معصومه‌ی بهشت

روز میلاد مهر خداوند به دختر مبارک باد

? رهبر انقلاب:
ما باید از حضرت معصومه علیها‌السلام، بیشتر استفاده کنیم.
ایشان امامزاده بلافصل است.
دختر امام، خواهر امام، عمه امام، خیلی عظمت دارد.
در زیارت نامه ایشان آمده:
ای فاطمه معصومه!
تو برای ورود من به بهشت شفاعت کن،
چون نزد خدا دارای شأن و مقام بزرگی هستی.» ۲۸/۴/۷۱

فضائل بانوى كرامت و عصمت‏
•در سال ۲۰۰ هجرى قمرى در پى اصرار و تهدید مأمون عباسى سفر تبعیدگونه حضرت رضا(ع) به مرو انجام شد و آن حضرت بدون این‏كه كسى از بستگان و اهل بیت خود را همراه ببرند راهى خراسان شدند.
یك سال بعد از هجرت برادر (۲۰۱. ق)، خواهر گرامى ایشان حضرت فاطمه معصومه(س) كه پس از شهادت پدر تحت تعلیم و مراقبت برادر بود، به شوق دیدار او و اداى رسالت زینبى و پیام ولایت به همراه عده‌‏اى از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حركت كرد و در هر شهر و محلى مورد استقبال مردم واقع مى‏‌شد. در طى این سفر تاریخى بود كه آن حضرت نیز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زینب(س) پیام مظلومیت و غربت برادر گرامیشان را به مردم مؤمن و مسلمان مى‏‌رساندند و مخالفت خود و اهلبیت(ع) را با حكومت حیله‌‏گر بنى عباس اظهار مى‏‌كردند.

ادامه مطلب :

pan style="font-size: 12pt; font-family: IRANSans, arial, helvetica, sans-serif;">بدین جهت تا كاروان حضرت به شهر ساوه رسید عده‌‏اى از مخالفان اهلبیت كه از پشتیبانى مأموران حكومت برخوردار بودند، راه را بر ایشان بستند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، در نتیجه تقریباً همه مردان كاروان به شهادت رسیدند، حتى بنابر نقلى حضرت(س) معصومه را نیز مسموم كردند. به هرحال، یا بر اثر اندوه و غم زیاد از این ماتم و یا بر اثر مسمومیت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه(س) بیمار شدند و چون دیگر امكان ادامه راه به طرف خراسان نبود قصد شهر قم را نمود. پرسید: از این شهر «ساوه» تا «قم» چند فرسنگ است؟ آنچه بود جواب دادند، فرمود: «مرا به شهر قم ببرید، زیرا از پدرم شنیدم كه مى‌‏فرمود: شهر قم مركز شیعیان ما است.»
بزرگان شهر قم وقتى از این خبر مسرت‏ بخش مطلع شدند به استقبال آن حضرت شتافتند و در حالیكه «موسى بن خزرج» بزرگ خاندان «اشعرى» زمام ناقه آن حضرت را به دوش مى‌‏كشید و عده فراوانى از مردم پیاده و سواره گرداگرد كجاوه حضرت در حركت بودند، حدوداً در روز۲۳ ربیع الاول سال‏۲۰۱ هجرى قمرى حضرت وارد شهر مقدس قم شدند. سپس در محلى كه امروز «میدان میر» نامیده مى‏‌شود شتر آن حضرت در جلو در منزل «موسى بن خزرج» زانو زد و افتخار میزبانى حضرت نصیب او شد.
آن بزرگوار به مدت ۱۷روز در این شهر اقامت داشتند و در این مدت مشغول عبادت و راز و نیاز با پروردگار متعال بودند. محل عبادت آن حضرت در مدرسه ستیه به نام «بیت النور» هم‏اكنون محل زیارت ارادتمندان آن حضرت است. سرانجام در روز دهم ربیع الثانى (و بنا بر قولى ۱۲ربیع الثانى) سال ۲۰۱ ه. ق پیش از آن‏كه دیدگان مباركش به دیدار برادر روشن شود، در دیار غربت و با اندوه فراوان دیده از جهان فروبست و شیعیان را در ماتم خود به سوگ نشاند.
مردم قم با تجلیل فراوان پیكر پاكش را به‌‏سوى محل فعلى كه در آن روز بیرون شهر و به نام «باغ بابلان» معروف بود تشییع نمودند. همین كه قبر مهیا شد دراین‏كه چه كسى بدن مطهر آن حضرت را داخل قبر قرار دهد دچار مشكل شدند، كه ناگاه دو تن سواره كه نقاب به‏‌صورت داشتند از جانب قبله پیدا شدند و به سرعت نزدیك آمدند و پس از خواندن نماز یكى از آن دو وارد قبر شد و دیگرى جسد پاك و مطهر آن حضرت را برداشت و به دست او داد تا در دل خاك نهان سازد.

آن دو نفر پس از پایان مراسم بدون آن‏كه با كسى سخن بگویند بر اسب‌‏هاى خود سوار و از محل دور شدند. بنابه گفته بعضى از علما به نظر مى‌‏رسد كه آن دو بزرگوار، دو حجت پروردگار «حضرت رضا(ع) و امام جواد(ع)» باشند چراكه مراسم دفن بزرگان دین با حضور اولیا الهى انجام مى‏‌شود كه این موضوع خود بیانگر مقام والاى آن حضرت نزد اهل بیت عصمت و طهارت است.
پس از دفن حضرت معصومه(س) موسى بن خزرج سایبانى از بوریا بر فراز قبر شریفش قرار داد تا این‏كه حضرت زینب فرزند امام جواد(ع) در سال‏۲۵۶ هجرى قمرى، اولین گنبد را بر فراز قبر شریف عمه بزرگوارش بنا كرد و این‏گونه بود كه آن تربت بانوى كرامت و عصمت از آن زمان تاكنون زیارتگاه عاشقان و شیفتگان اهل بیت(ع) و مأمن حاجت مندان گردیده است و شمع وجودش پرتو افشان گم‌گشتگان راه حقیقت.

صفحات: 1 · 2