امام صادق(ع)؛ مرد «علم»، «مبارزه» و «تشکیلات»
حضرت امام خامنه‌‏ای در تبیین فصل حیات طیبه انسان 250 ساله در دوران امامت امام صادق(علیه‏السلام) می‏‌فرمایند: «امام صادق(ع) مرد مبارزه بود، مرد علم و دانش بود و مرد تشکیلات بود. مرد علم و دانش بودنش را همه شنیده‏‌اید. محفل درس امام صادق(ع) و میدان آموزشی که آن بزرگوار به وجود آورد، هم قبل از او و هم بعد از او در تاریخ زندگی امامان شیعه بی‌‏نظیر بود. همه‏‌ی حرفهای درست اسلام و مفاهیم اصیل قرآن که در طول یک قرن و اندی به وسیله‏‌ی مغرضان و مفسدان یا جاهلان تحریف شده بود، همه‌‏ی آنها را امام صادق(ع) به شکل درست بیان کرد.
اما مرد مبارزه بودنش را کمتر شنیده‌‏اید.

ادامه مطلب :

امام صادق(ع) مشغول یک مبارزه‏‌ی دامنه‏‌دار و پیگیر بود. مبارزه برای قبضه کردن حکومت و قدرت و به وجود آوردن حکومت اسلامی و علوی. یعنی امام صادق(ع) زمینه را آماده می‏‌کرد تا بنی‌‏امیه را از بین ببرد و به جای آنها حکومت علوی را که همان حکومت راستین اسلامی است بر سر کار بیاورد.

اما آن بُعد سوم را که اصلاً نشنیده‌‏اید، مرد تشکیلات بودن امام صادق(ع) است که یک تشکیلات عظیمی از مؤمنان خود از طرفداران جریان حکومت علوی در سراسر عالم اسلام از اقصای خراسان و ماوراءالنهر تا شمال آفریقا به وجود آورده بود. تشکیلات یعنی چه؟ یعنی این که وقتی امام صادق(ع) اراده می‌‏کند آن چه را که او می‏‌خواهد بدانند، نمایندگان او در سراسر آفاق عالم اسلام به مردم می‌‏گویند تا بدانند. یعنی از همه‏‌جا وجوهات و بودجه برای اداره‏‌ی مبارزه‏‌ی سیاسی عظیم آل علی(ع) جمع کنند. یعنی وکلا و نمایندگان او در همه‏‌ی شهرها باشند که پیروان امام صادق(ع) به آنها مراجعه کنند و تکلیف دینی و همچنین تکلیف سیاسی خود را از آن حضرت بپرسند.
تکلیف سیاسی هم مثل تکلیف دینی، واجب‏‌الاجرا است. امام صادق(ع) یک چنین تشکیلات عظیمی را به وجود آورده بود و با این تشکیلات و به کمک مردمی که در این تشکیلات بودند با دستگاه بنی‏‌امیه مبارزه می‏‌کرد. در هنگامی‏که پیروزی او بر بنی‌‏امیه حتمی بود، بنی‏‌عباس به عنوان یک جریان مُزاحم و فرصت‏‌طلب آمدند، میدان را گرفتند و بعد از آن امام صادق(ع) هم با بنی‏@امیه و هم با بنی‌‏عباس مبارزه کرد.»(14/06/1359)