رفتار های ناهنجار خیلی زود اثر سوء خود را بر سبک زندگی مردم می گذارد و از طرف دیگر تغییر روش بد به سختی و کندی پیش می رود، اصولا کار فرهنگی زمان بر است.بنا براین برای عادت دادن مردم به اقتصاد مقاومتی و حمایت از کالای ایرانی باید فرهنگ سازی شود.

از طریق رسانه های دیداری و شنیداری ؛باید در کتب درسی دانش آموزان و دانشگاهیان این مهم توضیح داده شود و با توجه به مذهبی بودن مردم ایران، می توان با فتاوای مراجع دینی این موضوع را بزرگ نمایی کرد، که استفاده از تولیدات داخلی درپیشگاه خداوند مقبول است.

باید در بزرگ راه ها در معابر پر رفت و آمد فواید استفاده از تولیدات داخلی و زیان های استفاده از واردات خارجی بیان شود.البته نه به صورت شعار و عمل بر خلاف آن.

وقتی در ماجرای تنباکو با فتوای میرزای شیرازی استفاده از تنباکو که تولید داخلی بود ولی امتیازش را خارجی گرفته بود تحریم می شود و منجر به لغو امتیاز می گردد.چرا در استفاده از کالاهای خارجی از این سرمایه معنوی استفاده نمی شود.
وقتی به آشپزخانه ها نگاه می کنی، پر است از وسایلی مثل ماکروفرو انواع دستگاه ها برای پختن کیک و کباب …
متاسفانه خانواده ها براثر تنبلی به مواد خوراکی تولید شده و پخته شده بیرون معتاد شده اند، مثل انواع ترشی جات ، مرباجات، رب و کیک ، آب میوه های آماده.غذاهای آماده…که بسیاری از آنها بامواد نگه دارنده تولید شده است و خارجی هستند، که علاوه بر ضرر اقتصادی بیماری زا هم هستند. و تجار بی بصیرت با تانکر های مخصوص نفت از چین رب وارد می کنند و در قوطی هایی با مارک ایرانی به مردم عرضه می کنند .

متاسفانه این بیماری تنبلی به روستاهای ایران که معروف به قطب خوراکی های سالم بودند هم نفوذ کرده است. همیشه وقتی از روستا گذر می کردی بوی نان تازه به مشام انسان می رسید، که ناخودآگاه بوی نان را دنبال می کرد تا لقمه ای از آن تهیه کند!
اکنون چند سالی می شود که دیگر در روستاها نان نمی پزند و از نانوایی می خرند و چون نان ها مرغوب نیست خرد می شود و دور ریز نانشان زیاد شده است.درحالیکه زمانی خود نان می پختند هرگز چنین مشکلی نداشتند!
دیگر در روستاها کسی مرغ نگهداری نمی کند که هم بعضی اضافات غذا را دور نریزد و هم از تخم مرغ  و گوشت آن به اقتصاد خانواده کمک کند.
شما در روستا دیگر بانگ خروس و بع بع گوسفند را نمی شنوید و حتی صدای گاو را هم نخواهید شنید. روستایی هم مثل شهر نشینان از تخم مرغ، مرغ ماشینی ،شیر و ماست پاستوریزه استفاده می کند.
مردم لباس هایشان را خود می دوختند که این کار به اقتصاد خانواده کمک می کرد ولی متاسفانه در این سبک زندگی که در پیش رو داریم دیگر کسی همت دوختن زیرشلواری هم ندارد!
این قضیه باعث شده که لباس های حاضری دست دوخت خارجی، با مد های گوناگون که در شان و اندازه افراد نیست بپوشند که در نتیجه به همه چیز شباهت دارند جز آدم نرمال!