تدوین ونگارش:سمیه ملت یار،استاد راهنما :آقای اکبری،استاد ناظر:حجت الاسلام آقای علیمحمدی،تاریخ دفاع:۱۳۸۶

چکیده

بی تردید، ازدواج نقش تربیتی برای انسان ،چه دختران وچه پسران دارد.
ازدواج ،نخستین گام برای رهایی از «خود پرستی وخود دوستی » به سوی «غیر دوستی است.ونخستین میدان واقعی برای تجربه ی «دیگر دوستی »است.
با ازدواج است که نیازها وخواسته های زوجین رنگ دیگر دوستی به خود می گیرد. افزون بر این تجربه نشان داده است افرادی که به منظور تهذیب نفس ،تا آخر عمر ، از ازدواج خود داری کرده اند،علی رغم پیشرفت های چشم گیر علمی ومعنوی که داشته اند،نه تنها در اواخر عمر از این رفتار خود اظهار پشیمانی کرده اند،بلکه خامی ها وناپختگی هایی در رفتار آنان بوده است .این نشان می دهد که تنها در سایه ی ازدواج به عنوان یک امر مقدس ویک عبادت کم نظیر ودر برخی موارد ،به عنوان یک واجب شرعی نگریسته شده است.

ادامه »