برنامه تئوریزه‌کردن احکام اسلام ناب محمدی از زمانی کلید خورد،که آقای خاتمی وزیر ارشاد شد. وقتی نطق کرد که موسیقی سنتی مثل امام حسین مظلوم شده است! کسی اعتراض نکرد!

واقعا خیلی ساده لوحانه است اگر گمان کنیم که افتضاح جشنواره فیلم فجر یک اتفاق بوده است.

سالهاست که هردم از این باغ بری می‌رسد. یک روز شنیدیم که در برج میلاد برنامه رقص دختران در حضور شهردار اسبق تهران آقای نجفی که زمانی وزیر آموزش و پرورش بود. بعد هم شد قاتل همسرش!

و همه فراموش کردیم، در حالیکه همه این ناهنجاری ها مثل دانه های تسبیح متصل هستند و با برنامه ریزی وارد گود می شوند.تا غیرت دینی مردم را هضم کنند. بعدبار نوبت برنامه ریزی مشاور دولت روحانی، مولاوردی بود که ریشه فرهنگ و باور دینی مردم را سمپاشی کند، تشویق همجنس بازی و روسپیگری کند!

و متاسفانه حالا در دولت انقلابی فتوای حلال زاده بودن فرزندان زنا فقط به خاطر عشق، از رهاورد ارشاد بگوش می‌رسد.

بازهم سکوت تلخ ادامه دارد!

این تخلفات برنامه ریزی شده است. ساده لوحی است که گمان کنیم با یک معذرت خواهی تمام می‌شود.

چهل سال است که برای ضد هنر و ارزش‌های اسلام ناب محمدی هزینه می‌شود. همینکه می‌گوییم فرهنگ، می‌گویند ورزش شطرنج، جام جهانی ورزش و فیلم‌های ضد دین و ناهنجار!

وقتی امام جامعه می‌فرماید از دغدغه فرهنگ شبها خواب ندارم،  متاسفانه مسئولین فرهنگ در خواب خرگوشی رفته‌اند.

در این چهل‌اندی سال همیشه در حسرت یک اداره ارشاد در تراز انقلاب بودیم.اما افسوس که هرسال از سال قبلش بدتر و وقیح تر شد.

طبیعی هست وقتی شخصیتی که ابوذر زمان ماست، کارش جهاد تبیین بوده و هست از تریبون نماز جمعه کنار گذاشته می‌شود؛ باید منتظر جشنواره  فیلم فجری باشیم که در آن هم “موقعیت‌مهدی” سیمرغ بگیرد، مهدیی که برای حفظ ارزشهای اخلاقی و دین به مسلخ رفت، هم فیلم “نمور"  که تبلیغ حرامزادگی و همباشی است. این جریان به آن می‌ماند، که در یک جشن هم از قاتل تقدیر شود هم از شهید!!!!

همین سال گذشته بود که کتاب کرامات شهدا را ارشاد مجوز چاپ نداد، اما دریغ و درد که فیلم‌ها و محتویات وقیح و زشت علاوه بر مجوز چاپ سیمرغ هم می‌گیرد.

از کدام  جیب این پولها را خرج حرامزادگی می‌کنند.

باید وزیر #اردشاد ، #رئیس سیما و #مسئول جشنواره پاسخ گوی ملت ایران باشند.

از مدرسه آمد با خوشحالی گفت: مامان  سلام! یه خبر خوب! از آشپز خانه بهش نگاه کردم،

_سلام عزیزم، چه خبر خوبیه که آنقدر تورا خوشحال کرده؟

_ مامان قراره بریم تماشای کنسرت.

_کنسرت!

_کجا؟!

_سالن اداره ارشاد.

_کنسرت، اداره ارشاد!

_چیه مامان چرا این جوری جواب میدی؟!

_مگر چه جوری جواب دادم؟

_آخه خوشحال نشدی!

_دخترم باید باهم درباره کنسرت حرف بزنیم!

_مگه کنسرت عیبی داره؟

_گفتم که باید با هم حرف بزنیم!

_کی حرف میزنیم، من عصری باید برم مدرسه تا با دوستانم برم کنسرت.

_ عزیزم اول باید غذا بخوریم بعدش که غبراق و سرحال شدیم و فکرمون کار افتاد  برایت توضیح می دهم.

بعد از غذا؛

 _ گفتم عزیزم من با کنسرت رفتن تو مخالف نیستم، ولی راضی نیستم در هر کنسرتی شرکت کنی!

مثلا کنسرت حماسی که اشعار و معانی آن انقلابی و استکبار ستیز باشد را دوست دارم چون انسان را به حرکت و تلاش وامیدارد!

اما این کنسرت هایی که ارشاد مجوز می دهد موسیقی آن رقص آور است، تا حدی که مرد و زنی که  تماشا می کنند، بی اختیار به هیجان می آیند و همانجا رقاصی می کنند.

_ مامان پس چرا اداره ارشاد جمهوری اسلامی این کنسرت را اجرا می کنند.

_ گفتم مشکل اینجاست که ما چهار چوب حکومت اسلامی را تشکیل داده ایم ولی افرادی که این ادارات را به عهده گرفته اند تربیت انقلابی نشده اند.

_بلند شد رفت جلوی تابلوی عکس بابا ایستاد گفت: بابا اگر تو شهید نشده بودی، وزیر ارشاد می شدی و دستور می دادی تا کنسرت های حماسی اجرا کنند، آنوقت من هم می تونستم برم تماشا کنم.