یک روز رضا خان مدرس را می بیند و با شوخی به جیب او دست میزند و می گوید:جیب شما خیلی بزرگ است!

شهید مدرس می گوید: «بله ،جیب من خیلی بزرگ است؛ اما ته دارد! این جیب شماست که ته ندارد.
مجمع ملکوتیان

کتابچه دعای کمیل همیشه باهاش بود. بعد از هر نمازی، فرازهایی از دعا را می خواند. یک بار به شوخی بهش گفتم: آقا محمد، دعای کمیل مال شبهای جمعه ست؛ چرا شما هر روز بعد از هر نمازی دعا می خوانی؟
گفت: مگر انسان فقط شبهای جمعه به خدا نیاز دارد؟! ما هر لحظه به خدا احتیاج داریم! دعا کردن پاسخ به همین نیاز ماست…

خاطرات شهید محمد باقر حبیب اللهی

منبع: مجموعه دوران طلایی