تکنیک جذب مخاطب در رسانه

رسانه ها مانند گلوله جادویی اهداف فرهنگی رادر ذهن مخاطبان القا می‌کنند.

علاوه بر اهداف، تاثیرات مخرب خود را هم برجا می گذارد.رسانه تلاش می‌کند که هرچه بیشتر تبلیغ کالای خودرا به معرض دید همگان بگذارد. اصلا در این باره با مشاوران کودک و نوجوان درمیان نمی‌گذارد، که این تبلیغ چه اثری بر آنها دارد.

مثلا کودک قوطی کنسرو ماهی را برداشت ،به من نشان داد و گفت اگر این را به هوا پرتاب کنم چه اتفاقی میافته؟ گفتم به شیشه پنجره می‌خورد و می‌شکند یا به سر برادرت می‌خورد سرش می‌شکند. بلافاصله به من گفت پس چرا در تلویوزیون اون آقا به هوا می اندازه اتفاق بدی نمی‌افته. فهمیدم از تبلیغ “مکنزی” یاد گرفته است. خانواده زحمت زیادی می‌کشد تا به فرزندش آموزه‌های خوب را تلقین کند ؛اما با یکبار تماشای رسانه تمام بافته‌های افراد رشته می‌شود. یا برای تبلیغ یک شوینده کودک عمدا لباسش را آلوده و کثیف می‌کند؛ مادرش با خوشحالی لباس را در لباس شویی می‌اندازد و آن را زیبا و تمیز به کودک تحویل می‌دهد!

 اگر بتوانیم این فرهنگ خرافی را که در چهار شنبه پایانی هر سال به بخش سلامت جامعه آسیب میزند که طبق آمار 16 میلیارد تومن فقط هزینه آتش زدن و پرتاب کردن ترقه و نارنجک بوده را با فرهنگ سازی و راه اندازی کمپین به یک کار شادی آفرین مثبت تبدیل نماییم بهترین جهاد در فضای مجازی خواهد بود.

 که متاسفانه به یک روز ختم نمی شود از یک ماه مانده به اتمام سال شروع می شود وبعد از سال نو هم تا پایان تعطیلات ادامه دارد.

وهرچند رسانه در این زمینه فرهنگ سازی می کند ،البته در هفته آخر منتهی به چهار شنبه که فایده ای ندارد ،در حالیکه باید در طول سال در برنامه کودک و نوجوان برنامه ربزی کند تا اثر گزار باشد.

باید مدارس ، منابر در طی سال در باره اثرات مخرب ای شادی سخن بگویند.

فرا رسیدن عید نوروز، مستلزم اموری است که هر یک، بیان حکمی مناسب را می‌طلبد. نکاتی را در این زمینه یادآور می‌شویم:

▪ نکته اول، خرید و فروش پول نو:

یکی از امور رایج در آستانه فرا رسیدن اعیاد و به‌خصوص عید نوروز، خرید و فروش پول نو است، مثلاً شخصی صدهزار تومان پول نو را به صدوبیست هزار تومان یا کمتر و بیشتر می‌خرد. آیا این معامله صحیح است؟

پاسخ این است که معاوضه مزبور صحیح است و اشکالی بر آن مترتب نیست؛ مشروط به این‌که معاوضه نقد به نقد صورت پذیرفته و نسیه یا پیش فروش در بین نباشد. علت این است که در معاوضه مزبور، «ربا» محقق نشده است. این‌که ربای قرضی نیست، زیرا فرض بر این است که قرضی صورت نگرفته و مبادله به‌طور نقد به نقد انجام شده؛ و اما این‌که ربای معاوضی نیست، زیرا ربای معاوضی در همه موارد حرام نیست، بلکه در چیزهای وزن کردنی و پیمانه‌ای حرام می‌باشد. بنابراین در چیزهای شمارشی مانند پول و امثال آن، کم یا زیاد بودن یک‌طرف اشکال ندارد. (توضيح‌المسایل محشی، امام خمينى قدس‌سره /2/840‌)

ادامه »