وقتی کرونا اومد یه سری قوانین رو زیر روکرد. مثلا متمدن ترین افرادهم حق ندارن با یک دیگر دست بدن و یا مادر و کودک نمی‌تونند یک دیگر را ببوسن! خب این تقریبا طبیعیه که افراد برای سلامت خودشون فاصله را رعایت کنند.
خطر زمانی اتفاق می‌افته که کرونا به جون قوانین مصوب یه نهاد یا اداره یا مرکز می‌افته، که دیگه حسابش با کرام الکاتبینه.

درست عین کرونا که میگن هر روز در حال جهش و تغییره، و مدام باید مراقب باشی که نوع جدیدش سراغت نیاد!

همین مشکل هم در مرکز وجود داره، مثلا وقتی یه بخشی مدیرش عوض میشه کلا قوانینش هم میره زیر فایلها و گم گور میشه و قوانین زیر پوستی صادره از مدیر جدید راه میافته و طوفان برزخی تولید می‌کنه!
یه زمانی مرکز مدیریت قانونی را وضع کرده بود البته هنوز هم هست. اگر طلبه‌ای با توجه به فیلترهای مصاحبه و تحقیق و گذر از هفت خوانها به حوزه وارد شد و خان‌هفتم دوره آزمایشی را هم ردکرد و بعد ذات ناجورش را روکرد؛ باید با مستندات صوتی و تصویری او را اخراج کنند! یعنی وقتی به استاد توهین می‌کنه صداش ضبط بشه یا وقتی توی کوچه خیابان با پوشش بد‌ رفت‌وآمد می‌کنه….غیره باید با دوربین دنبالش باشیم تا ازش عکس بگیریم!
اما وقتی همین طلبه اخراجی قدمش به مرکز می‌رسه، دیگر سخن او بدون مستندات، از وحی مُنَزل هم مطمئنتر می‌شه !

یعنی مسئولین مرکز با توجه به حرفهای او حاضرند مدیران و موسسان با سابقه 40 ساله را قضاوت کنند!!!
به نظرتون این کرونا خطر ناک ترنیست!

کرونای ویروسی، سخت ترین حالتش باعث می‌شه انسان از دنیا بره و چه بسا به خاطر سختی بیماری گناهانش آمرزیده می‌شه. چون در حدیث آمده است که چندین اتفاق است که انسان بخشیده می‌شه. یکی بعد از بیماری سخت است که مثل انسان تازه متولده.
اما خدا نیاره که کسی بدون دلیل با حرفهای بی پایه اساس، به کسی تهمت بزنه و دیگران هم باور کنن؛ او دیگر تمام اعمالش نابود می‌شه!

وقتی سرنوشت بد سامری را  در آیه 97طه می‌خوانیم قَالَ فَاذْهَبْ فَإِنَّ لَكَ فِي الْحَيَاةِ أَنْ تَقُولَ لَا مِسَاسَ ۖ وَإِنَّ لَكَ مَوْعِدًا لَنْ تُخْلَفَهُ ۖموسی گفت: از میان ما برو که تو در زندگانی دنیا (به ویروسی معذب خواهی شد که همه از تو متنفر شوند و) دایم گویی کسی مرا نزدیک نشود، هیچوقت نمی‌توانستیم اینگونه مشکلش را احساس کنیم، که این روزها با تهاجم کرونا با تمام وجود حس کردیم!

تقریبا با سامری هم‌‌گروهیم، سامری به خاطر اینکه بدعت گوساله پرستی که در دین حضرت موسی علیه السلام گذاشت، خداوند در کیفر سخت او تخفیف داد؛ چون یک کار خوبی انجام می‌داد و آن صفت دست و دلبازی سامری بود.

برای همین به دردی مبتلا شد که هرکسی به او نزدیک می‌شد  دچار تب می‌شد، بنابراین از مردم فراری بود.

حالا مردم دنیا گرفتار این مشکل شده‌ایم، هرکسی با یک بدعتی که داشتیم باید از دوست و فامیل و اقوام خود فراری باشیم، شده‌ایم سامری!

می‌گویند بیماری کرونا از دست‌ها سرایت می‌کند، از ترشحات آب دهان سرایت می‌کند، میکروب کرونا به ته کفش می‌چسبد.

فاصله‌ها را در گفتگو با دیگران از یک متری  رعایت کنید.

اگر از وضو گرفتنمان بگذریم، اهل نماز باشیم؛ صبحها برای اینکه خوابمان نپرد چشمهایمان را محکم می‌بندیم که آب وضو داخل چشم نشود، دیگر مستحبات مثل استنشاق در بینی و مضمضه دهان بماند.

دست شستن هنگام غذا و خوراکی های دیگر هم داستان خودش را دارد. در میهمانی ها هم با کفش وارد می‌شویم!

بعد ما چه می‌کنیم هر جا رسیدیم آب دهان و اخلاط سینه را بر روی چمن و آسفالت خیابان می‌اندازیم.

 دین اسلام برای ما چه دستوری داده است؟

زندگی ما با چینی‌ها وژاپنی‌ها متفاوت است . آنها از حیوانات نجس مثل خوک، سگ و حرام گوشت استفاده می‌کنند.

از زمان بعثت حضرت رسول که احکام پنجگانه را به عنوان دستور العمل زندگی از سوی خداوند برای بشر تبیین کرد، به تمام بایدها و نبایدها و کمی بهتر است و نباشد بهتر است در اندازه فهم انسانها در ساحت‌های گوناگون واجبات و حرام‌ها و مستحبات و مکروهات و مباحات را توضیح داده‌اند.

از احکام عبادات گرفته تا زندگی روزمره از نحوه شستشوی بدن تا دست و صورت و حتی چگونه توالت رفتن و خارج شدن سفارش کرده‌اند.

در احادیث چقدر از انداختن آب دهان«تف» کردن بر روی زمین نهی کرده‌اند و همینطور برای شستن دستها هنگام خوردن سفارش کرده‌اند.

حتی گفته‌اند در نماز فاصله یک متر مانع جماعت نمی‌شود . فرموده‌اند: بهتر است در تمام روز با وضو باشیم و در هر بار وضو آب را در بینی بالا بکشیم و آب را در دهان بچرخانیم.

سفارش کرده‌اند از خوردن غذای مانده پرهیز کنیم و میوه‌ها را بعد از شستشو میل نماییم.حتی سفارش شده است که بعد از غذا دندان‌ها را خلال کنید و غذای لای دندان را نبلعید و مسواک را در هر نوبه نماز استفاده کنید.

درسی که از کرونا می‌گیریم، و رعایت بهداشتی که در جلو گیری از بیماری کرونا  سفارش می‌شود همه نکاتی است که از هزار چهار سال و اندی پیش در دین اسلام سفارش شده است.باید به دین اسلام رجعت کنیم و از نو به مسایل آن توجه کنیم.بیایید به داشته های دینی خود افتخار کنیم و در بازیابی آنها به دیگران کمک کنیم و آموزش دهیم.

ماجرای مسلمانان همان است که زیبا گفته شده است، آنچه خود داشت زبیگانه تمنا می‌کرد.