اصولا خداوند در قرآن برای جذب انسان‌ها در عمل به واجبات(معروف ها) ریبایی‌های بهشت را تصویر می‌کشد، و برای تنفر از حرام ها(منکرات) خطر زشتی‌های آن از عذاب جهنم، تصویر سازی می‌نماید.
همان گونه که پیروان نظریه گشتالت، یادگیری را عبارت از کسب بینش دانسته و عقیده دارند اگر افراد آن چه را که می‌آموزند واقعا بفهمند و نسبت به آن بصیرت حاصل کنند به آسانی می‌توانند به موقعیت‌های جدید انتقال دهند، صاحب نظران تعلیم و تربیت اسلامی نیز به آموزش براساس فهم و آگاهی بخشی تأکید می‌کنند، بلکه برخی با تمایز بین مفهوم فهم و بصیرت با حفظ کردن و به خاطر سپردن، معتقدند فهم یا بصیرت پایه و اساس یاد گیری را تشکیل می‌دهد. ازدیدگاه شهید مطهری، هدف در تعلیم و تربیت اسلامی باید دادن رشد فکری به افراد باشد.
بنابراین، آن چه باید درجریان انتقال مفاهیم اخلاقی و دینی به افراد، مورد توجه قرارگیرد، تأکید بردرک و آگاهی مفاهیم است، ضمن این که حفظ و تکرار و تلقین شرط لازم آموزش در سنین کودکی است ولی کافی نیست.

این حقیقت را می‌توان در کلام امیرالمؤمنین علیه السلام یافت که می‌فرماید: «فَضْلُ فِکْروَتَفَهّم اَنْجَعُ مِنْ فَضْلِ تِکْراروَدِراسَة»؛ یادگیری ای که براساس تفکّرو فعالیت فکری مخاطبان باشد، به مراتب مفید تر از تکرار و مرور آن است.

  نقش هنر در انتقال مفاهیم اخلاقی