هرروز تاریخ جلوی چشمان مان به تصویر کشیده می‌شود. تاریخ صدر اسلام، تاریخ مظلومیت‌های ائمه و یاران بزرگورارش. اگر طبق فرمایش امام‌علی علیه‌السلام که به امام حسن علیه السلام فرمود: پسرم من تاریخ را می خوانم تا آنجا که گویی در میان آنها زندگی کرده‌ام و از تجربیات آنها پند می‌گیرم.

روزیکه امیرالمومنین قیس‌بن‌سعد را برای استانداری مصر فرستاد او توانست از مردم مصر برای امیر المومنین بیعت بگیرد. همین امر باعث نگرانی معاویه شد. با خدعه‌های عمرعاص و نامه نگاری های دروغین شایعه کرد که قیص با معاویه بیعت کرده است. این شایعات در روحیه یاران حضرت تاثیر گذاشت و به امیرالمومنین فشار آوردند که که قیس صلاحیت استانداری مصر را ندارد و حضرت برخلاف میل و باورش نسبت به قیس، استاندار دیگری را منصوب کرد؛ در نتیجه مصر به دست معاویه افتاد.

باید یک سازمان اطلاعاتش بر پایه عینیت‌ها باشد نه بر اساس ذهنیت. متاسفانه ما نظاره گر اطلاعات برخی سازمانها بر اساس ذهنیت هستیم که با چند دست نوشته بدون نام نشان قضاوت می‌کنند و بر اساس آن تصمیم می‌گیرند. باید کسی که گزارش می‌دهد نامش مشخص باشد و تا اگر خلاف واقع گزارش داده است پاسخ گو باشد. وقتی یاران مومن امام‌علی علیه‌السلام فریب شایعات را خوردند و باعث شکست حضرت شدند چگونه می‌توان به اطلاعات چند نفر طلبه که خاک کف پای یاران حضرت هم نمی‌شوند اعتماد کرد و با باور های سطحی آنها بر دیگران قضاوت کرد!