ازدواج قرآنی
اولین صفت:
ازدواج قرآنی آرامش بخش بودن آن است.این مطلب را می توان به راحتی از آیه 21 /روم به دست آورد:«… وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا... و از نشانه هاى او اينكه از نوع خودتان همسرانى براى شما آفريد تا بدانها آرام گيريد.» نکته جالب اینکه خداوند در مورد شب هم عنوان آرامش بخش بودن را به کار می برد.یعنی همان طوری که خواب شبانه موجب آرامش انسان می شود، ازدواج هم چنین خاصیتی دارد.
همان طوری که لازمه کامل شدن بیست و چهار ساعت متحد بودن شب و روز است، لازمه رسیدن انسان ها به آرامش کامل، ازدواج است.
چون مرد برخی اوصافی دارد که زن فاقد آن است و بر عکس زن هم اوصافی دارد که مرد فاقد آن هاست.
زمانی که ازدواج صورت گرفت، هر کدام از مرد و زن نقص طرف مقابل را برطرف می کنند لذا این امر
موجبات آرامش زوجین را فراهم می کند.
به قول استاد مطهری :مرد دوست دارد محبت کند ولی زن دوست دارد مورد توجه قرار گیرد، مرد
عاشق بودن را دوست دارد ولی زن معشوق شدن را دوست دارد.
صفت دوم:
ازدواج قرآنی مودت آور بودن آن است. مودت یعنی ابراز محبت توام با عمل .زمانی که انسان ادعای دوست داشتن کسی را دارد، باید در عمل هم این ادعا را ثابت کند که به آن مودت می گویند.
این صفت را هم می شود از آیه 21 / روم به دست آورد…« وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ …. و ميانتان دوستى و رحمت نهاد آرى در اين نعمت براى مردمى كه مىانديشند قطعا نشانه هايى است »نکته جالب اینکه رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم در قبال زحمات 23 ساله خود از امت اسلامی طلب مودت برای اهل بیت خود می کند و این امر ارزش مودت را می رساند که خداوند آن را در ازدواج قرار داده است.
صفت سوم:
ازدواج قرانی رحمت آور بودن آن است که در آیه بالا عنوان شده است.رحمت یعنی در حق هم رحم کردن که بهترین مثال آن را در روابط والدین با فرزندان می شود دید.
ابراز دوست داشتن والدین نسبت به فرزندان خود اولا بی منت است ثانیا توام با عمل است.
این رفتار باید در میان زوجین هم حاکم باشد که متاسفانه گاهی فراموش می شود.
و در رابطه با رحمت سه نکته جالب توجه داریم . اول اینکه خداوند رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم را به عنوان رحمه للعالمین معرفی می کنند و دوم اینکه خداوند رحمت را بر خودش واجب کرده و سوم اینکه ناامیدی از رحمت خود را نشانه کفر دانسته است.حال خداوند این رحمت را در ازدواج قرار داده است.
صفت چهارم:
ازدواج قرآنی جلب کردن فضل الهی است.ازدواج نزد خداوند به قدری دارای ارزش است که خداوند خودش هزینه آن را بر عهده گرفته است.این مطلب را می شود از آیه 32 /نور استفاده کرد«وَأَنكِحُوا الْأَيَامَى مِنكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمَائِكُمْ إِن يَكُونُوا فُقَرَاء يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ : به همسران خود و غلامان و كنيزان درستكارتان را همسر دهيد اگر تنگدستند خداوند آنان را از فضل خويش بى نياز خواهد كرد و خدا گشايشگر داناست »
و مطلب اخر اینکه فضل الهی با معیار های بشر قابل فهم نیست. در اهمیت فضل الهی همین قدر بس که زمانی که وزیر سلیمان علیه السلام تخت بلقیس را از سبا به بیت المقدس در یک چشم بر هم زدنی ،آورد، سلیمان علیه السلام گفت:« هذا من فضل ربی» بله عزیزان فضل الهی بافتنی نیست بلکه یافتنی است که ازدواج یکی از راه های کسب آن است. موارد عنوان شده تنها گوشه ی از اوصاف ازدواج قرآنی بود که ان شالله در آینده تکمیل خواهد شد.
رامیان - حیدری
