از بچگی خیلی دوست داشتم که توی مسابقات شرکت کنم و حتما هم یه جایزه‌ای هم گیرم بیاد؛ متاسفانه دوران گل جونیم که حال و هوای مسابقه داشت، در دوران خفقان و فساد پهلوی گذشت!

اون زمون هم مسابقه بود. بدیهی بود که ما بچه مسلمونا نمی‌تونستیم تو اون مسابقات شرکت کنیم. مسابقه دختر شایسته که مشهورترین مسابقه بود، باید زیباترین چهره، لباس و معدل علمی رو داشته باشی و جلوی شاه و دارو دسته‌اش با همه توانایی‌هایی که در جنسیت زن بود بکار می‌برد تا از رقبا جلو بزنه؛ و جایزه‌اش هم ‌رفتن  به آمریکا بود و بعدش هم سر از ناکجا آباد در می‌آورد.

ادامه »

 معرفت امام با زیارت جامعه یا کبوتر و نقاره

روز تولد امام هشتم روزی ما شد که در حرم باشیم.

خیلی برای غربت امام رضا علیه السلام بوسیله دوستانش غمگین شدم!

در زمان مامون ملعون که می خواست با مناظره های آنچنانی از محبوبیت ایشان بکاهد.

و اکنون که امام در حلقه شیعیان است باید با کبوتر و نقاره و پرچم برای امام محبوبت افزایی نماییم !!

کبوتران علاوه بر شناخت عوامانه به زوار، ریزپرهاشان باعث آسم و بیماری می گردد، که جدیدا یاکریم ها هم در حرم جاخوش کرده اند!

هزینه تمیز کردن مدفوعشان یک کار بیهوده ای بر دوش افراد می گذارد بلکه باعث می شود زوار عوام کم کم

به این قضیه اعتقاد پیدا کنند که پر و مدفوع کبوتران حرم هم شفاست و یا شنیدن نقاره یک معجزه است!

اصل کاربرد نقاره به زمان های گذشته برمی گردد که به علت نبود وسایل ارتباطی برای خبر رسانی وقت

سحر و یا افطار یا تحویل سال استفاده می شده است،

در کدام حدیث یا روایت دیده و یا شندیده اید که معنای نقاره یعنی سلام به امام رضا! 

و اینها بس نبوده جدیدا با پرچم گردانی به شهر های دیگر می خواهیم امام را به مردم معرفی کنیم!!!

که متاسفانه بعضی از مدارس علمیه هم به استقبال پرچم رفته اند!

این کار هم روزی مثل قمه زنی می شود یک بدعت جدید، بعد هم فرافکنی می کنیم کار انگلیسی هاست!!!

این کار ها باعث شده که شاعر هم دوست دارد که کبوتر حرم باشد و یکی دیگر دلش می خواهد آهو شود

در حالیکه امام رضا علیه السلام آدم می خواهد نه حیوان!!

اگر بخواهید دل زائر عوام را شاد کنید باید چندین آهو هم در حرم نگهداری نمایید !

ما در روایت خوانده ایم که روزی مامون امام را وارد  قفس درندگان کرد و این درندگان در برابر امام خاضع شدند

پس از درندگان هم می توان به حرم وارد کرد!!!این تذهبون ….

روزی شخصی آمد خدمت امام صادق علیه السلام در حالیکه نسبت به امام رفتار خوبی نداشت، امام به

آن شخص فرمود :این عصای مرا می بینی می دانی مال چه کسی بوده است ؟

آن شخص گفت نه نمی دانم ، امام فرمود این عصای پیامبر صلی الله علیه وآله است، آن شخص با شنیدن

این سخن به طرف عصا دوید و آن را به عنوان تبرک بوسید!

امام فرمود : من فرزند رسول خدا هستم و ارادت تو نسبت به این چوب بیشتر از من است!!

ما دیگر با چه زبانی به خانم جلسه ای ها بگوییم که کاری که شما می کنید باعث وهن به اسلام است، چون آنها

هم یه گهواره دارند که به نام علی اصغر، خانه به خانه می گرداند! و مردم نذوراتشان را در گهواره می ریزند.

و شبیه خوانها هم یک پرچم دارند به نام حضرت ابولفضل و روز عاشورا در جلوی دسته راه می اندازند و مردم به

پرچم اسکناس می چسبانند!!

 یک خانم جلسه ای شمشیری را بالای سرش به دیوار نصب کرده بود به نام شمشیر امام زمان و خانم های جلسه

می رفتند شمشیر را می بوسیدند!