حضرت آقا فرمودند: جهاداکبر دوبعد دارد. بعد فردی و بعد جمعی.ما با اصل و حقیقت نفس مبارزه نمی‌کنیم.اصل نفس لازمه وجود حیات انسان است.

نفس مراتبی دارد.یک مرتبه قوه‌عاقله نفس است. یک مرتبه قوه غضبیه است. یه مرتبه قوه شهویه است.در جهاداکبر وظیفه داریم این سه قوه را از افراط و تفریط در تعادل نگه‌داریم

وقتی باقوه عاقله می‌جنگیم او را در مرز حکمت نگه‌می‌داریم. با قوه غضبیه می‌جنگیم تا در مرز شجاعت بماند و با قوه شهویه می‌جنگیم تا در مرز عفت بماند.و قوه دیگری در نفس وجود دارد به نام قوه عادله که این سه قوه باید به قوه عادله اقتدا کنند. قوه عادله امام‌القوی می‌شود. سه قوه مأموم قوه عادله می‌شوند.چنین فردی که به مرز حکمت و شجاعت و عفت رسیده است .درک و فهم او به مرحله‌ای می‌رسد که دستگاه محاسباتی او درست عمل می‌کند.اصطلاحا عقل نظری او تکمیل می‌شود.

ادامه مطلب :

وقتی می‌خواهد بدی‌ها و خوبی‌ها را تشخیص بدهد باید عقل عملی او هم فعال شود.تطبیق عقل عملی مهم است.خیلی اوقات خیلی اشخاص عقل نظری دارند اما عقل عملی ندارند.خیلی چیزها را نمی‌فهمند و درست تطبیق نمی‌دهند.در صحنه عمل درست بین چیزی که درک می‌کنند و بین چیزی که باید اقدام کنند نمی‌شود. عقل عملی آنها مشکل دارد.لذا می‌گویند باید در تربیت تلاش زیادی بکنید.تا عقل عملی و نظری افراد خوب کار کند.شهید مطهری مثالی دارد. که پادشاهی رمالی در دستگاه خود داشت و همیشه برایش پیشگویی می‌کرد.گفت برای بعد از خودت کسی را تربیت کرده‌ای؟گفت آری پسرم .پادشاه گفت بیاور تا بیازمایم . پادشاه در مشت خود انگشتری را مخفی کرد.پرسید چه چیزی در دستم هست. پسر گفت چیز گردی است. بعد دوباره محاسبه کرد گفت آن چیز توخالی است.پادشاه گفت بله. بعد پسر دوباره محاسبه کرد گفت آن چیز سنگ آسیاب است. پادشاه به رمال گفت اینگونه او را تربیت کردی و. رمال گفت من عقل نظری او را تکمیل کردم اما عقل عملی او مشکل دارد او باید می‌گفت چند احتمال دارد .فکر نکرد که سنگ آسیاب در مشت جا نمی‌شود.لذا به بچه‌ها چیزی را یاد می‌دهیم اما در تطبیق اشتباه می‌کند.

بحث ادامه دارد…