در تمامی سالهای متمادی دنبال یک چیز هستم

در کوچه کوچه شهر!

در میدان‌های شهر!

در سردر نام کوچه‌ها!

در بهشت شهرها!

دنبال رد پای شهیدان!

همه جا و هرکجا در رهگذر جاده‌ها و روستاها می‌گذرم برای هر نام شهید می‌فرستم صلوات!

چشم در چشم شهیدان دخیل می ‌بندم به قامت استوارشان.

تا فراموشم نشود که این رد پاها تا قیامت و بهشت رهسپارند!

میخواهم که مرا با خود ببرند.

خدا رو سپاس که دعاهای شبهای احیا مردم به استجابت رسید از روزی که موصل گرفتار داعش شد دعاهای هرروزمان آزادی موصل از دست داعشیان بیرحم بود. که باید از اهالی موصل پرسید که چه بر زنان و مردان و کودکانشان گذشت!!؟. ما برای آزادی موصل هم به سراغ شهیدان رفتیم و آز آنان کمک خواستیم که همانطور که یک روز برای دفاع از کشور به مرزها رفتید و جانانه دفاع کردید تا زنان و دختران و پسران و پیران وجوانان گرفتار بعثی آن روز نشود حالا مردم موصل گرفتار داعش امروز(بعثی) دیروز شده اند . با ختم صلوات برای شهدای گمنام خلاص شدند، طعم پیروزی را همراه مردم موصل چشیدیم.