جهل و تاریکی جزیره العرب فراگرفته بود، تعصب های قبیله ای بیداد می کرد. دخترکشی، فساد و تباهی کشت و کشتارآئین عرب بود. خانه ای که حضرت ابراهیم علیه السلام برای عبادت خدا ساخته بود، مرکز بت های کوچک و بزرگ شده بود.مردم مکه ازاوج خدا پرستی به دره بت پرستی سقوط کرده بودند.و اندکی یکتا پرستان نیز در غبار تاریکی گم گشته بودند. آئین های مسیحیت و یهودیت نیز دچارانحراف و انحطاط شده بودند.خلاصه جهان گرفتار کفر و گم گشتگی شده بود. تا اینکه اراده خداوند بر این شد
تا وجود نازنینی را که تمامی خلقت به خاطر او بنا شده است به عالم هستی هدیه کند و جهان تاریک را دوباره روشن سازد. بدین گونه پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله اسلام چشم به جهان گشود.
آری او آمد با مهری از نبوت وندایی از غیب که میگفت نام کودک محمد ااست.
او آمد با نوری که تمامی تاریکی ها با آن روشن شد و با نشانه هایی که در موقع تولد و شیرخوارگی و جوانی با خود به همراه داشت، حکایت از ملکوتی بودن ایشان میکرد.پاودینی آوردکه کاملترین دین الهی بود.آئیینی از جنس نور،همه اشبرطبق فطرت پاک انسانی .آئین یکتا پرستی،نوعدوستی،یتیم نوازی و ظلم ستیزی. همه و همه حکایت از آسمانی بودن این دین و آورده اش می کند.

واکنون این بشریت هوشمند است که با پیروی از این دین یگانه خود را از منجلاب پستی خارج کند وتا ثریا اوج گیرد، ولیمتاسفانه وطن پیامبر بزرورگوار اسلام در تسلط ابوجهل ها و ابوسفیان ها وابو لهب گرفتار است و داعش مولود همان تفکرات جاهلیت است که خون هزارن انسان بیگناه را ریخته و می ریزد.

کشور عباسی

ه نام حق
اسراف و قناعت
حریص با جهانی گرسنه است و قانع به نانی سیر.
کسی که توانایی پرهیز کردن از حلال را نداشته باشد و نتواند خود را با قناعت بار آورد،چنین فردی وقتی به حرام رسید به حریم آن وارد می شود.
کسی که هنر قناعت نداشته باشدهمیشه پایش در راه های آلوده به هوس های نفسانی می لغزد.
قناعت عبور از صحرای آلوده به مین های دنیازدگی است.
اسراف نوعی کفران نعمت است و پیامد کفران و ناسپاسی هم زوال نعمت هاست و بدترین اسراف این است که انسان جایگاه و کرامت خود را نشناسد و استعدادهای معنوی و کمالی خود را هدر دهد و تا حد حیواناتت تنزل یابد.
امیر المونین علی (ع) می فرمایند: قناعت، ثروتی پایان ناپذیر است.
روش و سیره پیامبر خدا، میانه روی و قناعت بوده است، زیبنده امت او نیست که از این راه و روش متعادل بیرون رود و در مصرف افراط کند.
خواری ز طمع خیزد و عزت ز قناعت.

پریسا عبادی منبع:اصلاح الگوی مصرف،جواد محدثی