نفتکش ایرانی در دریای چین با کشتی چینی تصادف دچار حریق شد، سی دونفر از خدمه و ساکنین کشتی در آتش سوختند تا تمام سوخت کشتی دود شود و به دریا وارد نشود.
و چون در محدوده دریای چین بود ،ایران حق خاموش کردن نداشت و این وظیفه چین بود که برای خاموش کردن حریق اقدام کند.
ولی اقدام نکرد چرا؟! چون برای حفظ طبیعت زیستی دریایش اهمیت قائل بود و نمی خواست نفت روی کشتی به دریا نشت کند و ماهیها نابود شوند و یا فراری شوند.
و ما ملتی غافل از کالای تولید ملی استفاده نمی کنیم ، و منتظر فروش نفتی هستیم تا از کالا های خارجی که بیشتر چینی هستند استفاده کنیم، و به همین راحتی به کفاری که جان انسان در میان آتش گرفتار شده برایش ارزشی ندارد بلکه شکم مردمش مهم است کمک کنیم .
اگر ما یک دهم چینیها به سفره کارگران هم وطنمان اهمیت می دادیم اکنون وضع اقتصادمان جور دیگر بود!