنَّ أَكْثَرَ الْنَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ‏ آیا ندیدى كسانى را كه از ترس مرگ از خانه‏‌هاى خود فرار كردند، در حالى كه هزاران نفر بودند، پس خداوند به آنها گفت: بمیرید (و آنها مردند،) سپس آنان را زنده كرد (تا درس عبرتى براى آیندگان باشند؟) همانا خداوند نسبت به مردم احسان مى‏‌كند، ولى بیشتر مردم سپاس نمى‌‏گذارند.بقره 243 این آیه گویی برای مردم امروز نازل شده است،

چندتا چیز است که مال همسایه است منتها بعضی بهترین ها که مرغ همسایه غاز است، و یکی هم بدترین‌ها که مرگ است؛ همیشه گمان داریم که همسایه‌ها هستند که میمیرند، و ما برای تشیع و مجالس ختم و پروسه آنها می‌رویم.تا جایی که این غفلت انسان را به مرگی که از آن هراس داریم می‌کشاند و در دالان مرگ غیرحتمی وارد می‌سازد.

مثل آتش و ترقه بازی در شب چهار شنبه آخر سال که همه ساله عده‌ای یا جان خودشان را از دست می‌دهند و یا جان عده دیگری را می‌گیرند.

یا رعایت نکردن سرعت در رانندگی که همه روزه عده‌ای را سایر مسائلی که با رعایت نکردن افراد را بسوی مرگ زودرس می‌کشاند مثل اعتیاد و رعایت نکردن مسائل بهداشتی یا خوردن الکل برای نجات از کرونا .

این روزها که جهان گرفتار بیماری کرونا شده است. هرچه از سوی مسئولین بهداشت سفارش می‌کنند تا آنجا که امکان دارد از منازل خارج نشوید به سفر نروید، ولی کو گوش شنوا! در این گیر و دار کرونایی  عده‌ای  با این همه سفارش بار سفر بسته‌اند، از ترس مرگ به جای اینکه به دستورهای بهداشتی  عمل کنند، فرار می‌کنند؛ چه بسا مرگ را هم برای خود و دیگران فراهم می‌کنند.

درست عین تمثیل مولوی در ماجرای مردی که از عزرائیل ترسید و از حضرت سلیمان خواست تا او را با باد به مصر بفرستد، که در مصر عزرائیل منتظر او بود چون خداوند فرشته مرگ دستور داده بود جان او را در مصر بگیرد.مردم در یک پارادکس قرار گفته‌اند، هم به مرگ یقین دارند و هم ازآن غافلند!

باید برای کرونا گرفتن و مردن هم خداوند را سپاسگزار باشیم، چون این روزها کسانی که همیشه غرب و اروپا را شیرین ترین آرزوهایشان بوده می‌بیند که کسی که در غرب  واروپا کرونا می‌گیره باید برای از صفر تا صد بیماری کرونا هزینه گزافی را بپردازد.

درحالی‌که تنها کشوری که برای کرونا از بیماران کرونایی هزینه‌ای دریافت نمی‌کند و رایگان درمان می‌کند و علاوه بر آن نیروهای مخلصی که رایگان به عنوان همراه بیمار کنارش به تیمار او می‌پردازند؛ کاری که حتی نزدیکان بیمار از انجام آن هراس دارند.

مردن از کرونا هم با تمام احکامش توسط گمنامان فرشته صفت اعمال می‌گردد.در حالیکه در اروپا و غرب متمدن به گمان غربزدگان، جنازه بیمار را می‌سوزانند.خلاصه تفاوت زیادی در کرونایی ایرانی با غربی و اروپایی است.

نوروز‌های زیادی را با اندوه سپری کردیم، که اکثر نسل امروزی و حتی دهه شصتی‌ها آن روز‌ها را درک نکرده‌اند. اولین نوروزی که خوب بخاطر دارم نوروز سال 1342 بود که در اوج خفقان پهلوی خائن با سختی روزگار  می‌گذراندیم، در آن ایام شاه به روحانیت به شکل زننده‌ای تاخت، نوروز آن سال مصادف با شهادت امام صادق علیه السلام و رحلت جانگداز پیامبر صلی الله علیه و آله اکرم بود.امام خمینی«ره» فرمود: جشن نوروز نداریم. شاه ملعون هم خواست که انتقام بگیرد نیروی‌ها گارد را فرستاد و از مراسم عزاداری جلوگیری کرد و افتادند به جان طلاب فیضیه و قتل عام کردند.

نوروز‌های بعد از پیروزی انقلاب هم با شروع سال پنجاه هشت جنگ ظالمانه صدام با پشتیبانی هژمونی آمریکا و ایادی آن شروع شد؛ تقریبا تمام نوروز های دفاع مقدس بدون جشن گذشت. چه روزهایی که صف تابوت شهدا بر دوش مردم تشیع می‌شد.

نوروز امسال هم خدا دوست نداشت بدون سردار شهیدش سپهبد حاج قاسم سلیمانی با شادی‌های بعضا گناه‌آلود برگزار شود. سفره هفت سین امسال بوی بهشت می‌دهد، بوی شهادت می‌دهد چون هشتمین سین به آن اضافه شده است. #سین_هشتم_سلیمانی، ما سین های زیادی داشتیم که از آن ها غافل شدیم #سین_سلامت#سین_سعادت از طرفی مصیبت کرونا نعمت شادی را برهم زده است و از سویی مصادف شدن با شهادت امام کاظم علیه السلام، انشاءلله از این روز های مصیبت بار عبرت بگیریم و بسوی معنویت باز گردیم تا اسرافیل در صور  فرج بدمد.

توی ورودی فرودگاه مهراباد منتظر بودیم تا نوبت مابشه، جمعیت ما زیاد بود و همه طلبه خانم بودیم که قرار بود برای سفر عمره به خانه خدا مشرف بشیم. خسته بودم لب پله نشسته بودم، صدای گله دو نفر که از افراد غیر طلبه که آنها هم عازم سفر عمره بودند را شنیدم؛ می‌گفت این ملاها یه لباس دراز می‌پوشند و برای اون لباس حقوق می‌گیرند!
یه نگاهی به اطراف انداختم اصلا ملایی با لباس دراز به قول اون طرف ندیدم همه طلاب خانم با چادر مشکی بودند.
بله این ملاها با همون لباس درازشون همیشه توی همه عرصه‌ها هستند.
در دورانی که حال کشور به شادی می‌گذره در دور ترین نقاط روستایی و محروم کشور مثل بشاگرد و امثال آن برای مردم مدرسه و مسجد و حمام می سازند با همون لباس درازش.

وقتی زلزله میشه براشون فرقی نداره که جزء کدام فرقه هستند، اهل حق، یا اهل سنت، کرد، یا بلوچ هستند.
وقتی سیل میاد تا آرنج دستش را توی چاله توالت می‌کنه که گل ولای را بیرون بیاره که مرد لرستانی شرمنده این کار او میشه.
و حالا که مردم در بیماری کرونا گرفتارند باز این طلبه با لباس درازش در بیمارستان‌ها و سایر مراکز مشغول گندزدایی است.
این طلبه نسل جدید ادامه دهنده‌ی همان طلبه‌های نسل قدیم است که تفنگ بر دوش در میان سنگرهای جنوب کشور از مرزهای این سرزمین دفاع کردند و به شهادت رسیدند. او ادامه دهنده راه طلبه‌های جوانی چون شهید رنجبر است که برای کمک به مردم کردستان از دست گروهگ‌های کومله راهی کردستان شدند و پیکر شکنجه شده و قطعه قطعه شده‌شان برگشت. او از تبار همان روحانیونی است که در شکنجه گاه ساواک پاهایشان را در روغن داغ سوزاندند تا از آزادگی و حق گویی دست بردارند اما نتوانستند. آری او از نسل شهیدغفاری ها و شهید سعیدی‌ها است.

و هنوز با لباس درازش که عزادار نوعروس و دو فرزند پرپر شده‌اش است، باز هم ایستاده در بحران است.

وقتی سرنوشت بد سامری را  در آیه 97طه می‌خوانیم قَالَ فَاذْهَبْ فَإِنَّ لَكَ فِي الْحَيَاةِ أَنْ تَقُولَ لَا مِسَاسَ ۖ وَإِنَّ لَكَ مَوْعِدًا لَنْ تُخْلَفَهُ ۖموسی گفت: از میان ما برو که تو در زندگانی دنیا (به ویروسی معذب خواهی شد که همه از تو متنفر شوند و) دایم گویی کسی مرا نزدیک نشود، هیچوقت نمی‌توانستیم اینگونه مشکلش را احساس کنیم، که این روزها با تهاجم کرونا با تمام وجود حس کردیم!

تقریبا با سامری هم‌‌گروهیم، سامری به خاطر اینکه بدعت گوساله پرستی که در دین حضرت موسی علیه السلام گذاشت، خداوند در کیفر سخت او تخفیف داد؛ چون یک کار خوبی انجام می‌داد و آن صفت دست و دلبازی سامری بود.

برای همین به دردی مبتلا شد که هرکسی به او نزدیک می‌شد  دچار تب می‌شد، بنابراین از مردم فراری بود.

حالا مردم دنیا گرفتار این مشکل شده‌ایم، هرکسی با یک بدعتی که داشتیم باید از دوست و فامیل و اقوام خود فراری باشیم، شده‌ایم سامری!

می‌گویند بیماری کرونا از دست‌ها سرایت می‌کند، از ترشحات آب دهان سرایت می‌کند، میکروب کرونا به ته کفش می‌چسبد.

فاصله‌ها را در گفتگو با دیگران از یک متری  رعایت کنید.

اگر از وضو گرفتنمان بگذریم، اهل نماز باشیم؛ صبحها برای اینکه خوابمان نپرد چشمهایمان را محکم می‌بندیم که آب وضو داخل چشم نشود، دیگر مستحبات مثل استنشاق در بینی و مضمضه دهان بماند.

دست شستن هنگام غذا و خوراکی های دیگر هم داستان خودش را دارد. در میهمانی ها هم با کفش وارد می‌شویم!

بعد ما چه می‌کنیم هر جا رسیدیم آب دهان و اخلاط سینه را بر روی چمن و آسفالت خیابان می‌اندازیم.

 دین اسلام برای ما چه دستوری داده است؟

زندگی ما با چینی‌ها وژاپنی‌ها متفاوت است . آنها از حیوانات نجس مثل خوک، سگ و حرام گوشت استفاده می‌کنند.

از زمان بعثت حضرت رسول که احکام پنجگانه را به عنوان دستور العمل زندگی از سوی خداوند برای بشر تبیین کرد، به تمام بایدها و نبایدها و کمی بهتر است و نباشد بهتر است در اندازه فهم انسانها در ساحت‌های گوناگون واجبات و حرام‌ها و مستحبات و مکروهات و مباحات را توضیح داده‌اند.

از احکام عبادات گرفته تا زندگی روزمره از نحوه شستشوی بدن تا دست و صورت و حتی چگونه توالت رفتن و خارج شدن سفارش کرده‌اند.

در احادیث چقدر از انداختن آب دهان«تف» کردن بر روی زمین نهی کرده‌اند و همینطور برای شستن دستها هنگام خوردن سفارش کرده‌اند.

حتی گفته‌اند در نماز فاصله یک متر مانع جماعت نمی‌شود . فرموده‌اند: بهتر است در تمام روز با وضو باشیم و در هر بار وضو آب را در بینی بالا بکشیم و آب را در دهان بچرخانیم.

سفارش کرده‌اند از خوردن غذای مانده پرهیز کنیم و میوه‌ها را بعد از شستشو میل نماییم.حتی سفارش شده است که بعد از غذا دندان‌ها را خلال کنید و غذای لای دندان را نبلعید و مسواک را در هر نوبه نماز استفاده کنید.

درسی که از کرونا می‌گیریم، و رعایت بهداشتی که در جلو گیری از بیماری کرونا  سفارش می‌شود همه نکاتی است که از هزار چهار سال و اندی پیش در دین اسلام سفارش شده است.باید به دین اسلام رجعت کنیم و از نو به مسایل آن توجه کنیم.بیایید به داشته های دینی خود افتخار کنیم و در بازیابی آنها به دیگران کمک کنیم و آموزش دهیم.

ماجرای مسلمانان همان است که زیبا گفته شده است، آنچه خود داشت زبیگانه تمنا می‌کرد.

اگر به جای ساختن زیارتگاه‌ها و طلاکاری گنبدها، بیمارستان ساخته بودند، اکنون با کمبود بیمارستان و تخت روبرو نبودیم.
خنده‌دار است که مردم از زیارتگاه‌ها فرار کرده، به دامن بیمارستان‌ها پناه می‌برند. همان زیارتگاه‌هایی که پول‌های فراوانی برای شفای دردهایشان نذر آنها کردند.
به امید روزی که ویروس کرونا و ویروس جهل و نادانی باهم از کشور عزیزمان رخت بربندند.
پ ن
پس باید بگوییم برای هر شهری هزینه کردند و ورزشگاه ساختند، کار اشتباهی بود. تا ورزشگاه‌ها دایر بود، جوانان در آنجا انواع ناسزا و دعوا و بی اخلاقی را یاد می‌گرفتند و حالا هم که درشان بسته شده و مردم به بیمارستان‌ها پناه برده‌اند و ورزشگاه‌ها نه به درد روح مردم خوردند و نه به درد جسم آنها .

لااقل مساجد و زیارتگاه‌ها تا درشان باز بود، مردم با آرامش روحی و با آموزش اخلاق خوب از آنجا می‌آمدند. چون کسانی که این حرف‌ها را مطرح می‌کنند هر چقدر هم که برایشان استدلال می‌کنیم نمی پذیرند. پس بهترین راه استفاده از روش خودشان است.  معمولا با آوردن دلایل عاقلانه، حرف حق را نمی‌پذیرند چون از همان ابتدا با طرح چنین سوالات بی‌ربطی تصمیم خوشان را گرفته‌اند که هر قدر برایشان حجت بیاوریم باز هم قبول نمی‌کنند؛ پس فقط باید مچشان را بگیریم . مثلا در مورد مثال بالا حتی پیشرفته‌ترین کشورهای دنیا هم بودجه کشورشان را صرف ساختن بیمارستان اضافه نمی‌کنند و میلیاردها پول را صرف هزینه نگهداری و تجهیز و حقوق برای کارکنان بیمارستانی نمی‌کنند که قرار است بیشتر تخت‌هایش در مواقع عادی سال خالی بماند و فقط در زمان شیوع یک بیماری به درد بخورد بلکه در زمان لزوم اقدام به ساخت بیمارستان صحرایی می‌کنند مانند چین که به محض کم شدن بیماران سریعاً بتوانند آنرا جمع آوری کنند . در همه جای دنیا بودجه را تقسیم می‌کنند . مقداری برای راه‌ها، مدارس، پارک‌ها، برق رسانی، … و همچنین ساخت عبادتگاه‌ها و برای آنها کلیسا و برای مسلمانان مسجدها، فقط با این فرق که در کشور ما مساجد و حرم‌ها با بودجه کشوری ساخته نمی‌شوند و با پول خیرین و وقف کنندگان ساخته می ‌شوند . ولی شبهه افکنان اصلا گوش به این حرف‌ها نمی‌دهند پس باید رسواشون کرد.

اگر شما به زیارت بروید اشکال می‌گیرند که پولتان را صدقه بدهید . اما خودشان خیلی راحت سفر خارج کشور می‌روند . اگر شما صدقه بدهید می‌گویند باید مدرسه ساخت اگر شما نذری بدهید می ‌گویند این غذاها به فقرا نمی ‌رسد ولی خودشان نه به فقیری کمک می‌کنند، و نه هیچ کاری در مواقع سیل و زلزله .تمامی کمک‌ها را همین کسانی می‌کنند که اهل زیارتند و اهل احسان . چندی پیش در متروی تهران عده‌ای در هنگام اذان اقدام به خواندن نماز اول وقت کردند، مردی وارد ایستگاه شد و با بی ادبی فریاد زد اگر راست می‌گویید بروید به مناطق سیل زده کمک کنید به جای نماز خواندن. در حالی که خودش راست راست راه می‌رفت و کاری به سیل نداشت . امداد به سیل زدگان را هم جوان‌های بسیجی و حاج قاسم و یاران نمازگزارش انجام می‌دادند . پس هر وقت ایراد گرفتند شما هم به سینما و استادیوم و سفر خارج و هزینه های پارتی و سگ داری و خرج آرایش و هزینه مد و تولد و کنسرت و… ایراد بگیرید .

‌

این روزها خیلی ها استرس دارند، بیمار هستند، فضای مجازی هم از طرف دوست و دشمن شایعه پراکنی می‌کند. و از در و همسایه می‌شنویم که “اِه"فلانی هم  از کرونا مرد!

این باعث می‌شود که امیدواری کم شود. البته عده‌ی زیادی هم که از ماهواره استفاده می‌کنند هیچ اطلاعی از وضعیت بهداشتی ندارند، بارو بنه را بستند و روانه سفر و خوشگذرانی شده‌اند . با خودشان ویروس کرونا منتقل می‌کنند.

برای نجات از این وضعیت و سایر حاجات می‌توانیم به اهل بیت متوسل شویم که همیشه حلال مشکلات بوده‌اند.

ختم زیارت عاشورا دستور العمل آیت الله حق شناس، خیلی مجرب است. با توسل به این ختم شگفت آورترین  مشکلات را حل می شود. با یقین و باور قلبی این ختم را شروع کنید.معجزه می‌کند.https://www.yjc.ir/fa/news/6066615

مرحوم حاج اسماعیل دولابی نقل می‏‌کند: روزی شهید مطهری به ملاقات من آمد و این موضوع را تعریف کرد که ما در منزل خودمان ایام عاشورا روضه داشتیم. در همسایگی ما خانواده‏‌ای بودند که حجاب خود را رعایت نمی‏‌کردند. چون روضه حضرت سیدالشهدا(علیه‏السلام) بود. خانم‏ها با حجاب کامل در مجلس شرکت می‌‏کردند اما خانم آن خانواده در کوچه و بازار بی‌‏حجاب بود و وقتی که به روضه می‏‌آمد یک چادر نازک بدن‏‌نمایی به احترام روضه روی سرش می‏‌انداخت. گرچه روضه زنانه بود و مردی در آنجا نبود، اما خانم‏‌های دیگر از وضع چادر پوشیدن او ناراحت بودند.
روزی خانمم به من گفت: می‏‌خواهم به این خانم بگویم به روضه‏‌ی ما نیاید، من در جواب گفتم: روضه مال امام حسین(علیه‏السلام) است به ما چه ربطی دارد که بگوییم بیاید یا نیاید؟!
آن خانم با همان نوع حجاب آمد، تا ده روز روضه تمام شد. آن سال عاشورا نزدیک عید نوروز بود و آن سال به دلیل بارندگی شدید در شمال، این خانواده برای گذراندن تعطیلات تصمیم می‏‌گیرند به مشهد بروند. وقتی که می‏‌خواستند به سمت مشهد حرکت کنند آن خانم، بدون حجاب، برای خداحافظی به منزل ما می‌‏آید و به خانمم می‏‌گوید: ما عازم مشهد هستیم. خانم من التماس دعا می‏‌گوید: آنها روانه مشهد می‏‌شوند، دو سه روزی در مشهد از مکان‏‌های دیدنی بازدید می‏‌کنند.
روزی که فردای آن قصد بازگشت به تهران داشته‌‏اند، به شوهرش می‏‌گوید: ما به حرم نرفتیم، برگردیم همسایه‌‏ها زیارت قبول می‏‌گویند، چه بگوییم؟ بگوییم به حرم نرفتیم!! این خیلی بد است. لااقل به مسجد گوهرشاد برویم و از دور سلامی عرض کنیم. تصمیم می‏‌گیرند به مسجد گوهرشاد بروند. از در مسجد که وارد می‏‌شوند، به امام رضا(علیه‏السلام) سلام می‌‏دهند، اما داخل حرم نمی‌‏شوند، از ایوان مقصوره بازدید کرده و برمی‏‌گردند و برای فردا صبح اول وقت بلیط بازگشت می‏‌گیرند.
طلوع فجر، خانم در عالم رؤیا می‏‌بیند که همه مردم از خانه‌‏ها بیرون آمده و به حالت انتظار ایستاده‌‏اند، می‏‌پرسد چه خبر است؟ می‏‌گویند: امام رضا(علیه‏السلام) از سمت قبله دارند می‌‏آیند. گفته بود: من هم به آسمان نگاه کردم دیدم امام(علیه‏السلام) از فراز آسمان رو به حرم می‏‌آیند و نور ایشان تمام فضا را پر کرده است. امام(علیه‏السلام) کتابی زیر بغل داشتند و وقتی که به نزدیک من رسیدند، فرمودند: اگر دعای «یا مَنْ‏ تُحَلُ‏ بِهِ عُقَدُ الْمَكارِهِ…» را از حفظ بخوانید، این کتاب را به شما جایزه می‏‌دهم!
من دعا را تماماً از حفظ خواندم و کتاب را جایزه گرفتم و در همان حال از خواب بیدار شدم، گریه‏‌ام گرفت، شوهرم بیدار شد، پرسید چرا گریه می‏‌کنی؟! ماجرا را برایش تعریف کردم از این که به حرم نرفته بودیم خجالت زده شدیم، دیگر وقتی نداشتیم که به حرم برویم و به تهران بازگشتیم.
وقتی که به تهران می‏‌رسد به خانه ما تلفن می‏زند و می‏‌پرسد که آیا ما دعایی به این اسم داریم. خانم من می‏‌گوید: آری در مفاتیح این دعا هست. می‏‌پرسد که اگر حاج آقای مطهری در منزل است من می‌‏خواهم خدمتشان برسم، او بعداً با حجاب کامل نزد من آمد. موضوع را چنان که گفتم، کامل تعریف کرد و دعای «یا مَنْ‏ تُحَلُ‏ بِهِ عُقَدُ الْمَكارِهِ…» را از حفظ خواند.
خانمی که اصولاً با قرآن و دعا سر و کاری نداشت، امام رضا(علیه‏السلام) با نظر کیمیا اثر خود با یک نگاه، هم او را اهل حجاب نمودند و هم آشنای با دعا و حافظ آن(یادداشت‏هاى استاد مطهرى، ج‏۴، ص۵۴۶).(منبع: کتاب ذره و آفتاب، ص۲۱- ۲۳؛ انتشارات بنیاد پژوهش‏های اسلامی آستان قدس رضوی؛

وقتی از دوران مدرسه دانشگاه و حوزه فارغ می‌شویم یک نفس راحت می‌کشیم که دیگر از امتحان دادن خلاص شدیم. درحالیکه سراسر عمرمان در حال امتحان دادن و بروز رسانی شدن هستیم و غافل از درس خواندن و حفظ نکات مخفی امتحانات. بنابراین ما هر روز در یک امتحان هستیم.
البته امتحانات دو نوع است .امتحانات عمومی و خصوصی. در امتحان عمومی که همه ملت‌ها با آن درگیر می‌شوند، امتحان‌ها متفاوت است یک زمان در جنگ است و زمانی درصلح است و روز دیگر سیل است و زلزله و بیماری های همه‌گیر و گاهی قحطی اینها همه برای امتحان بشر است که چگونه از میدان بزرگ پیروز و سربلند بدرخشد. خدای متعال می فرماید «و لنبلونکم بشئ من الخوف و الجوع و نقص من الاموال و الانفس و الثمرات و بشر الصابرین»، آیه 155 تا 157 سوره بقره . ترجمه: امتحان کنیم شما را قطعا به اندازه کمی که «بشئ» یعنی به مقدار اندکی از خوف و جوع و نقص اموال و انفس و ثمرات، این امتحان که به عمل آمد، «بشر الصابرین» مژده بدهید صابران را، آن ها که در برابر این امتحان که در حقیقت نوعی از بلاهاست، منحرف نشود و خودش را حفظ کند. صابران چه کسانی هستند؟ اوصاف صابرین را بیان می کند، «الذین اذا اصابتهم مصیبه» آن ها که اگر مصیبتی بر آن ها برسند این ذکر را دارند«انا لله و انا الیه راجعون» که معنای این ذکر و اثر این ذکر و برکات این ذکر، یکی از اذکار معجزه آسا است البته تنها در برابر مصیبت فوت بستگان که به اصطلاح نقص انفس باشد، نیست بلکه گرفتاری های دنیا و مصائب دنیا.
شاید و حتما ما زمان جنگ جهانی که با ترفند انگلیس و روس قحطی عمدی را در ایران بوجود آوردند در خاطرمان نباشد ، باید به تاریخ مراجعه کنیم و آن روزها را بخوانیم و عبرت بگیریم هرچند بوجود آورندگان آن قحطی هرگز اجازه ندادند در تاریخ ثبت شود؛ بلکه این لکه ننگشان سینه به سینه نقل شده است. در آن روزها هم شیطان‌هایی در بین مردم بودند که با احتکار به قحطی دامن می‌زدند.
در زمان دفاع مقدس هم این اتفاقات دیده می‌شد عده‌ی بسیاری از مردم از سهمیه نفت خود چشم پوشی می‌کردند تا دیگران در سرما نمانند و برعکس کسانی بودند که با حرص و طمع بسیار این امکانات را احتکار می‌کردند تا به پول بیشتری برسند. درحالیکه جوانان کم سن و سال با دستکاری در شناسنامه خود را چند سال بزرگتر معرفی می‌کردند تا برای دفاع از ناموس مملکت به جبهه بروند.
امروز هم در امتحانی دیگر قرار داریم که ممتازان و مردودی ها مشخص می‌شوند.
ممتازان این امتحان پزشکان و پرستاران هستند که در گود میدان مشغول حفظ جان بیماران کرونایی هستند، البته این گروه همیشه در همه ادوار درخشیده است در زمان دفاع مقدس در بیمارستان‌های سیار صحرایی در جبهه‌ها برای نجات رزمنده‌ها تا شهادت هم پیش رفتند.
و گروه های اندک منافق که ستون پنجم دشمن هستند، با احتکار یا پراکنده کردن شایعه در همه ادوار بوده‌اند اکنون هم همان نسل حرام خور آن ها باقی مانده و راه اسلاف خود را ادامه می‌دهند.لقمه‌ای که در چند پشت قبلی شان با احتکار در زمان قحطی و یا دفاع مقدس در انعقاد نطفه آن‌ها اثر گذاشته است، اکنون بروز کرده است و با عناوین گوناگون مردم را آزار می‌دهند. در همین جلفا گروهی با عنوان فرهنگیان با شایعه پراکنی باعث استرس و اضطراب مردم شدند. شایعه ساختند که طلاب کرونایی قم را در جلفا در حوزه مستقر کرده‌اند، که با زیرکی پلیس فتا دستگیر شدند.

خداوند به دنیا خصوصا به مسلمانان ترسو که از جنگ با آمریکا و اسرائیل، نشان داد که مرگ فقط در مبارزه و جهاد نیست. کسانی‌ که از دفاع در برابر داعش نق می‌زدند. کسانی‌که اعتراض داشتند چرا باید بریم در سوریه و عراق از مظلومان دفاع کنیم. کسانی‌که می‌ترسیدند و می‌گفتند با برجام سایه جنگ را از سرملت برداشتیم. کسانی که از ترس مرگ می‌گفتند باید با آمریکا مذاکره کنیم.
أَيْنَمَا تَكُونُوا يُدْرِكْكُمُ الْمَوْتُ وَلَوْ كُنْتُمْ فِي بُرُوجٍ مُشَيَّدَةٍ ۗهر کجا باشید اگر چه در کاخ‌های بسیار محکم، شما را مرگ فرا رسد. نسا 78
حالا تماشا کنند جناب حضرت عزارئیل چراغ قوه بدست گرفته دنبال تک تک مردم در کنج پستوهای خانه‌هایشان می‌گرده تا مزه مردن در رختخواب را بچشونه. دیگر حتی نمی‌تواند سرکار برود نمی‌تواند مدرسه و دانشگاه برود نمی‌تواند مجلس عروسی بگیرد نمی‌تواند مجلس عزا بگیرد نمی‌تواند به سفر برود.

افرادی که برای رفتن زنان به ورزشگاه‌ها یقه جر می‌دادند، فریاد نه غزه نه لبنانشان گوش فلک را کر می‌کرد. و دم از خوب بودن زندگی در زمان شاه را و سوسه می‌کردند. کلیپ‌های بی‌حجابی برای مسیح علینژاد ارسال می‌کردند.کسانی که مدافعان حرم را متهم می‌کردن که برای پول به سوریه رفتند. حالا سیلی خدا را تماشا کنند.
وقتی قدر نعمت عزت و قدرت استقلال را با ناسپاسی عده‌ای زیر سوال می‌برند اینگونه رو دست می‌خورند.

اینگونه گرفتار سنت تاریخ شدند، باید عبرت بگیرند و به دامان خداوند پناه ببرند.

چشم اندازتون برای آینده چیست؟
چه آینده ای را برای خودتون تصور کرده اید؟
اصلا چگونه آینده را برای خودمان به تصویر بکشیم؟
یک راه کار جذاب برای ترسیم آینده خودمان می توانیم تمرین کنیم!!
مثلا تصور کنیم که از دنیا رفته‌ایم، خصوصا این روز ها که کرونا نسخه عده ای برای مرگ شده است .حتما خیلی سخت است این گونه تصور کردن! ولی باید تصور کرد همینطور که در احادیث سفارش شده است که به قبرستان زیاد بروید و مستحب است چون باعث یاد مرگ می شود و انسان را غفلت خارج می کند.چون سرنوشت محتوم هر موجودی مرگ است، تنها موجود حی پرودگار است.خداوند در این باره می فرماید:(کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ اِلَینا تُرجَعونَ):سورۀ عنکبوت: آیۀ57.هر کسی چشندۀ مرگ است و سپس به سوی ما بازگردانده می‌شوید.

. امام علی در نهج‌البلاغه می‌فرماید:يا بُنَىَّ اَكْثِرْ ذِكْرَ الْمَوْتِ وَذِكْرَ ماتَهْجُمُ عَلَيْهِ وَتُفْضِى بَعْدَ الْمَوْتِ اِلَيْهِ، وَاجْعَلْهُ اَمامَكَ حَتّى يَأْتِيَكَ وَقَدْ اَخَذْتَ مِنْهُ حِذْرَكَ وَشَدَدْتَ لَهُ اَزْرَكَ وَ لا يَأْتِيَكَ بَغْتَةً فَيَبْهَرَكَ وَ لا يَأْخُذْكَ عَلى غَرَّتِكَ وَ اَكْثِرْ ذِكْرَ الاخِرَةِ وَ ما فيِها مِنَ النَّعيمِ وَالْعَذابِ الاَليِمِ فَاِنَّ ذلِكَ يُزَهِّدُكَ فِى الدُّنْيا وَ يُصَغِّرُها عِنْدَكَ؛[2] پسركم! فراوان به ياد مردن و به ياد پيشامدهاى بعد از مرگ كه ناگاه به آن درآيى، باش و مرگ را جلوى چشمان خود تصور كن تا آنگاه كه نزد تو مى‌آيد، خود را آراسته و آماده نموده و كمر خود را بسته باشى كه مبادا ناگهان بيايد و تو را مغلوب سازد و در حالى كه فريفته شده‌اى تو را دريابد. فراوان به ياد آخرت و نعمت‌ها و عذاب دردناك آن باش كه همانا ياد آخرت زهدورزى در دنيا را به تو مى‌آموزد و دنيا را در نزد تو كوچك و خوار مى‌سازد.
. نهج البلاغه: خطبۀ 156.
حالا ما می خواهیم این حدیث را تحلیل کنیم که چگونه می توان از تصور مرگ برای آینده چشم انداز مفیدی داشته باشیم؛ یک راه برای موفقیت وپیروزی باشد.
خب فرض می‌کنیم که مرده‌ایم، اول می‌رویم سراغ قضاوت نزدیکان، چه خواهند گفت همسر، پدر، مادر، همسایگان، دوستان، فرزندان، مادرشوهر….و ما دوست داریم آنها چه قضاوتی در باره ما داشته باشند.
اگر قضاوت‌های بدی داشتند، مثلا فلانی کینه‌توز و دروغ‌گو و دنیاپرست و حسود بود.خب هنوز دیر نشده می‌توانیم، آنگونه که دوست داریم برای خودمان چشم اندازی بسازیم که در آینده در باره ما قضاوت کنند. که بعد از ما بگویند بسیار صبور و بخشنده و دوست دار مردم و اهل ایثار بود.پس باید تلاش کنیم این اوصاف را در خودمان تولید و تقویت کنیم ، شاید زحمت داشته باشد ولی میوه آن شیرین و ماندگار خواهد بود.

وقتی کسانی هستن که ناسپاسی می‌کنند. از نعمت‌هایی که خدا بهشون عطا کرده درست استفاده نمی کنند.و علاوه بر این که متشکر نیستند دائما غر می‌زنند و از کاه کوه می‌سازند. به یک عده از کسانی که شب و روز برایشان زحمت می‌کشند تهمت می‌زنند و دروغ گزارش می‌نویسند. به همکلاسی هایشان خیانت می‌کنند و متاسفانه طلبه هم هستند در خانه امام زمان می‌خورند و می‌خوابند و از بیت المال استفاده می‌کنند.

و همین طور هرکسی که در جامعه قدر نعمت خداوند را نمی‌داند در این قضیه گرفتار می‌شود. اگر طلبه است دیگر از حوزه رفتن خبری نیست ،اگر استاد است تدریس ندارد باید در خانه بماند از حقوق خبری نیست. به این چه می‌گویند در معارف قرآنی می‌گویند سنت تاریخ و در ضرب المثل می‌گویند از ماست که برماست.

باید توبه کرد از اشتباهاتی که مرتکب شده‌ایم و از دوروغ‌هایی که بافتیم و از تهمت‌هایی که زدیم تا به بلایی دیگر مبتلا نشده‌ایم.

این گونه گناهان باعث می‌شود ابرار و اولیاء خدا هم در این سنت تاریخ مبتلا شوند. مثلا برنامه اعتکاف هم حذف می‌شود و نماز جمعه‌ها هم تعطیل می‌شود. مکانهایی که دعا مستجاب می‌شد.

قابل توجه بعضی از طلاب .

هرچه امربه معروف کردیم و هرچه نهی از منکر به گوششون نرفت که نرفت.گفتیم این گونه با آرایش در کوچه بازار حرکت کردن شایسته زن مسلمان نیست. از بهداشت گفتیم این مواد آرایشی کلی سرب و ضرر داره فایده ای نداشت بلکه روز بروز بدتر شدند. تا این که دست قدرت پروردگار برای انتقام باز شد و کرونا نازل شد. حالا این کرونا که خودش قابل معالجه است بماند اکثر مردم چین به خاطر ترس از کرونا مردند.شاید مرگ سفید همین باشد که قبل از ظهور عده زیادی را به کام مرگ می کشد! راست گفته اند ترس برادر مرگ است.وقتی در شهر حرکت می‌کردم دیگر از زنان رژ مالیده خبری نبود هیچ لب و لوچه سرخی دیده نمی شد نه اینکه زنی در کوچه خیابان نباشه، بودند بلکه همه زنها از چانه گرفته تا بینی های عمل کرده را با ماسک پوشانده بودند حتی شال سرشان را هم روی ماسک بسته بودند. دست‌هایشان هم دستکش داشت برای همین ناخن های لاکی هم دیده نمی‌شد. با خودم گفتم حتما یک روز هم مجبور می شوند با بلایی دیگر موهایشان را پنهان کنند تا از بلا محفوظ بماند.

گفتم خدایا چرا گنهکاران باور نمی کنند بلا را و  چرا تماشاچیان، این گناهان باور نمی‌کنند بلا تر و خشک را می سوزاند، حالا این بلا به نام هرکسی می خواهد باشد.                                     .