حتی وقتی …. باور ندارد….خدای معجزه اش را…..

اما باز ….دلش…معجزه می خواهد….انسان

بی آنکه…بداند….یا بخواهد بداند…..

که بدون باور….بزرگترین معجزه ها…نیز

اتفاقند…تنها “اتفاق”

حتی اگر…دلش…معجزه بخواهد….انسان

به قلم ح ر

موضوعات: فرهنگی, دلنوشته  لینک ثابت
نظر از: کبری تقی زاده [بازدید کننده]

بسمه تعالی
وقتی به خودم فکر می کنم من که قرار است تا بی نهایت باشم ،من که لحظه لحظه زندگی ام ترسیم روزهای ابدی من است هزار سوال سر راهم سبز می شود ، من باید جواب سوال هایم را از که بپرسم ، چگونه جواب سوال های مرا بدهند، سوال هایی که زندگی ام را وابسته به یافتن پاسخ هایش می بینم پاسخی که عین حق و حقیقت باشد. اما من که تو را نمی بینم تا سبد سوالاتم را به نزد تو آورم ، نکند راه را گم کنم من چقدر با اعمالم خودم را بد کرده ام حالا من ماندم و تنهایی و اعمال سیاهم.
جمعه ها را به راحتی پشت سر گذاشته ام بدون اینکه برای ظهور آقا دعا کنم .آقا شرمندهام به خاطر غفلتی هایم که نسبت بهتو کرده ام و تو به خاطر اعمال من با دل خون گریه کرده ای. من در این مانده ام که جوابت را چگونه بدهم منصفانه بگویم؛ این حرف ها بهانه اند بازی و شیطنت است؛
هرگاه به دانسته هایم عمل کرده ام پاسخ نیازم را جوری گرفته ام من هرگاه پاسخم را را از زبان استاد، گاه از زبان کودکی در کوچه، و گاه از روزنامه پاره ای گرفتم .
سزای هر گناه من ة هر نگاه خطای من ، هر قدم اشتباه من و هر اندیشه ی ناپاک من نه دوزخ ، نه محرومیت از سیب و باغ که بدتر ، یک قدم دور شدن از توست و من فرسنگ ها این سزا را دیدم و این باعث دوری من از تو شده است کاش لحظه هایم با تو پر می شد.
کبری تقی زاده

1396/07/28 @ 19:14
نظر از: زهرا عمرانی [بازدید کننده]

بسم رب الشهدا والصدیقین
من المومنین رجال صدقواما عاهد والله علیه فمنهم من قضی نحبه منهم ینظروا ما بدلوا تبدیلا
از مومنین مردانی هستند که صادقانه به آنچه با خدای خویش عهد بسته بودند وفا کردند ،پس برخی از آنان شربت شهادت نوشیدند و برخی دیگر را انتظار هستند و تغییر رای و عهد نداند
بی شک شما هستید که یاد کربلا را در دلها ذنده می کنید با دگر یاد بین النهرین را با فدای جان و مالتان ذنده کردید مرحبا بر دلاوران مثل شما که به عهد خویش وفا کردید واز هر چیزی که گذشتن از آن سخت بود شما گذشتید ودر صحنه کربلای این زمان رشادت حسینی وابولفضل خود را نشان دادید.
برادر عزیز،محسن حججی در میان داعشیان کفار چه خوش درخشیدی و راه شهادت را هموار کردی ،حسین به وجود یاران مثل شما افتخار خواهد کرد، آری افتخار خواهد کرد که یاد اسلام را زنده نگه داشتید و کفار داعش را رو سیاه کردید انتقام خونین کربلا وسیلی زهرا را گرفتید شماها سرچشمه عشق هستید و این عشق تمام شدنی را از سرورتان به ارث بردید، عشق یعنی صبر هنگام صبر، عشق یعنی طاعت جان آفرین، رد خون سینه بر روی زمین.
شهید حججی و خیلی های دیگه خوشگلی و جوانیشون را فدای خدا و اهل بیت کردند و حال نوبت من و توست که عمر خویبش را فدای اسلام کنیم.
از تنگای قطره ی هستی چو رستند رفتند و بر دریایی از معنا نشستند
زهرا عمرانی

1396/07/28 @ 18:33


فرم در حال بارگذاری ...