در دنیای امروز رسانه‌ها قبله کاذب خانه‌ها شده است.از چینش مبلمان و سایر دکراسیون منزل به سمت آن‌ها چیده می‌شود. تا جاییکه وقتی خبرنگار به دیدن خانه سالمندان می‌رود گویی نیاز روانی مخاطب ارضا می‌شود. رسانه در لحن سخن گفتن افراد تاثیر می‌گذارد. بعد از یکی از سریال‌های تلوزیون به نام “برره“تا مدت‌ها افراد زیادی با لحن هنرپیشه‌های آن فیلم سخن می‌گفتند.

با همین روش افکار و ذهن انسان تغییر می‌کند؛ رسانه در حیطه اخلاق، خشونت، هیجان، تقلید، تفریح و سرگرمی تاثیر  گذار است.

ما در معارف دینی یاد گرفته‌ایم که اگر کسی زمین خورد دستش را بگیریم و او را بلند کنیم. اما رسانه برنامه شاد مخصوص زمین خوردن افراد و خندیدن به زمین خورده تولید می‌کند، عامدا پوست موز را در مسیر حرکت افراد می‌گذارد تا زمین بخورد و با دوربین مخفی از آن فیلم تهیه می‌کند برای شادی تماشاچیان!در احادیث معصومین علیهم السلام به صدقه جاریه سفارش شده است، که یکی از آن سه تا برداشتن مانع از سر راه مردم است.

یا پشت سر طرف با صدای بلند او را می ‌ترساند تا دیگران بخندند!

رسانه‌ای این گونه بر ذهن مردم اثر تخریبی دارد و باید پاسخ گوی آن بود چه در تولید و چه در تماشای آن!

وقتی خداوند هشدار می‌دهد و سفارش می‌کند که مومن نباید دنبال لغو و کارهای بیهوده باشد چه در تولید چه مصرف، وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ  آیه 3مومنون اگر سواد رسانه‌ای داشته باشیم نه لغوی تولید می‌شود و نه استفاده می کنیم.