چرا از هنرهای بومی خودمان که با فرهنگ دینی‌ما سازگار است استفاده نمی کنیم؟

غربی‌ها هنرهای مختلفی دارند، مثل هنر معماری، موسیقی، تجسمی.
تمدن اسلامی - ایرانی هم هنر‌های مخصوص خود را دارد، هم هنر معماری، موسیقی، تجسمی دارد.

رسانه هم یک ابزار است برای رساندن پیام. اگر از هالیود اثر بگیریم، منفعلانه عمل کرده‌ایم.
باید خلاقانه عمل کنیم.باید سینمای دینی، و دفاع مقدس داشته باشیم.
اولین بار سینمای دینی در هالیوود بود.در سال 2015زندگی حضرت نوح را با روایت از لوقا ساخت که ابتذال داشت.
سینمای هالیوود زندگی عیسی مسیح را  هم با ابتذال تولید کرد.هالیوود سینمای جنگ را بعد از جنگ های جهانی اول و دوم ساخت.
ما هم سینمای دفاع مقدس را داشتیم، که بسیار اثر گذار، و فعالانه بوده است.
حتی در سینمای دینی هم فعالانه حضور داشتیم، فیلم حضرت محمد(ص)، فیلم حضرت یوسف(ع)، امام علی، امام حسن، امام رضا(علیهم السلام) که فیلم حضرت یوسف در کشورهای ترکیه، مالزی، اندونزی بطور گسترده مورد استقبال میلیون‌ها مسیحی و مسلمان قرار گرفت.
همانطور که در سینمای دینی و دفاع مقدس فعال و اثر گذار بودیم می توانیم در سینمای اجتماعی هم فعالانه عمل کنیم.اگر فیلم اجتماعی مثبت، در مورد خانواده، بحران هویت ظاهر شویم ،حتما کشورهای غربی و اروپایی استقبال می کنند.
امروزه دنیا به شدت تشنه معنویت است.گرفتار بحران هویت هستند.نباید منتظر باشیم تا هالیوود فیلم اجتماعی بسازد و ما از آنها تقلید کنیم.
اکثر فیلم‌های سینمایی ما منفعلانه از هالیوود تاثیر گرفته است. تنها تفاوتی که دارد، زن فیلم ما یک روسری دارد.
اگر کارگردانان توانمند، معارف اهل بیت را باور داشته باشند، از معارف اهل بیت پیام بگیرند و در فیلم ها نشان دهند؛ مردم استقبال خواهند کرد.
برای پیشرفت فیلم می توانند از تکنیک ‌های هالیوودی استفاده کنند
ائمه خودشان سفارش کردند که معارف ما را برای مردم بیان کنید، آنها شیفته ما خواهند شد.
چرا صدا و سیمای ما کم کاری می کند، تا کی می‌خواهد در این ضعف بماند؟
قطعا نسل فعالی باید سر کار بیاید و با حرکت جهادی عمل کند؛ مثل نوآوری در تولید علم؛ از جنس هسته‌ای، سلولهای بنیادی، و سایر ابتکارات.