از بچگی خیلی دوست داشتم که توی مسابقات شرکت کنم و حتما هم یه جایزه‌ای هم گیرم بیاد؛ متاسفانه دوران گل جونیم که حال و هوای مسابقه داشت، در دوران خفقان و فساد پهلوی گذشت!

اون زمون هم مسابقه بود. بدیهی بود که ما بچه مسلمونا نمی‌تونستیم تو اون مسابقات شرکت کنیم. مسابقه دختر شایسته که مشهورترین مسابقه بود، باید زیباترین چهره، لباس و معدل علمی رو داشته باشی و جلوی شاه و دارو دسته‌اش با همه توانایی‌هایی که در جنسیت زن بود بکار می‌برد تا از رقبا جلو بزنه؛ و جایزه‌اش هم ‌رفتن  به آمریکا بود و بعدش هم سر از ناکجا آباد در می‌آورد.

ادامه »

دشمن به سراغ سنگرهاى معنوى مى آيد

وقتی سند 2030 توسط رئیس جمهور که مردم به او اعتماد کردند به عنوان نگهبان امنیت معنوی و استقلال ….امضا شد، و به مدارس ابلاغ شد و در دستور کار رئیس آموزش و پرورش شهرستان ما قرار گرفت ورئیس در مسیر اقدام و عمل برآمد و تنها دارالقرآن کوثر آموزش و پرورش را منحل کرد و مربی مسئول آن را هم توبیخ کرد که چرا در ستاد آقای رئیسی بودی!! و حوزه علمیه فاطمیه جلفا هم درمسیر  آتش به اختیار در اقدامی خود جوش بعداز نماز جمعه با تجمع اعتراضی به سند 2030 را در دستور کار طلاب قرار داد و با پلاکار و بنر و فریاد از این اقدام آموزش و پرورش انزجار خود را بیان کرد و در پشتیبانی این ماجرا امام جمعه هم در خطبه های خود اعتراض کرد. ونتیجه این شد که آقای رئیس مجبور به عقب نشینی شد و دستور داد  تا دارالقرآن باز گشایی گردد
در بحث فرمان «آتش به اختيار به جوانان و افسران جنگ نرم » نكته ى دوم اين است كه بايد توجه كنيم اين فرمان در چه فضاى كلّى و شرايطى مطرح شده است؟
به تعبير رهبر انقاب: «جنگى كه وجود دارد، از جنگ نظامى اگر خطرش بيشتر نباشد، كمتر نيست… در جنگ روانى و آنچه كه امروز به او جنگ نرم گفته م ىشود در دنيا، دشمن به سراغ سنگرهاى معنوى مى آيد كه آ نها را منهدم كند؛ به سراغ ايمان ها، معرفت ها، عز م ها، پايگاه هاو اركان اساسى يك نظام و يك كشور؛ دشمن به سراغ اين ها مى آيد كه اين ها را منهدم بكند و نقاط قوّت رادر تبليغات خود به نقاط ضعف تبديل كند؛ فرصتهاى يك نظام را به تهديد تبديل كند. 1388/7/3 »

كه ابزارهاى خاص خودش را دارد: «جنگ به وسيله ى ابزارهاى فرهنگى، به وسيله ى نفوذ، به وسيله ى دروغ،به وسيله ى شايعه پراكنى؛ با ابزارهاى پيشرفته اى كه امروز وجود دارد، ابزارهاى ارتباطى اى كه ده سال قبل وپانزده سال قبل و سى سال قبل نبود، امروز گسترش پيداكرده.1388/9/4

نگارش وتدوین:مولوده رجبی،استاد راهنما :سرکار خانم لیلا حسینی استاد ناظر:حجت الاسلام نظری،تاریخ دفاع:خرداد ۸۶

چکیده

ما در عصری به بحث می پردازیم که متاسفانه از تربیت به مفهوم واقعی نه در خانه ونه در مدرسه ونه در دانشگاه واجتماع خبری نیست واز کلمه تربیت جز اسم ورسمی در کتب باقی نمانده که متاسفانه آن موجبات اغفال افکار عمومی را فراهم ساخته وبا اعتماد به آن پدر و مادر تربیبت اولاد خود را وظیفه کودکستان ومدرسه ودانشگاه می دانند، در حالی که آن موسسات نیز به نوبه خود هر یک به دیگری ویا به خانواده حواله می کنندو خلاصه اینکه در آینده مسئول وشرمنده اند مگر دین که وظیفه ای جز قبول مسئولیت سنگین امر تربیت وبه کمال رساندن انسان را بر عهده نگرفته است.

ادامه »