بسم الله الرحمن الرحیم

آقای بیات زنجانی اخیرا فتوایی صادرکرده­­ اند مبنی بر این که روزه­ دار می ­تواند آب بخورد!

نادر و به اصطلاح شاذ بودن فتوا باعث بازتاب گسترده­ ی آن در فضای مجازی شده و سایت­ های مختلف در قبال این فتوا مواضع مختلفی گرفته ­اند. اما نکته جالب این­جاست که منتقدین این فتوا به جای بحث علمی به نقد مواضع سیاسی آقای بیات زنجانی پرداخته اند و با زیر سوال بردن عملکرد سیاسی ایشان، فتوای علمی ایشان را هم مخدوش نشان داده­ اند.

البته بنده در حد و اندازه ای نیستم که فتوای ایشان را صحیح و یا غلط بدانم اما با الفبایی که از اصول فقه آموخته ­ام می دانم که یک مجتهد اگر طبق اصول و قواعد به حجت شرعی برسد و فتوایی صادرکند، معذور است حتی اگر فتوایش خلاف فتوای مجتهدان پیشین باشد.

بعضی­ ها هم اساسا آقای بیات زنجانی را مرجع نمی دانند و با پاک کردن صورت مسئله، باز هم جواب علمی به  نظر ایشان نمی­دهند!

آقای صانعی نیز سال­ها پیش از این، در مسئله­ ی سن تکلیف دختران فتوایی صادر نمودند که  اعتراض ­های گسترده ­ای را در پی­داشت اما همان زمان هم با نگاه سیاسی به مسئله، یک بحث علمی مفید به حاشیه رفت!

تا وقتی که نگاه سیاسی بر مسائل علمی سایه انداخته باشد، نباید انتظارشکوفایی علم در جامعه مان را داشته باشیم.  به عبارت دیگر، اگر جواب شبهات علمی با زبان علم داده شود نه با خلط مباحث سیاسی، جامعه به این بلوغ فکری خواهد رسید که خود تشخیص بدهد چه کسی را بپذیرد و چه کسی را نفی کند

رامیان