رفتار های ناهنجار خیلی زود اثر سوء خود را بر سبک زندگی مردم می گذارد و از طرف دیگر تغییر روش بد به سختی و کندی پیش می رود، اصولا کار فرهنگی زمان بر است.بنا براین برای عادت دادن مردم به اقتصاد مقاومتی و حمایت از کالای ایرانی باید فرهنگ سازی شود.

از طریق رسانه های دیداری و شنیداری ؛باید در کتب درسی دانش آموزان و دانشگاهیان این مهم توضیح داده شود و با توجه به مذهبی بودن مردم ایران، می توان با فتاوای مراجع دینی این موضوع را بزرگ نمایی کرد، که استفاده از تولیدات داخلی درپیشگاه خداوند مقبول است.

باید در بزرگ راه ها در معابر پر رفت و آمد فواید استفاده از تولیدات داخلی و زیان های استفاده از واردات خارجی بیان شود.البته نه به صورت شعار و عمل بر خلاف آن.

وقتی در ماجرای تنباکو با فتوای میرزای شیرازی استفاده از تنباکو که تولید داخلی بود ولی امتیازش را خارجی گرفته بود تحریم می شود و منجر به لغو امتیاز می گردد.چرا در استفاده از کالاهای خارجی از این سرمایه معنوی استفاده نمی شود.
وقتی به آشپزخانه ها نگاه می کنی، پر است از وسایلی مثل ماکروفرو انواع دستگاه ها برای پختن کیک و کباب …
متاسفانه خانواده ها براثر تنبلی به مواد خوراکی تولید شده و پخته شده بیرون معتاد شده اند، مثل انواع ترشی جات ، مرباجات، رب و کیک ، آب میوه های آماده.غذاهای آماده…که بسیاری از آنها بامواد نگه دارنده تولید شده است و خارجی هستند، که علاوه بر ضرر اقتصادی بیماری زا هم هستند. و تجار بی بصیرت با تانکر های مخصوص نفت از چین رب وارد می کنند و در قوطی هایی با مارک ایرانی به مردم عرضه می کنند .

متاسفانه این بیماری تنبلی به روستاهای ایران که معروف به قطب خوراکی های سالم بودند هم نفوذ کرده است. همیشه وقتی از روستا گذر می کردی بوی نان تازه به مشام انسان می رسید، که ناخودآگاه بوی نان را دنبال می کرد تا لقمه ای از آن تهیه کند!
اکنون چند سالی می شود که دیگر در روستاها نان نمی پزند و از نانوایی می خرند و چون نان ها مرغوب نیست خرد می شود و دور ریز نانشان زیاد شده است.درحالیکه زمانی خود نان می پختند هرگز چنین مشکلی نداشتند!
دیگر در روستاها کسی مرغ نگهداری نمی کند که هم بعضی اضافات غذا را دور نریزد و هم از تخم مرغ  و گوشت آن به اقتصاد خانواده کمک کند.
شما در روستا دیگر بانگ خروس و بع بع گوسفند را نمی شنوید و حتی صدای گاو را هم نخواهید شنید. روستایی هم مثل شهر نشینان از تخم مرغ، مرغ ماشینی ،شیر و ماست پاستوریزه استفاده می کند.
مردم لباس هایشان را خود می دوختند که این کار به اقتصاد خانواده کمک می کرد ولی متاسفانه در این سبک زندگی که در پیش رو داریم دیگر کسی همت دوختن زیرشلواری هم ندارد!
این قضیه باعث شده که لباس های حاضری دست دوخت خارجی، با مد های گوناگون که در شان و اندازه افراد نیست بپوشند که در نتیجه به همه چیز شباهت دارند جز آدم نرمال!

                                            
 از آن جایی که سال95 از سوی رهبر معظم انقلاب سال سال اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل نام گذاری شد.

لازم است، با نگاهی قرانی به این موضوع  بپرداریم ان شالله که خیر دنیا و آخرت برایمان داشته باشد!

تعارف که نداریم! اقتصادُنا مریضٌ ! هر مریضی هم نیازمند طبیب است. البته نسخه ی درمان اقتصاد مریض ما نه در طب سنتی پیدا می شود و نه در طب سوزنی و چینی، و نه در پزشکی مدرن!

داستان خواب معروف عزیز مصر و تعبیر آن توسط حضرت یوسف را همگی بلدیم حتی فیلمش را هم دیدیم! خوب است به برخی جوانب این داستان از بعد اقتصادی نگاه شود و درس گرفته شود چرا که نقل این داستان ها برای عبرت و درس گرفتن است البته برای صاحبان خرد!

حضرت یوسف علیه السلام پس از تعبیر خواب عزیز مصر، «خشکسالی» را مشکل آتی مملکت مصر دانستند و به فکر چاره افتادند. پس نفس «تشخیص مشکل» گام اولیه و اساسی در حل مشکل و حتی بحران اقتصادی می تواند باشد.

بدیهی است اگر تشخیص اولیه درست باشد، می¬توان انتظار نتیجه ی مطلوب را داشت والا چنین انتظاری معقول نیست.
البته شاید یادآوری یک مطلب در ابتدای بحث لازم باشد و آن هم این که در زمان حضرت یوسف علیه السلام چرخ اقتصاد بر روی کشاورزی و دامداری می چرخید و خبری از صنایع امروزی (حتی سانتریفیوژ!) نبود.

منظور این که اگر کشوری به لحاظ ذخایر ارضی فقیر هم باشد باز هم با یک مدیریت خوب می توان مشکل اقتصادی مملکت را حل کرده. چه رسد به این که کشور از لحاظ منابع و ذخایر ارضی موقعیت نسبتا ممتازی داشته باشد.

نکته:در اقتصادی که مدنظر قرآن است، سعی بر این است که با استفاده از سلاح پویایی اقتصاد، حاکمیت سیاسی دولت اسلامی در روابط با بیگانگان حفظ شود، زیرا در روابط خارجی بین دولت‌ها، مناسبات اقتصادی و سیاسی بسیار به هم پیوسته و درهم تنیده‌اند، هم اکنون وابستگی سیاسی‌ای که در بسیاری از کشورهای به ظاهر مسلمان مشاهده می‌شود، نتیجه‌ی مستقیم وابستگی اقتصادی آن‌ها به ابرقدرت‌ها است.

از این رو برای حفظ اعتبار و حیثیت اسلامی، دولت‌های اسلامی موظف هستند از هرگونه عملی که راه نفوذ کفار را برای تسلط بر مسلمین می‌گشاید، خودداری کنند و پیشاپیش راه‌های نفوذی آنان را با تدبیر و سیاست ببندند و از آن جا که بزرگ‌ترین راه نفوذ آنان، تأمین نیازمندی‌های اقتصادی است، از این رو اِعمال سیاست اقتصادی خودکفا و همیاری عموم اقشار در قطع وابستگی و بستن راه‌های نفوذی آنان، از مهم‌ترین مسؤولیت‌های ملت اسلامی است.

پس، تشخیص مشکلِ مملکت، مسیر را برای درمان هموار می کند. حضرت یوسف علیه السلام با درک این مطلب اقدام به ذخیره سازی گندم برای هفت سال بعد نمودند. قطعا ذخیره کردن گندمِ هفت سال، آن هم هفت سال قبل از وقوع خشکسالی، تدبیر و درایت خاصی می طلبد و الحمد لله که دولت فعلی هم دولت تدبیر و امید نامیده شده است.
القصه! 1. تشخیص درد 2. پیدا کردن درمان 3. داشتن راهکار مناسب، بخش اعظم حل هر مشکلی خصوصا مشکل اقتصادی می تواند باشد. توضیح مراحل دیگر اقتصاد قرآنی، بماند برای پست آتی.
________________________________________
بعد نوشت 1: مراحل دیگر اقتصاد رو بی خیال لطفا! فعلا تدبیر این دولت فراعقل بشریه! بذارید با تدبیر اینا کمی اوضاع بر وفق مراد بعضیا بچرخه بینیم چی میشه.والله!

رامیان